Garmin GPS – Case Study 2:

Urho Kekkonen Nationaal Park.

Inleiding:

Daar waar in het artikel “Garmin GPS Navigatie” werd uitgegaan van een bestaande tracklog, welke je terugvondt op het internet, gaan we nu uit van een eerder summiere tochtbeschrijving van een jou onbekende tocht in een jou minder of niet bekend gebied, waarbij je geen bestaande tracklog kan terugvinden en je deze zelf dient op te bouwen op basis van een al dan niet beperkte geschreven bron of tochtvoorstel.

In dit geval komt het tochtvoorstel van de Hiking Advisor site zelf, en ziet het eruit als volgt:

Reisschema:

Dag 1: Aankomst in Kiilopää en start tocht (4 km tot aan Niilanpaa)

Dag 2-7: Bivaktocht

Dag 8: Vertrek vanuit Kiilopää

Stapdagen:

Dag 1: 5 stapuren + 220 m

Hoogtepunten: Niilanpää, Rauta-heuvels, Rautulampi-hut, Lankojärvi-meer

Dag 2: 5,5 stapuren + 300 m

Hoogtepunten: brug van Porttikoski, de wouden tussen de Suomujoki-rivier en de Sarvioja-rivier

Dag 3: 3,5 stapuren + 380 m

Hoogtepunten: Ukselmapää, de kloven Paratiisikuru, Pirunportti en Lumikuru, de rivierdoorwading naar de bivakplek. Optioneel: de extra lus doorheen het grensgebied met Rusland.

Dag 4: 5 stapuren + 580 m

Hoogtepunten: Sokosti (hoogste punt in het park) en de sauna bij Luirojärvi.

Dag 5: 5,5 stapuren + 410 m

Hoogtepunten: laaggebergte Ampupää, doorsteek naar Aitaoja, verscheidene rivierdoorwadingen

Dag 6: 4 stapuren + 180 m

Hoogtepunten: laavu Suomunlatva

Behalve een aantal plaatsnamen is de informatie dus eerder beperkt!

In zo een geval biedt het programma Garmin Bascamp in combinatie met de OSM Freizeitkarten Scandinavië uitkomst. Deze kaart dient geïnstalleerd te zijn om deze case study te kunnen reproduceren. Basistechnieken welke reeds behandelde werden in het artikel “Garmin GPS navigatie“, zullen niet meer hernomen worden.

Concreet:

Eerst en vooral begin je met het aanmaken van een Lijstmap, in dit geval met de naam van Urho Kekkonen.

De lijst met GPS punten, welke hierboven zichtbaar zijn werden gevonden en toegevoegd met behulp van de zoekfunctie en toegevoegd met de Create Waypoint functie.

Als eindpunt wordt het Lankojärvi-meer opgegeven. Concreet werden aldaar een hut en een kampeerplaats teruggevonden.

Tussen het vertrekpunt Kiilopää en het voorgestelde eindpunt Lankojärvi zijn paden zichtbaar. En dus zullen wij trachten via de Route-functie een tracklog op te bouwen.

Je sleept het vertrekpunt naar het invulveld en vervolgens het eindpunt.

Het resultaat: een ononderbroken route tussen vertrek- en eindpunt.

Klik met de rechter muisknop op de route en dan verschijnen deze details.

Klik op de knop “Route Directions”, waarna je deze routebeschrijving verkrijgt.

Klik op de knop “Graph” en dan zie je dit verschijnen.

Je keert terug naar “Properties” en druk op de knop “Create Track”.

Dit is het resultaat!

Vervolgens verwijder je de route met “Shift Delete”.

Met dit als resultaat.

Bekijk je de meest logische route naar je eindbestemming van dag 2, dan merk je dat er geen ononderbroken lijn loopt tussen begin- en eindpunt. Op het einde van het eerste deel creëer je een eindpunt, dat je vervolgens een logische benaming meegeeft.

Selecteer je vertrekpunt en vervolgens jouw zelf gecreëerd waypoint, dat je als eindpunt voor je route zal gebruiken.

Je krijgt dit als resultaat!

Met deze grafiek!

Van de route maak je een tracklog.

Vervolgens maak je een route tussen het punt waar het pad terug begint en het voorziene eindpunt van dag 2: Sarvioja.

Dit levert jou dit resultaat op.

Een route met volgende details.

Ook hier vorm je de route om naar een tracklog.

Je verwijdert beide route met definitief met “Shift Delete”.

Je selecteert beide ontstane tracklogs.

En voegt deze samen met Join Selected Tracks.

Waarna je dit resultaat bekomt.

Alleen zit je nu nog met een lineaire verbinding tussen het punt waar het pad op de digitale kaart ophield en waar het tweede deel terug begon.

Je zou dit zo kunnen laten in jouw tracklog, wat het voordeel van duidelijkheid heeft. Of je zou op basis van het terrein een inschatting kunnen maken, waar het pad of de meest logische route zich vermoedelijk zal bevinden. Dit soort situaties is in Scandinavië absoluut niet uitzonderlijk. Hoe de overheid van het desbetreffende land of nationaal park daarmee omgaat kan wel sterk verschillen. Op paden als Kungsleden en Padjelantaleden kiest men ervoor om dit soort situaties te voorkomen, meestal door de aanleg van knuppelpaden. Van Noorwegen is mij bekend dat men dat meestal nalaat, wat de moeilijkheidsgraad van een trekking in een dergelijk gebied substantieel doet toenemen. Op de E1: Hättir – Maze krijg je zo een stuk van 4 km voor de kiezen! En wie zijn zinnen zet op het Sarek Nationaal Park krijgt meerdaagse trajecten zonder feitelijk pad voorgeschoteld!

Concreet begin je uiteraard met de aanpassing van de naam van jouw samengevoegde tracklog.

Wijzig deze in zijn definitieve benaming.

Vervolgens ga je de lineaire verbinding tussen begin- en eindpunt van het wegloze deel aanpassen met de “Teken+” knop.

Je dwarst de zijarm en vervolgt langs de hoofdrivier. Hier is geen brug ingetekend en dus betreft het hier een doorwading, waarvan de moeilijkheidsgraad kan verschillen in functie van de neerslag in de afgelopen dagen en het ogenblik binnen het zomerseizoen, waarbinnen jij de tocht wenst uit te voeren.

Je eindigt bij het beginpunt van het tweede deel van het pad naar jouw eindbestemming.

Je hebt nu een ononderbroken tracklog tussen begin- en eindpunt van Dag 2.

Met volgende grafiek.

Met de zoekfunctie naar “All Points of Interest” ga je op zoek naar de opgegeven plaatsen in de beschrijving van Dag 3. Op Dag 4 wordt de berg Sokosti vermeld als tussendoel. Alleen is er geen rechtstreeks ononderbroken pad naar de top van de Sokosti vanuit het oosten. Of een papieren kaart hier uitsluitsel geeft is mij onbekend. Deze denkoefening wil de mogelijkheden en beperkingen illustreren van digitale kaarttechnologie. en dus koos ik voor een traject dat mij op basis van de digitale kaarten het meest waarschijnlijke en zekere traject lijkt. Dit geeft uiteraard geen enkel garantie voor de concrete situatie op het terrein.

Voeg begin- en voorzien eindpunt in, in de Create Route functie.

Vervolgens krijg je dit resultaat! Niet direct wat je verwacht had! 😦

In zo een geval wijzig je de “Modus van verplaatsing” in een van de andere mogelijke profielen. In dit geval gaf “Dirt Biking” mij het verlangde resultaat. Op dit vlak blijft de autorouteerfunctie toch wat onvoorspelbaar! En in het slechtste geval dien je dit volledig manueel te doen.

In detail werd dit resultaat bekomen.

Waarna je de Route omvormt tot een Tracklog. Ook hier is geen brug aangegeven en volgt er dus een waadpartij, ook al is er hier dan wel een pad opgegeven.

Zoals aangegeven is er ook hier sprake van het ontbreken van deel van het pad op de digitale kaart. Mogelijks biedt een papieren kart uitsluitsel. Maar gezien de schaal van de meeste Scandinavische kaarten (1/50.000 of hoger), kan het zijn dat de feitelijke meerwaarde beperkt is. Ook hier is er dus sprake van een factor onzekerheid en dus stelt zich de vraag of je daarmee om kan gaan.

Vanuit westelijke richting vind je wel een pad tussen de eindbestemming en de top van de Sokosti en Luirojärvi. Wie voor deze route kiest, kan misschien eerst zijn rugzak gaan afzetten aan de eindbestemming om dan met daguitrusting de klim aan te vatten. In het pad naar de top van de Sokosti is er ook een kleine onderbreking in het digitaal spoor naar de top, wat opgevangen moet worden.

Ziehier het resultaat!

Hier wordt het begin en eindpunt van de finale klim tot een route omgevormd.

De drie routes worden omgezet naar tracklogs, waarna deze samengevoegd worden.

Zie hier het resultaat van de samengevoegde delen.

De verbinding tussen deel 1 & 2 wordt in detail uitgewerkt met behulp van de “Teken+” functie.

De verbinding tussen deel 2 & 3 is te kort om deze nader uit te werken. Vervolgens wordt de tracklog voorzien van een suffix 001, waarna deze gedupliceerd wordt.

Van het duplicaat wordt de looprichting omgekeerd.

Vervolgens wordt de tracklog geknipt aan het einde van de afdaling. Het resterende deel wordt definitief verwijderd met Shift Delete.

Beide delen worden samengevoegd (klim en afdaling).

Tussen het einde van de afdaling en de kampplaats wordt een klein stukje (New tracklog) met de hand bijgetekend, waarna dit samengevoegd wordt met het reeds gevormde deel en de definitieve tracklog bekomen wordt.

Dag 5 :Luirojärvi – Aitaoja wordt probleemloos gecreëerd met behulp van de Route functie.

Hierbij het resultaat.

Waarna ook deze Route omgevormd wordt tot een tracklog.

Op dag 6 wordt er teruggekeerd naar het vertrekpunt. Ook dit deel werd probleemloos aangemaakt met de Route functie.

Met dit als resultaat.

Waarna ook dit deel route omgevormd werd tot tracklog.

Met een lus tot eindresultaat. Eventueel kunnen de losse deeletappes samengevoegd worden tot één geheel voor het maken van een overzicht. Verwijzen voor deze techniek naar Garmin GPS Navigatie.

In dit geval wordt het volledige bestand, Urho Kekkonen, geëxporteerd als “.gdb” bestand.

Importeren hetzelfde bestand in Garmin MapSource.

Waarna we het bestand zichtbaar maken op de kaart met “Show on Map” en “OK”.

Selecteren de benodigde kaartdelen met de “Kaart” selectieknop.

Slaan kaarten, tracks en waypoints op in hetzelfde bestand.

Sluiten de GPS correct aan, waarna we de pop-up schermen verwijderen.

Gaan over tot de transfer van de gegevens naar de Garmin GPS.

Transfer is in uitvoering.

Transfer van de gegevens is correct uitgevoerd, waarna het pop-up scherm verwijderd mag worden door op OK te klikken.

Eindconclusie:

Deze tocht overstijgt het niveau van de Kungsleden en de Padjelantaleden, die beiden uitgevoerd kunnen worden met een relatief beperkte voorkennis inzake specifieke Scandinavische technieken zoals waden en navigatie buiten gemarkeerde paden. Deelname aan deze tocht is bedoeld voor zij die hun specifieke Scandinavische technieken in een veilige omgeving willen naar een hoger niveau tillen, zonder het risico te lopen op een aantal mogelijks pijnlijke mislukkingen.

Iedereen die het wil horen, wijs ik op de grote verschillen in moeilijkheidsgraad tussen de twee reeds genoemde paden en al de rest van de Scandinavische paden. In het Hoge Noorden zijn voor zover mij bekend enkel het Berenpad in Finland en de paden in het Muddus Nationaal Park in Zweden als eerder laagdrempelig te bestempelen.