Zwerfwandelreis langs Rijn, Moezel, Eifel, Hoge Venen en Ardennen.

1)Algemene info bij het reisverslag

Streek: Nordrhein-Westfalen, Rheinland-Pfalz, Saarland, Ost-Kantons, Ardennen.

Gebied: idem

Periode: tweede helft maart 2006

Reisgezelschap: Solo (Initiator Bergwandelen)

Transport:

Zwerfreis: met mobilhome door Duitsland via Achen, (richting Köln), Koblenz tot Mainz, terugreis zie reisverslag.

Reizen kost: Brandstof diesel: 1,10 tot 1,15 EUR (Duitsland)

Totaal reisbudget: ca 140l diesel brandstof en ca 20 l LPG voor verwarming

Betalingswijzen:

– Cash en Visa voor tanken

Reisliteratuur:

• Campergids 2006 – Facile-en-route Uitg.: Facile Media ISBN 90-76080-10-0. www.facilemedia.nl
• Wandelgids Moezel ANWB ISBN 90 18 01643 8  www.anwb.nl
• Actief & anders: Eifel . Moezel ANWB ISBN 90 18 01264 5 (slecht kaartmateriaal)

Internet:

• zie hoger
• www.eifel.info
• www.eifelverein.de
• www.eifel-ardennen-wandern.com  (georganiseerde wandelingen)
• www.eifel-radtouren.de
• www.germany-tourism.de/biking
• www.adfc.de
• www.betundbike.de
• www.radreisen-online.de
• www.bahn.de  (fiets op de trein)
• www.mosellandtouristik.de
• www.calmont-mosel.de  of www.calmont-region.de
• www.eastbelgium.com

2) Inleiding

De leidraad voor deze reis is vooral ingegeven door een reeks praktische overwegingen.

Ten eerste heb ik een vriend die in de buurt van Mainz woont en die altijd blij is met bezoek uit België. Ten tweede was het vooral een eerste grote reis met de nieuwe mobilhome. Gezien de aankoop van een mobilhome een grote hap uit ieders budget is, werd er gekozen voor  een bestemming die nog redelijk is qua brandstofkosten.

In Duitsland worden veel mobilhomes gemaakt en gekocht, en dus is het ook een land met redelijk goede voorzieningen voor dergelijke voertuigen. Door het feit dat ik zo vroeg in het jaar op weg was, waren er wel veel voorzieningen nog niet operationeel. Het is ook opvallend dat sommige instanties een graantje trachten mee te pikken, zonder dat datgene wat zij bieden enige meerwaarde heeft. Gezond verstand is dan ook hier de boodschap.

Ik ben deze reis begonnen zonder al te veel planning, en de feitelijke invulling heeft veel te maken gehad met praktische elementen onderweg. Ik heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om zo veel mogelijk camperplaatsen aan te doen en te kijken naar hun plus- en minpunten.

3) Dag 1: Fietsen langs de Rijn

Van mijn vriend had ik de tip gekregen dat je leuk kan fietsen langs de Rijn, vanaf Bingen tot Koblenz met de gekende Loreley als gekendste punt.

Ik ben met de mobilhome op de camperplaats (GPS 1) van Gau Algesheim gaan staan. Dit was meteen de eerste en ook de beste camperplaats die ik op deze reis ben tegengekomen.

Gau Algesheim:   min. 18 pl. gratis, rustig (in maart, maar niet in het hoofdseizoen) goed gekend bij de Duitsers, gans het jaar toegankelijk, water: 1 EUR voor 10 min. elekt: 2 EUR/dag, loosput met schuifdeksel (!) voor lozen sanitair en toilet water. Goed aangeduide ligging met borden die je rond de dorpskern leiden.

Van op de Camperplaats ga je naar links en vlak voor een brugje over een eerder klein beekje (GPS 2) ga je rechts. Je blijft de loop van het beekje volgen tot aan de grote weg (L419). Ikzelf volgde  de grote weg naar links onder het viaduct van de autostrade  (A60) en door de dorpskom. Op het einde van de dorpskom vat je de klim van een viaduct over een spoor aan (GPS 4), maar vlak voor het spoor ga je naar recht terug naar beneden. Hier vind je naast een waterzuiveringstation ook een camperplaats waar je 5 EUR dient te betalen voor één nacht. Gezien de ligging vlak bij het spoor is deze plaat dat naar mijn mening niet waard.

Beneden zie je voor het eerst de Rijn in de verte. Onder het viaduct ga je naar links en  dan ga je steeds rechtdoor langs de Rijn. Vanaf hier vind je ook bordjes met aanduidingen van de afstanden voor fietsers.

Vlak voor Bingen is er nog wat watergebonden industrie. In het weekend is het langs de  kade in Bingen vrij druk en dus moet je voorzichtig fietsen. Eenmaal over de brug over een zijrivier, zit je weer tussen de volkstuintjes en wordt het weer rustiger. Iets voorbij een burchttoren op en eilandje in de rivier is het gedaan met steenslag en fiets je op asfalt en beton. Ik ben nog doorgefietst tot GPS 4, maar gezien mijn fietsconditie nog niet erg goed was , ben ik hier teruggekeerd langs dezelfde weg.

4) Dag 2: Fietsen langs de Rhein naar de Loreley

Opnieuw langs dezelfde weg als gisteren, maar nu verder door richting Bacharach. Vlak voor dit stadje komt het fietspad langs de weg voor auto’s te liggen en is het gedaan met de rust. Hier heb je een vrij breed fietspad in beton dat mogelijks nog de oorlog heeft meegemaakt en dat dus vrij ruw is.

Vlak voor Bacharach alwaar het fietspad nog vlak langs de Rijn ligt en het wegdek uit asfalt bestaat, moeten wielertoeristen die met hoge snelheid rijden opletten voor de afwateringsgoten, die vrij nijdige putte vormen. Onderweg passeer je ook nog een vrij imposante burcht, die nog niet te bezoeken was , gezien ik te vroeg op het jaar was.

Kort na Oberwesel vind je nog een rustige bank en dan is het nog ca. 4 km tot aan de Loreley. Het meest imposante vind ik nog de binnenvaartschepen die tegen de stroming moeten vechten om vooruit te komen. De rivier is hier relatief smal en bochtig en vandaar dat de legende van de Loreley ontstaan zal zijn. Nu is de Rijn voorzien van sluizen, waar door er iets meer controle is over het debiet. Maar als de lentedooi plots intreed, zoals dit het geval was in 2006, levert dit een enorm debiet op op de Rijn en dus een enorme rekening voor brandstof voor de binnenschippers. Voordeel is dat de terugreis dan bijna zonder brandstof kan.

Na een goede 70 km waren mijn beenspieren behoorlijk verzuurd, door een zoals eerder gemeld gebrek aan fietstraining op grotere afstanden. Je kan ook met de trein terug keren tot Bingen als je echt te moe bent.

5) Dag 3: Wandelen naar Burg Eltz

Met behulp van de GPS naar Moselkern gereden. Sommige van de gekozen baantjes waren redelijk smal, maar ook voldoende rustig.

Parking aan de Toeristische Dienst (enkel in het seizoen), waar je ’s nachts niet mag staan met een mobilhome. Vlak tegenover één van de hotels vind je wel parkeerplaats zonder enige beperking.

Vanaf de genoemde parking staat alles mooi aangeduid met bordjes Burg Eltz.

(Nota: de burcht zelf is slechts te bezoeken vanaf 1 april tot oktober). Maar het is een mooie wandeling en ook langs de buitenzijde is de burcht al een bezoek waard.

Via de doorgang onder het spoor, kom je langs de rivier die je volgt tot aan een brug waarde weg van oever wisselt. Hier loop je via een pad op dezelfde oever verder tot je vlak voor café Ringelstein Muhle via een metalen brug terug bij de weg, die eindigt op een privaat parkeerterrein (2EUR/dag, waarvan één EUR korting bij een consumptie in de zaak). Eerst ga je nog via een bosweg verder tot deze overgaat in een pad dat in de flank begint te stijgen. Het pad klimt langzaam verder tot een zadel in een meander van de rivier en gaat dan naar links en daalt af tot aan de stenen brug net onder het kasteel. Vervolgens moet je via de trappen omhoog tot aan de voet van het kasteel.

Vanaf hier heb ik getracht de wandeling beschreven in het boekje Actief & anders: EIfel Moezel proberen volgen (Dagtocht 19), maar dat is er op uitgekomen dat ik aan het  Neuhof bij hetzelfde punt terugkwam en dan langs dezelfde weg teruggekeerd ben. Zoals hoger vermeld vind ik het kaartmateriaal in het betrokken boekje van een bedenkelijke kwaliteit en bleek ook de vertaling niet correct. Zo bleek wat in het boekje vertaald is als een asfaltweg ter hoogte van het Neuhof een grindweg te zijn, en bleek de juiste weg een veldweg te zijn die bergaf ging en begon ter hoogte van een stenen kruisbeeld.

Wie liever een rondwandeling maakt, raad ik wandeling 6 in de Wandelgids Moezel ook van de ANWB, maar met wel goed (oorspronkelijk Duits) kaartmateriaal.

Ik ben dezelfde dag nog doorgereden tot Bremm.

Onderweg ben ik gepasseerd door Cochem (Parkeerplaats voor mobilhomes), Ellents-Poltersdorf (gratis camperplaats niet gevonden), Eller (Parking vlak tegen de baan, zonder enige voorziening, maar toch 4 EUR)

6) Dag 4 voormiddag: Calmont Klettersteig (3u).

In Bremm parkeerde ik vlak tegen de kapel op het einde van het dorp, langsheen de grote weg. Niet zo rustig , maar gratis. Langsheen de weg die net voorbij Bremm uit het Moezeldal omhoog klimt (L106) is er voorbij de derde haarspeldbocht ook een parking die hopelijk wat rustiger is. Aan de kerk van Bremm is er ook parkeerplaats, maar hier geraak je enkel met een niet te lang voertuig.

De belangrijkste reden om in Bremm te stoppen is de Calmont-Klettersteig. Behalve een paar Klettersteigen die in handen zijn van de bergsportverenigingen in België, is dit zowat de dichtste Klettersteig, die vrij toegankelijk is.

Normaal staat het woord Klettersteig voor een bergroute die gezekerd is met staalkabels,  beugels en ladders en waarvoor je en specifieke Klettersteig uitrusting nodig hebt (integraalgordel, helm, Klettersteigset met touwrem en Klettersteigmusquetons). Wie op zoek is naar veel ijzer, zal sterk teleurgesteld zijn in deze route. Je vindt er maar 2 ladders een 15-tal beugels en ca 20 meter staalkabel. Maar je loopt er wel bijna constant door de steilste wijngaarden van Europa met een hellingsgraad tot bijna 70°.

De wijnboeren leggen hier allemaal een monotandradbaan aan om vlot in deze zeer steile hellingen te kunnen werken. Feit is dat je vrij van hoogtevrees en goed ter been moet zijn om deze route te kunnen voltooien. Een Klettersteiguitrusting is hier  in principe zinloos ten zij je personen (minderjarigen) begeleidt, die een dergelijke route nog niet zelfstandig kunnen afleggen.

In de ochtendzon is het een aardige tocht met een mooi uitzicht op een bocht in de moezel en de klooster ruïne  van Stubben.

Het feitelijke vertrek van de route ligt bij de kerk (Volg de bordjes Calmont Klettersteig 7). Je loopt in dezelfde richting nog wat  verder tot de weg ophoudt en je via een eerste trap omhoog gaat in de flank. Bij GPS 3 vind je een tuintafel met stoelen van de wijnboer, waar je even kan pauzeren. Bij GPS 5 vind je een grote windvaan in de vorm van een Duitse vlag en dan ben je vlak bij GPS 6, waar de feitelijke Klettersteigroute voorbij is en je via een normaal wandelpad kan terugkeren over de kam van de helling. Volg de bordjes Calmont-Höhenweg 8. Via de GPS punten 7 tot 17 keer je terug naar het dorp en je auto. Er zijn meerdere rust- en picknickplaatsen op de Hoge Route.

7) Dag 4 namiddag: Wandelen naar Alf (16km – 4u).

Gezien het nog vrij vroeg was en de zon lekker scheen, had ik zin om de benen nog wat te strekken en dus bracht de “Wandelgids Moezel” uitkomst. Wandeling 19 blijkt te palen aan Bremm en dus wou ik die volgen, met een persoonlijke toets.

Vanaf de kapel loop je in de richting van de stijgende weg L106. Waar een lokale weg via een tunneltje onder de L106 loopt daal je af naar deze weg en volg je hem naar links. Bij een bordje St-Aldegund (GPS 19) ga je naar links. Je volgt dezelfde weg tot vlak tegen het bos en hier ga je naar links via een wat vochtigere weg met opnieuw een  aanduiding van St-Aldegund (GPS 20). Wanneer je een zijdal indraait, neem je de laagste  weg door het dal om de beek te dwarsen en vervolgens ga je langs de overzijde opnieuw het dal uit tot aan een kruisbeeld (GPS 21). Vanaf hier daal je door de wijngaarden tot St-Aldegund. (GPS 22). In het dorp naar rechts en vervolgens via de Christopherusstrasse en de Klosterkammerstrasse tot je vlak voor het einde van de bebouwing een wegje naar links vind met de aanduiding ‘Alf’ (GPS 23). Bij de eerste zijweg ga je naar links en je volgt deze weg tot je bijna niet anders kan dan naar rechts omhoog te klimmen (GPS 24). Iets hoger in het bos maakt de weg weer een bocht naar links (GPS 25) en volg je terug de oorspronkelijke richting (naar Alf). Bij de Mariakapel (GPS 26) heb je uitzicht over Alf. Hier ben ik de beschrijving niet gevolgd, maar ben ik via de kruisweg door de wijngaard onmiddellijk voorbij de kapel afgedaald tot aan de kerk van Alf (GPS 27). Vanaf hier loop je tot aan de rotonde (GPS 28)en vervolgens langs de Moezel tot aan de metalen brug (GPS 29). Hier dwars je de Moezel. Waar de autoweg een knik naar rechts maakt daal je naar links via een pad af tot op de oeverweg (GPS 30) en keer je terug in de richting van Bremm en Neef. Je passeert langs de camping die voor Pasen nog niet open was. Vervolgens passeer je een groot plein waar het verboden is om met kampeerwagens te staan. Iets verder passeer je een kleine parking, waar geen verbodsborden staan en die mij dezelfde avond nog van pas zou komen (GPS 31). Via een doorgang onder het spoor, verlaat je het stadje (GPS 32) Eerst ga je nog naar links en dan blijf je langere tijd dezelfde weg volgen, langzaam stijgend, eerst door wijngaarden  (GPS 34) en uiteindelijk door het bos tot aan een kruisbeeld (Bullayer Kreuz) (GPS 34).

Hier klopt er naar mijn mening iets niet zowel met het kaartje als met de beschrijving.

In tegenstelling tot de beschrijving, volg je hier de weg die onmiddellijk achter het kruis vertrekt en volg je de plaatselijke aanduidingen “Lilohütte en Bachtal” Je loopt door een lofbos en wat later krijg je zicht op het riviertje beneden in het dal. Je daalt af langs het riviertje tot je eerst aan een schuilhut komt (‘Lilohütte’). Vervolgens dwars je het riviertje naar rechts over een brug en tot slot ga je aan de overzijde naar links verder stroomafwaarts over een asfalt wegje (GPS 35) tot je via een tunneltje opnieuw onder het spoor doorgaat en aan de oever van de Moezel komt (GPS 36). Hier loop je terug stroomafwaarts richting de brug van Neef (GPS 37) alwaar je de rivier dwarst. Aan de overzijde kom je op de hoofdweg langs de Moezel en ik ben dan langs deze weg tot aan mijn auto in Bremm gelopen.

8) Dag 5: Wandelen naar Zell (14km – 3u).

Ik ben ’s avonds nog tot op de vermeld parking in Bullay gereden en heb aldaar de nacht doorgebracht.

De volgende morgen heb ik wandeling nr 20 uit de “Wandelgids Moezel” gedaan.

Als vertrekpunt nam ik de brug tussen Bullay en Alf. (GPS 38). Je steekt opnieuw de rivier over (GPS 39) en loopt tot aan het bruggetje over de rivier, vlak voor de rotonde.  (GPS 40 en 41) Hier sla je voor het brugje links af en volgt het straatje dat na de bocht begint te stijgen tot aan een parkeerplaats in het bos. (GSP 42) Je gaat verder in dezelfde richting, maar nu over een steenslagweg tot je boven komt op een punt met uitzicht op de Moezel (GPS 43) aan een asfalt wegjes. Hier gaat het links af door het bos. Je passeert een uitkijktoren die in de lente van 2006 niet meer toegankelijk voor het publiek was omwille van “instortingsgevaar”. Bij een splitsing (GPS 44) gat het naar links en blijf je op de graat lopen tot aan Marienburg, een religieus jongerencentrum met restaurant.

Daal af tot op het zadel, ga een beetje naar rechts (GPS 45)en vervolgens neem je de weg die schuin afdaalt tot aan de oever van de rivier. Je blijft dezelfde weg volgen tot aan het veerpont van Briedel (GPS 46), alwaar je de stijgende asfaltweg volgt. Aan het GPS punt 47 maakt de weg een vreemd knikje. Je kan hier verschillende varianten volgen, de één iets lager, de ander iets hoger op de helling. Uiteindelijk kom je  toch aan de brug van de B53 over de Moezel. Op GPS punt 48 nam ik de dalende weg tot een kleine rotonde (GPS 49), alwaar ik afdaalde tot de oever (GPS 50) en zo langs de over onder de brug door liep. Je blijft langs de oever lopen. Tot je vlak voor de voetgangersbrug (GPS 51) een straatje naar links moet inslaan om zo op de brug te komen. Aan de overkant (GPS 52) kan je ofwel de oever volgen, ofwel door de hoofdstraat met traditionele huizen richting Merl en Bullay lopen. Om het raadshuis te zien moet je eventjes naar rechts. Aan de dorpsrand van Zell zoek je in elk geval terug de oever van de rivier op. Die blijf je nu volgen tot aan de brug van Bullay (GPS 38).

Nota: tussen Bullay en Alf is er een voetgangers veer dat om het half uur heen en terug vaart.

9) Dag 6: Wandelen rond het Pulvermaar (3km – 45min).

De camperplaats van Alf is gelegen op de parking van een openluchtzwembad. Buiten het seizoen was er geen personeel op te merken. De loosput was slotvast en er was ook geen waterautomaat. Weinig geschikt buiten het seizoen.

Vervolgens ben ik verder gereden richting Gillenfeld om dagtocht 14 uit de Actief en Anders gids Moezel Eifel nader te bekijken. Eerste probleem is al de slechte beschrijving en de moeilijkheid om het startpunt te vinden. Uiteindelijk ben ik de bordjes Pulvermaar gevolgd en heb ik mijn voertuig achtergelaten op een verharde parking op de top van de helling van de L16 (GPS 1). Gezien het weer koud en nat was, wou ik mijn wandeling voor vandaag beperken in afstand en tijd.

Vandaar liep ik richting toegangsweg. Aldaar is er een kleine parking aan een huis op een klein kruispunt (GPS 2). Hier volg je naar links (wijzerzin) de rondweg rond het Pulvermaar. Via de Camping (GPS 3) en de parking aan het zwembad (GPS 4) loop je nar het einde van het asfalt. Hier gaat het verder eerst over een verharde bosweg (GPS 5) tot ook deze naar links draait richting een weg die op de kraterrand loopt. (GPS 6). Blijf hier via een niet verharde weg langs de oever van het meer lopen, tot deze verslechtert en je een weg vindt die langzaam omhoog gaat en je na een T-splitsing naar het asfalt leidt (GPS 8). Vanaf hier volg je het asfalt terug naar links en volg je dezelfde weg terug naar je auto.

Vanuit Gillenfeld reed ik richting Gerolstein, gezien daar een parking zou zijn met voorzieningen. De parking ligt niet alleen aan het zwembad, maar ook vlak bij een aantal scholen, wat voor veel verkeer van af- en aanrijdende bussen en auto’ zorgt. De foto in de gids stemt niet meer overeen met de werkelijkheid. Bovendien was de waterautomaat  buiten werking. Er hing een bord met de mededeling dat men aan het werken was aan een nieuwe oplossing. Ik heb er mijn WC geloosd en ben verder gereden richting Hellenthal via de Parking Weisser Stein en de Kronenburger See. De plaats is enkel maar geschikt bij droog weer, dus niet als de sneeuw nog maar net weg is. Vrij commercieel, alles tegen betaling, zonder aanduiding van tarieven.

De omgeving va de Weisser Stein ligt op ca 600m. Op dat ogenblik lag er nog veel watersneeuw. Ongeschikt voor langlauf en slecht om in te wandelen.

En dus reed ik verder naar Hellenthal zelf, naar de parking achter de Grenzlandhalle. Tenzij er een grote manifestatie doorgaat is het hier erg rustig. Geen voorzieningen voor water, afvalwater of elektriciteit.

10) Dag 7: Wandelen langs de Oleftalsperre(14km-4u).

Vandaag heb ik nogmaals getracht een wandeling te doen uit het gidsje Actief en Anders Eifel – Moezel (wandeling 2) en opnieuw heb ik moeten vaststellen hoe zwak zowel de beschrijving als het kaartmateriaal zijn. Daarnaast heeft de sneeuw in de hogere delen van de helling mij ook doen terugkeren.

Vanaf de parking aan de Grenslandhalle (GPS 1)loop je via de weg tegenover de uitrit naar de Oleftalsperre. Ook daar is een parking (GPS 2). Dan neem je een pad langs een  seizoenscafé‚ naar de bovenzijde van de dam. Boven vind je een grindweg die goed befietsbaar is rond het volledige meer. Langs de zuidelijke oever die nog meer onder de sneeuw lag dan de noordelijke, gezien de sneeuw in de schaduw van de bomen lag, ben ik tot aan de eerste schuilhut (GPS 3) gelopen. Een weinig verder vind je een weg die omhoog gaat (GPS 4). Deze volg je tot een kuispunt in het bos (GPS 5). Hier ga je rechts af.  De perceelaanduiding 92 was verdwenen door bosbouw. Het bordje “Waldkapelle” is zoek.

Aan de volgende splitsing vond ik nog wel een bordje “Waldkapelle”. Verder was de sneeuwlast zo hinderlijk, dat ik verder zoeken niet veilig vond. En dus keerde ik terug langs dezelfde weg.

Wie minder avontuurlijk is aangelegd, wandelt of fiets gewoon rond het meer. Geen gezoek en waarschijnlijk ruim zo aangenaam. Afstand ca. 15 km.

Na nog een nacht in Hellenthal vertrok ik de volgende dag via Monschau naar de Stausee Eupen.

Wie met de mobilhome naar Monschau wil, moet voor zowat alles betalen. 3,5 EUR overdag, 5 EUR ’s nachts, 1 EUR voor 10 uur elektriciteit en 1 EUR voor water en dan mag er nog  geen asociale Duitser zijn camper geparkeerd hebben vlak naast het servicepunt, zodat je er als tijdelijk bezoeker er niet bij kan.

Dan maar ‘vlug’ via de slechtste weg van België naar Eupen. De weg ligt erbij alsof hij de oorlog meegemaakt heeft en voor een nationale weg wil dat wel iets zeggen. Men is nu begonnen met de heraanleg met als gevolg dat hij officieel afgesloten is voor doorgaand verkeer.

Op deze weg ligt de afslag naar het stuwmeer van Eupen. De weg erheen is niet heel erg goed, maar de parking is echt super. Enig nadeel: een paar Johnny’s die hun nobel vehikel willen showen, maar het blijft binnen de perken.

Aan de achterzijde van de parking is er een bosleerpad, dat aangenaam is om met kleien kinderen te doen. Er worden ook georganiseerde rondwandelingen voor scholen gedaan. Afastand, ca 3 km.

11) Dag 8: Wandelen rond de Stausee Eupen (16km – 4u).

De meest voor de hand liggende wandeling is de wandeling rond het stuwmeer. Indien ja dat wil, kan je ook rond het meer fietsen. Langs de oostzijde van het meer vind je trouwens bordjes van het plaatselijke fietsknooppuntennetwerk. Nadere info:VVV-kantoor Oostkanton, Muhlenbachstrasse 2, 4780 Sankt Vith, www.eastbelgium.com info@eastbelgium.com.

Er hangt een overzichtskaart met de plaatselijke wandelingen. Ikzelf ben het meer gerond in wijzerzin. Van de parking daal je af tot aan de dam. Voor de dam neem je de weg naar links. Ter hoogte van GPS punt 4 gaan de fietser rechtdoor. Als wandelaar ga je van het asfalt af en volg je aanvankelijk een grindweg naar rechts. Tussen GPS punten 8 en 9 wordt dit een stijl dalend pad naar de rivier. Via een smal metalen brugje ga je over de rivier en aan de overzijde vind je een soort trap die je terug naar het asfalt leidt bij een schuilhut. Vanaf hier loop je terug op de befietsbare route en vind je de bordjes van het fietsknooppuntnetwerk. Op een bepaald ogenblik vervoegen de rood-witte tekens van de Grote Routepaden ook de wandeling.

Samen gaat alles autovrij tot vlak aan de dam, waar je voor de slagboom wat niet officiële parkeerruimte vindt. Via de dam kom je terug bij de parking.

12) Dag 9: Wandelen langs de Ourthe (12km – 3u).

In Durbuy moet je overal betalen om te parkeren, in Barveaux is dit nog volledig gratis op de linker oever, alwaar zich de toeristische dienst, de bioscoop en een overdekte speeltuin (vroeger zwembad) bevinden. Er is her ook verhuur van kajaks en moutainbikes bij de VVV. Op de parking naast de speelstad kan je met een mobilhome leuk staan. Er zijn wel geen voorzieningen.

Vanaf deze parking loop je via een doorsteekje onder de weg naar de parking van de VVV en bioscoop en vervolgens loop je langs de camping stroomopwaarts richting Durbuy.  De weg is grotendeels geasfalteerd, behalve op het punt waar hij de oever van de rivier verlaat en een tijdje stijgt langs de bosrand om vervolgens weer af te dalen tot het niveau van de rivier en zo verder langs de rivier tot in Durbuy. Daar waar Barveaux een nog min of meer normaal Ardeens dorp is, is Durbuy een overgecommercialiseerd toeristisch gat, met alleen maar horecazaken en betalende parkings. Na een half uurtje had ik het er wel gezien (ik ben geen terrasjes man), en verliet ik Durbuy.

Ofwel kan je gewoon dezelfde weg terug nemen, ofwel volg je de wit-rode tekens van de GR, of je neemt nog een plaatselijke variant. Hierbij neem je in plaats van de weg vlak tegen de rivier terug richting Barveaux, de stijgende weg rechts van de resten van een residentiële camping, die waarschijnlijk niet meer paste bij het opgepoetste imago van  Durbuy. De weg maakt een bocht naar rechts en bereikt een asfaltweg, die gedwarst wordt. Je loopt verder langs een landbouwweg, steeds stijgend naar het hoogste punt. Eenmaal boven vind je ook de tekens van de GR terug en daal je samen met de tekens van de GR af naar het centrum van Barveaux. De weg is beduidend korter dan die langs de rivier, maar je moet meer meters stijgen.

13) Dag 10: Wandelen van Han-sur-Lesse naar Rochefort en terug (16km – 4u).

In Han-sur-Lesse is er ondanks de toeristische trekpleister van de grotten en het wildpark toch mogelijkheid om gratis te parkeren. Bovendien neemt men er geen aanstoot aan kampeerwagens. In het seizoen is er waarschijnlijk water en toiletgelegenheid tegen betaling, maar buiten het seizoen is alles afgesloten. Het is er dan wel heel erg rustig, gezien de grotten dan enkel in het weekend open zijn. Op het heraangelegde dorpsplein, waar je wel moet betalen om te parkeren, vind je de toeristische diensten hangt er buiten een wandelkaart. Ook hier zijn de wandelingen gemarkeerd met kleurcodes. Het grote nadeel van het systeem in de meeste dorpen is dat de wandelingen maar in één richting gemarkeerd zijn, wat soms wat moeilijk is als je verschillende wandelingen wilt combineren tot een grotere.

Ik verliet dus de parking naar rechts en liep tot aan de Lesse, om dan de weg naar Eprave te volgen naar rechts. Deze weg is niet al te druk. Net buiten het dorp dwars je de rivier. In het dorp Eprave moet je zo dicht mogelijk bij de rivier trachten te blijven. Op de tweesprong in het dorp ga je rechts richting “Gare”. Bij elke volgende splitsing blijf je rechts aanhouden. Je blijft op het asfalt tot de weg een haakse bocht naar links maakt en jij eindelijk deze wat te drukke weg kunt verlaten via een kleine geasfalteerde weg door een stiltegebied. Bij Gps punt 21 maakt de weg ook een opvallende bocht naar links, terwijl er een landweg recht doorgaat. Hier blijf je het asfalt volgen, terug dalend naar de rivier. Je passeert een waterzuiveringsstation en vervolgens stijgt de weg weer en bereik je de buitenkant van Rochefort. Je volgt dezelfde weg tot je vlak voor een brug over een oude spoorwegbedding naar rechts gaat om af te dalen naar deze bedding. Vervolgens loop je langs de geasfalteerde bedding tot aan het oud station, nu met een parkje en een skatepiste. Vanaf het station ga je schuin links omhoog langs een school tot je recht op het stadhuis met de toeristische dienst loopt.

Je hebt nu ongeveer 9 km achter de rug. Je loopt in de richting van de burcht en neemt  het eerste weg je voorbij de burcht naar rechts. Bij een school ga je naar links en blijft deze weg volgen tot een gehucht met een gite d’etape. Hier vind je ook de tekens van de GR terug en we volgen deze een stukje langs een landweg langs een kapel. Voorbij de kapel volgen we de landweg tot een T-splitsing en hier gaan we naar rechts en lopen terug tot de asfaltweg die van het gehucht komt. Wie al wat moe is blijft vanuit het gehucht langs deze weg lopen. Dat spaart ongeveer een kilometer. Je volgt deze asfaltweg naar links en loopt in de richting van het bos. In het bos blijf je het asfalt volgen en daal je af tot aan de weg Rochefort – Han. Je volgt deze weg naar links en loopt via de parking richting Han. Het laatste stukje moet je op de weg zelf lopen tot je aan de garage komt en je een doorsteekje naar de parking vindt.