Algemene info bij het reisverslag.

Reisverslag Padjelantaleden

Streek: Lapland (Norrbotten).

Traject: Wandeltrektotocht Kvikkjokk – Ritsem (of omgekeerd)

Periode: eerste maal in 1987. Het deel Staloluokta Fjällstuga – Ritsem voor het laatst in 1992 als onderdeel van mijn eerste Sarek-doorsteek (en sindsdien is daar niet veel veranderd. Alle info is in principe up to date) . Het deel Kvikkjokk – Staloluokta Fjällstugan samen met de variante via Vaimok en Pieskehaure werden herbezocht in 2014.

Reisgezelschap: solo

Transport: heen en terug: met de wagen via Nederland, Duitsland en Denemarken naar Zweden.

Bruggen: wie zowel de Storebaelt als de Oresund brug gebruikt, rijdt 200 km rond in vergelijking tot ongeveer elke combinatie van veerboten. Vergelijk de tarieven voor het door U gebruikte type voertuig via www.storebaelt.dk en www.oresund.com .

Veerboten:

Vanuit Jutland naar Zweden: zie www.stenaline.com . De overvaart tussen Grena en Varberg is goedkoper dan Fredrikshaven – Göteborg.

Vanuit Duitsland naar Zweden: www.scandlines.dk (nadeel 2 korte overvaarten te reserveren en ook duurder dan de langere overvaart tussen Jutland en Zweden.

Openbaar vervoer: Met Ryanair naar een luchthaven vlak bij Stockholm (Skafsta). Per bus naar Stockholm en verder per trein tot Abisko (www.sj.se)

Bussen in Norbotten (terugkeer vanuit Kvikkjokk, Nikkaluokta of Vakkotavare en Saltoluokta (Kebnats): www.ltnbd.se (Länstrafiken Norrbotten)

Logies: berghutten: voorseizoen (13/6 tot 7/7): 295 tot 330 SEK (ca 32 tot 35,5 €)

hoogseizoen (8/7 tot 31/8): 360 tot 395 SEK (ca 39 tot 42,5 €)

naseizoen (1/9 tot 21/9): 295 tot 330 SEK (ca 32 tot 35,5 €)

fjallstations:   Kvikkjokk: vanaf 325 SEK (ca 35 €)

Ritsem: vanaf 320 SEK (ca 35 €)

Nota 1: in Kvikkjokk kan je ook kamperen of vrij langs de rivier of op de camping.

Nota 2: wie bij één van de gewone berghutten wil kamperen, dient daarvoor een

bedrag te betalen. Voordeel: je mag gebruik maken van de keuken en de

toiletten.

Jeugdherbergen: 24,50 (bed) tot 100€ (eenpersoonskamer) afhankelijk van ligging en geboden comfort.

Nota 1: genoemde prijzen met lidkaart Vlaamse Jeugdherbergcentrale, zonder

+10,75€/dag.

Reservaties via www.svenskaturistforeningen.se

 

Nota 2: de hutten: Tarrasluoppal, Tuottar, Staloluokta, Arasluokta, Laddejakka en Kisuris zijn eigendom van Statens Naturvardsverkets (SNV),

Info bij Fjällheten, Asgatan 20, 96231 Jokkmokk, 0971/12330

Internet: http://www.padjelanta.com/en/karta/index.asp

 

Reizen kost: van 0 tot 70 € per dag (voor overnachting, ontbijt en avondmaal)

Diesel Zweden: van 13,93 tot 14,39 SEK (1,60€)

Denemarken: 11,21 DNK (1,55€)

Duitsland: ca 1,439 €

Nederland: ca 1,419 tot 1,429 €

België: ca 1,286€ tot 1,451 € (officieel : tankstation Minderhout, NL is in

praktijk goedkoper)

Alcohol: 2 tot 3 maal zo duur als in België.

De rest: ca 25 tot 50% duurder dan bij ons

Betalingswijze:

–   cash (af te halen in een bankautomaat in Stockholm, Jokkmokk of Gallivare)

–  Visa (geschikt voor tanken en het afhalen van cash in alle berghutten)

Reisliteratuur:

– Lonely Planet Scandinavian & Baltic Europe on a Shoestring

– Rough Guide Zweden

– Upptäck Sverige Bo Hos STF (Zweedse Jeugdherbergcentrale, gratis in zowat elke toeristische dienst in Zweden)

Stafkaart: Landmäteriet Fjällkarta (Schaal: 1/100.000)

BD 10: Sareks Nationalpark ( nodig voor het volledige hier beschreven traject)

Persoonlijke gegevens:

mountainman@scarlet.be

 

Padjelantaleden:

Inleiding:

Uitrusting en voeding:

Kledij op het lichaam:

– schoenen: voor wie uitsluitend op het hoofdtraject van Padjelantaleden loopt, volstaan in principe gewone bergschoenen van het type A/B, in leder met een onderlaag in Gore-tex, bij voorkeur van een gekend merk. In het algemeen dient toch opgemerkt te worden dat door het verhoogd aantal wandelaars op Padjelantaleden, de erosie toegenomen is, wat resulteert in meer modder of in planken die in perioden van overvloedige neerslag licht onder water staan.

Dit is vooral het geval voor de delen van het pad die buiten het echte Padjelanta Nationaal Park gelegen zijn. In het park zelf zijn er opvallend veel meer loopplanken aanwezig en zijn ze ook in betere staat.

Voor wat de variante via Vaimok en Pieskehaure betreft, gelden heel andere voorwaarden:

• Tussen Padjelantaleden en de brug over de Tarajakka (hoofdrivier door het gelijknamige dal) ontbrak er in 2014 een brug over een zijrivier op weg naar de brug over de hoofdrivier en dien je te waden. Met de Matterhorns geraak je er net door bij een late zomerwaterstand :-). De rest van dit stuk is zwaar toegegroeid.
• Tussen Pieskehaure en de Staddajakkastugan vind je nauwelijks houten planken terwijl dit een zeer waterrijk gebied is. Je dient bovendien 2 grotere rivieren te dwarsen. In de late zomer kan je deze net passeren met een paar Matterhorns

Ikzelf gebruik:

Afbeelding Corcoran 1949

Omdat mijn huidig paar US Army Combat Shoes een nieuwe zool behoefde en de Gore-tex voering ook al wat over haar hoogtepunt heen was, keek ik reeds enige tijd uit naar een nieuw paar. Gezien dit niet lukte via iemand in actieve dienst van het Belgische leger, ben ik op zoek gegaan naar een leverancier in de V.S. Dit werd www.workingperson.com , gezien dit de goedkoopste was, die ook bereid was om de schoenen richting België te sturen. Working Person’s Store geeft regelmatig kortingen allerhande, vooral bij feestdagen. Oorspronkelijk kosten de schoenen 210$. Daarop kreeg ik een korting van 50$, zijnde 160$ en diende ik 55$ verzendings- en verpakkingskosten te betalen, zijnde een totaal van = 215$. De betaling aan de leverancier verliep via PayPal.

De Belgische douane vindt het nodig om daar nog eens 21% btw aan toe te voegen en 12€ administratiekosten. Je mag dan nog van geluk spreken dat de kost van de goederen net onder de 150€ blijft, want daarboven stijgen de administratiekosten naar 30€ (en dat voor minder dan 1 minuut werk… goed gerekend Belgische Staat 😦 )

Uiteindelijk betaalde ik 209,35€ (leverancier) + 44,22€ btw + 12€ administratiekosten = 265,57€.

Wie op het internet nazicht doet naar de reputatie van Working Person’s Store, krijgt vooral opmerkingen over laattijdige leveringen en slechte communicatie. Ikzelf kan niet echt klagen over echt laattijdige levering. Gezien de schoenen in meerdere breedtes verkrijgbaar zijn, is het aanvaardbaar dat Working Person’s Store niet alles op voorraad heeft en de schoenen dus nog van de fabrikant dienden te komen. De communicatie verliep echter wat moeizaam, vooral de bestelling buiten de normale bestelsystemen om verliep, waardoor er mogelijks communicatie die bij een normale bestelling automatisch geleverd wordt, niet spontaan bij mij als klant terecht kwam, maar er specifiek naar deze informatie gevraagd diende te worden.

In verhouding tot mijn vorig paar is het leder van het huidig paar soepeler en de zool vooral veel dikker en meer geprofileerd. Ook de voering verzwaarde iets en de schacht verhoogde met zowat 1cm. Het gewicht nam met 100gr per schoen toe. De toegenomen soepelheid resulteert in een verkorte inlooptijd. Omdat ik smalle voeten heb koost ik bij mijn huidige bestelling voor een smalle leest (N). De standaard veters hebben een kleinere diameter, waardoor je ze dubbel kan doorhalen door een veteroog, wat resulteert in een betere spanningsregeling in het voetgedeelte, zonder dat de schacht daardoor strak hoeft te zitten.

Ik vind ze nog steeds een aanrader voor wie graag met droge voeten loopt in een natte omgeving :-).

P.S.: voor paden als Kungsleden en Padjelantaleden zijn dit type schoenen totaal overbodig. Daar volstaan lichte bergschoenen type Lowa Renegade (A/B, leder met Gore-tex).

Alternatieven:

– Bighorn winterlaarzen van Sorel.

– Meindel schoenen met verhoogde schacht (jacht)

– Löwa Military (ruime keuze in modellen met verhoogde schacht en

Gore-tex voering)

– stel sokken: minimaal 2 van goede kwaliteit (lusjesweefsel langs de binnenzijde en in materialen gaande van wol tot Coolmax). Overweeg een paar “Bugsox Adventure” (16,95€) sokken van Tropicare (www.careplus.nl) die bewerkt zijn tegen muggen en teken (nog geen persoonlijke ervaring mee.)

– trekkersbroek: lang, bij voorkeur in een waterafstotende en/of sneldrogende kwaliteit en met rekkers aan de onderzijde van de pijpen. Een mogelijk alternatief betreft een lange broek van het merk Ayacucho, verkrijgbaar bij A.S Adventure, welke voorzien is van een verfstof waaronder een insecticide is gemengd. Hierdoor is deze stof minstens 3 jaar werkzaam.)

– sporthemd met zonnefactor 30 (Aldi of AS Adventure Ayacucho AM Shirt met anti-mug behandeling in de verf gemengd)

– synthetisch ondergoed: slip (mijn voorkeur gaat naar de microvezel van Nur Die) en T-shirt met lange of korte mouwen ( te koop: soms in Aldi, altijd in Decathlon of de klassieke buitensportzaken)

– lichte fleece

– zonnehoedje (houdt ook de muggen uit je haar, vooral als je nog wat muggenolie op de zweetband doet.) Eventueel een hoed van AS Adventure Ayacucho met anti-mug behandeling in de verf gemengd overwegen. Tropicare/Tropenzorg maakt tegenwoordige enkel nog muggenolie zonder DEET, gezien dat niet heel erg gezond is. (Wie nog producten met DEET wil, zal op het internet moeten kijken…)

Kledij in de rugzak:

– zware fleece, liefst met windstopper (ook reeds te koop in Aldi)

– Gore-tex jas met kap of regenhoed (Outdoor Research). (Gore-tex geniet nog steeds de voorkeur, maar wie afgeschrikt wordt door de hoge aanschafprijs kan voor redelijke alternatieven terecht bij Decathlon)

– een gletsjerbril of skibril met hoge filteringgraad, vooral als bescherming tegen hagel, zonnecrème (beschermingsfactor 20 of hoger) en eventueel lippenzalf met beschermingsfactor)

– reserve synthetisch T-shirt, slip en onderbroek met lange pijpen.

– stel reserve sokken

Andere uitrusting:

– plastic waadsandalen (voor wie bergschoenen van een normale schachthoogte gebruikt. Er kan al eens een brugje stuk zijn, door toeristen die er met te veel mensen ter gelijke tijd op staan (of Sami die er met de moto of quad over rijden L). Gezond verstand: houten bruggen 1 persoon per keer.)

– telescopische wandelstokken (ontlasten de knieën bij het dalen, houden je ook recht in de modder of op de planken). Koop bij voorkeur stokken van de merken Leki, Komperdell, Black Diamond of Decathlon als goedkoper alternatief. Besteed aandacht aan het materiaal van de handgrepen (geen hard plastic) en mijd vooral stokken met een gesp in de polslus. Bij langdurig gebruik gaat die gesp irriteren.

– 2 kleine handdoekjes van 50 x 30 cm, bij voorkeur in microvezel (droogt sneller en geeft minder geur af, wanneer hij niet goed gedroogd kan worden. Reeds verkrijgbaar bij Aldi)

– 1 washandje met een klein busje douchezeep en shampoo, een reistandenborstel met kleine tube tandpasta (een bijna lege tube sparen voor op reis kan ook), een stick scheerzeep en wegwerpmesjes of reisscheerapparaat op batterijen.

– een paar pakjes papieren zakdoekjes, doet dubbel dienst als toiletpapier

– drinkbusje met een inhoud van 0,5 liter of

– waterfilter van Care Plus/Sawyer met bijbehorende drinkzak (http://www.hiking.be/care-plus-water-filter-review/ ). Op 25 jaar zonder slechts één maal pech gehad, maar toch…

– zakmes

– micro zak- of hoofdlamp om het toilet te vinden in het donker (maar erg donker wordt het hier niet, vooral rond 21 juni).

– persoonlijke apotheek: rekverband, steriele doekjes, ontsmettingsmiddel, wondpleisters, schaartje, sporttape, Compeed, Ibuprofen, Dafalgan, Rinomar (tegen neusloop) Imodium (Generisch: Loperadomine tegen diarree (als het reeds te laat is 😦 ), Enterol of Antedia (preventief ter voorkoming van diarree 🙂 ).

– reserve plasticzakken

– naald en draad

– tube handwaszeep (1 voor 2 personen)

– GSM (dekking niet overal verzekerd) of Thuraya satelliettelefoon voor wie het kan of wil betalen. (Dekking ook na te zien op het internet www thuraya.com)

– oriëntatiemiddelen: stafkaarten (zie hoger), kompas en/of GPS.

Andere uitrusting specifiek voor de tentrekkers:

–     3 tot 4-seizoens tent van een gekend merk, bestand tegen winden tot 100 km/h en lichte sneeuwlast. (Heden gebruik ik een Hilleberg Akto met footprint (1,85 kg) (Avventura 450€ Engelse internet shops: vanaf 370€)

–     Onderzeil of footprint met een schotelvodje voor schoonmaak

–     Een slaapzak met een comforttemperatuur van zeker -5°C (Slaapzak Carinthia bags (20 jaar oud Extreem -16°C, 1,6 kg)

–     Waterdichte compressiezak (Sea to Summit, Large) voor slaapzak, zeker indien je die buiten op de rugzak draagt (De Waele Camping Relax Lochristi) (28€).-   Slaapmat 8mm of Thermarest Neoair R(51 x 183 x 6,3cm) (410gr) (Decathlon 125€)– Trangia alcoholbrander (Enkel nog verkrijgbaar via http://www.campz.be/outdoor-uitrusting/camping.html (waarschijnlijk te goed, te goedkoop en te weinig reserveonderdelen nodig ;-)), methanol (brandt zuiverder dan de ethanol verkrijgbaar in Scandinavië), koffielepeltje (meer heb je niet nodig om een gevriesdroogde maaltijd te eten.) Het argument dat alcohol een lage calorische waarde heeft is onzin, want om een gevriesdroogde maaltijd op te warmen heb je echt niet zoveel nodig: 30ml ’s avonds voor een volle portie, 25ml ’s ochtends voor een halve portie, gebruik een 50ml injectiespuit (Rohloff oliewisselset of apotheek) met een plastic slangetje dat voldoende lang is voor de gebruikte brandstoffles.

De toestellen en onderdelen zijn op dit ogenblik nog verkrijgbaar via http://www.campz.be. Het model dat het dichtste aansluit bij wat ik gebruik is: http://www.campz.be/outdoor-uitrusting/campingkeuken/camping-fornuis/spiritus-kooktoestel/317638.html . Ik neem wel maar één pot mee.

–    Zakmes, lucifers in een filmblikje met de zijkant van het doosje erin, een schuursponsje, een schotelvodje en wat afwaszeep.

–   Rugzak van ca. 80 liter. Ikzelf gebruik nog steeds een 20 jaar oude frame rugzak van Bergans, die nog steeds gemaakt wordt (bergans.com) . Binnenin steek ik toch nog altijd alles in plasticzakken gesloten met metaalclip. Kleine zaken en dagrantsoenen gaan in diepvrieszakken van Aldi. Bergans heeft rugzakken in waterdichte stof met rolsluiting, maar die wegen ca 4 kg.

Andere uitrusting specifiek voor de huttentrekkers:

• rugzak van ca 60L(Quecha Symbium 60 van Decathlon) Ondanks dat er bij die rugzak een regenhoes zit, steek ik toch nog altijd alles in plasticzakken gesloten met metaalclip. Kleine zaken en dagrantsoenen gaan in diepvrieszakken van Aldi.
• lakenzak type jeugdherberg eventueel in zijde
• lucifers

 

Zweedse hutten:

Zweedse hutten verschillen in grote mate van de hutten in de Alpen. Enerzijds zijn de meeste eigendom van de Zweedse Jeugdherberg Centrale STF (Svenska Turistforeningen). Dit gegeven herken je vooral in het feit dat je in de hutten dezelfde synthetisch donsdekens vindt als in de Jeugdherbergen en dat je dus ook verondersteld wordt een lakenzak mee te brengen voor de hygiëne. Je slaapt dus in principe steeds in een individueel bed, met dekbed, in kamers van 4 tot 8 personen. Soms is er geen deur, enkel een gordijn.

De hutten worden verwarmd met hout of gas. Deze brandstoffen worden steeds voor het ganse jaar aangevoerd in de winter door middel van sledes achter sneeuwscooters. De hutten die op gas gestookt worden hebben vaak aan de inkom een droogkamer, links en recht van de toegangsdeur. Bij de hutten die met hout kachels gestookt worden is er een droogrek boven de houtkachel in de gemeenschappelijke ruimte. In sommige hutten moet het hout nog gezaagd en/of gekliefd worden. Als je daar niet mee vertrouwd bent, laat je dat beter over aan de Zweden. Bij hen zit dat in de genen. Indien je toch toevallig alleen voor deze taak zou staan, weet dan dat je een houtvuur hier start met de schors van berkenbomen, die gemakkelijk loskomt van de stam. Dit werkt zowat als een Zip blokje. Daarboven kleiner takken en dan pas de stammen.

Koken gebeurt steeds op gas. Meestal liggen er wel lucifers, maar het is handig als je er zelf ook bij hebt (just in case). Er zijn potten, bestek, borden en glazen. Water wordt met emmers uit de beek gehaald. De emmers voor het vuil water zijn gemerkt met ‘Slask’.

Er staat meestal buiten op een centrale plaats een boom met wegwijzers, met pictogrammen of aanduidingen als: ‘Vaten’ voor vers water uit de rivier, ‘Slask’ voor vuil water (uit te gieten in een afgeknotte piramide), ‘Bad’ om je te wassen in de rivier, ‘Sopor’ voor vast afval, ‘Bastu’ voor een eventuele sauna (tegen extra betaling). Toiletten zijn aangeduid met een icoon met een deur met een hartje. Behalve in de Fjällstations zijn het droogtoiletten of hudo’s.

Je wordt dus ook verondersteld je steentje bij te dragen tot het onderhoud van de hut, zoals het aanbrengen van vers water, het wegbrengen van het vuil water, het afwassen van de spullen die je gebruikt hebt en het vegen van de vloer.

De ‘Stugvard’ woont in een afzonderlijk deel van de hut of in een eigen kleine hut. Hij of zij zorgt voor de goede gang van zaken, ontvangt het geld, houdt de winkel open (indien aanwezig).

Verwacht voor het overige geen service, behalve in de Fjällstations, waar je restaurant service hebt tegen stevige Zweedse prijzen.

Voor de hutten in beheer van SNV, heb je geen lidkaart van de Jeugdherbergcentrale nodig. De tarieven zijn hier in principe hetzelfde als het ledentarief in de hutten in beheer van STF.

Overnachtingen in hutten van STF kan je via het internet reserveren en betalen. Bij die van SNV is dit niet het geval.

Gebruikte GPS-symbolen:

Openbaar vervoer (bushalte): treinstation of bushalte

Logies (groen bed): STF fjällstation of een officiële hut van STF of SNV

Hut (bruin tuinhuis): windschuilhut (overnachten mogelijk in geval van “nood”)

Camping (groene tent): bruikbare vrije kampeerplaats met “drinkbaar” water in de buurt.

Toilet (man/vrouw symbool, wit op blauw): (meestal) droogtoilet

Top (bruine berg met witte top): bergtop, pas of ander hoogste punt in het terrein

Begin wandelpad (blauwe wandelaar): wegwijzer of splitsing van 2 paden

Rode vlag: opvallende markering op het terrein, meestal cairne

Boothelling: overzet (betalend) over meer

Brug: hang- of statische brug van enige omvang

Overtocht (geel andreaskruis): wad (brede maar ondiepe beek

Visgebied (groene vis): smalle beek, normaal ondiep

Schedel met gekruiste botten: breed en diep wad of ander gevaar

Tolhuis (slagboom): grens nationaal park of rendieromheining

Informatie (i): informatiepaneel

Kerk: religieus gebouw van de Sami of bezinningsplaats

 

Voeding:

Volgens de voedingsleer zou je voeding een verhouding van 15% proteïnen, 30% vet en 55% koolhydraten moeten bevatten Voor sommige sporten gaat men zelfs tot 70% koolhydraten.

Hou echter rekening met het feit dat vet meer calorieën bevat voor eenzelfde gewicht voeding.

Mijn menu is zodanig samengesteld dat ik in principe alles wat ik onderweg moet eten, los uit de hand kan eten. Dit is handig bij slechte weersomstandigheden en spaart bovendien gewicht uit aan verpakkingsmaterialen, besteken, enz…

Mijn dagrantsoen voor onderweg stop ik per dag in een afzonderlijke plastic zak. Als het dan regent, steek ik die zak op de plaats waar ik anders mijn regenjas steek, zodat de rugzak niet telkens open moet, wanneer je je energiepeil wat wilt aanvullen.

Ikzelf weeg ca. 73 kg. Wie zwaarder is, zal in verhouding iets meer nodig hebben.

Een menu moet voldoende gevarieerd zijn en moet uiteraard voor jou aanvaardbaar zijn.

Weet echter dat ik thuis ook wel iets anders eet dan dit.

Veel sportvoeding vermeldt reeds de samenstelling. Indien je deze niet terugvindt op de verpakking, zal je gebruik moeten maken van een algemene lijst met de samenstelling van voedingsmiddelen. Die vind je terug in een boek over dieetleer in de bibliotheek of op het internet. Als je weet dat 1gr proteïnen of eiwitten overeenkomt met 17 kJ of 4kcal, 1 gr vet met 38 kJ of 9 kcal en 1 gr koolhydraten met 17 kJ of 4 kcal, dan kan je zelf aan de slag.

 

Naam:	Gr.:	Proteïnen:	Koolhydraten:	Vet:	Cal:	KJ:
Peperkoek	80	2,40	58,40	0,80	250,40	1064,00
Energie Bar	80	4,40	57,80	7,40	134,00	1324,00
Chocolade noten	80	6,80	39,40	29,00	445,60	1856,00
Snickers (Foré)	100	9,50	58,00	26,00	504,00	2110,00
Salami	100	29,50	2,00	28,20	380,00	1579,00
Emmental	100	28,80	0,0	28,00	377,00	1583,00
Vriesdroog	220	24,20	103,40	57.20	1039,00	4349,00
Totaal:	760	106(17,6%)	319(53,0%)	177 (29,4%)	3130,00	13865,00

 

De chocolade is meestal van Ritter Sport (Makro). Alternatieven vind je ook bij Lidl of Aldi Energy Bars vind je soms bij Aldi, maar in elk geval vind je die van Isostar bij Makro of sportzaken. Foré (namaak Snickers) vind je bij Aldi. Koop harde Muesli repen en geen zachte, want daar blijft niet veel van over na een verblijf in je rugzak. Of je moet ze in een doos steken en dat weegt weer extra. Ik heb die heden vervangen door peperkoek (Aldi), individueel verpakt per 2 sneden.

Praktisch:

Ikzelf zorg dat ik steeds mijn eten voor ontbijt en overdag mee heb vanuit België. Je kan Snickers en Mars, vis in blik, ham in blik, Knackebrod, Tunbrod en voor de rest alles wat er in gevriesdroogde vorm bestaat aan maaltijden, soepen, desserten ook kopen in de hutten tegen stevige prijzen, gezien die op dezelfde wijze dienen aangevoerd te worden als het hout om de hutten te verwarmen en de brandstof voor overvaarten op de meren op Kungsleden. De gevriesdroogde maaltijden zijn in de hutten ongeveer even duur als in de buitensportzaak in België.

Die sleur je dus enkel mee in functie van de volgende hut waar je bevoorrading kan vinden. (om de 2 dagen op Kungsleden, om de 3 à 4 dagen op het noordelijkste deel van Padjelantaleden).

Tochtbeschrijving:

Inleiding:

In het uiterste noorden van Zweden, en dus volop in het rijk van de middernachtzon, gekleefd tegen de Noorse grens tussen Gallivare en jokkmokk, vinden we zowel het Sarek als het Padjelanta Nationaal Park. Kvikkjokk en Ritsem zijn de toegangspoorten tot voorgenoemde Nationale Parken en het vertrekpunt van het Padjelantaleden.

In een zevental stapdagen overbruggen we 140 km te voet.

We trekken door het Stora Sjofallet Nationaal Park ons einddoel Kvikkjokk of Ritsem te bereiken.

Kvikkjokk kan tevens het vertrekpunt zijn voor een tocht op het Kungsleden (in omgekeerde richting, zie desbetreffende verslag).

Waarom wil nu iemand eerst 2750 km ver reizen, om dan ook nog regen en muggen te moeten trotseren, terwijl de Alpen toch zo praktisch dichtbij zijn? Misschien omdat die Alpen voor zoveel mensen gemakkelijk te bereiken zijn, dat men er een toeristische industrie heeft kunnen uitbouwen, dat het voor iemand met een beetje pioniersgeest niet meer leuk is.

Dit pad is een goed alternatief voor het Kungsleden, dat last krijgt van zijn eigen succes, vooral op het ogenblik van de Fjällraven Classic.

Het grote verschil tussen Padjelanta en Kungsleden is dat het aantal bevoorradingspunten op Padjelanta kleiner is, waardoor je meer gewicht zal moeten meedragen. Het pad is ook iets minder glad gepolierd en tegenwoordig vooral minder breed dan Kungsleden. Je krijgt dus iets meer te maken met wat modder, maar je kan hier nog steeds terecht met normale bergschoenen A/B in leder, liefst met een onderlaag in Gore-tex.

Keuze looprichting:

De meeste mensen lopen de Padjelantaleden van Ritsem naar Kvikkjokk. Je hebt de minste bevoorradingspunten in het eerste en meest noordelijke deel. Als je dus vanuit Ritsem vertrekt, kan je afhankelijk van de gekozen lengte van dagtrajecten 3 tot 5 dagen teren op je eigen meegebrachte voorraden. In Staloluokta vind je in het dorp gevriesdroogde maaltijden e.d. Verder vind je gevriesdroogde maaltijden e.d. in de Tarrekaise Fjällstuga. Indien je in de omgekeerde loopt, is dit moeilijker.

Ook het terrein is gemakkelijker in het noordelijk deel. Het niveauverschil is kleiner en het landschap meer open, waardoor je vlotter stapt met je volle rugzak. Het nadeel is dat je het mooiste deel eerst voorgeschoteld krijgt.

In omgekeerde richting loop je rustiger en krijg je het mooiste deel als orgelpunt.

Keuze traject:

Hou wel rekening met het feit dat de variante via Pieskehaure van een heel andere aard is qua pad dan Kungsleden of Padjelantaleden zelf, en dit zowel qua oriëntatie als qua terreingesteldheid van het pad (modder :-(). Het resultaat van dit alles is dat de vrijwilligers die de hutten van Vaimok en Pieskehaure openhouden, feitelijk met hun duimen zitten te draaien en bij elkaar op de koffie gaan om de tijd te doden (19km enkel). Dat de afstand tussen Pieskehaure en de Staddajakkstuga bijna 30km bedraagt, zonder enige schuilhut onderweg en met twee grotere waadpartijen, resulteert in het feit dat bijna uitsluitend tenttrekkers dit stuk aanvatten.

Ritsem Fjällstuga:

De uurregeling voor de bus tussen Gällivare en Ritsem (Lijn 93) vind je terug op: http://www.ltnbd.se/tidtabeller/pdf/ltnbd_linje_93_3.pdf

Ritsem Fjällstuga (STF): (bemand van ca 18/06 t/m 20/09) 80 bedden verdeeld over 26 kamers,proviandverkoop, Camping voor caravans en mobilhomes, telefoon 0973/42030, RT90 coördinaten: X: 7515180 Y: 1570600

Dan kan je aansluitend de overzet nemen over het Akkajaure (meer) richting Änonjalme of Vaisaluokta.

Bij je keuze voor het traject vanaf de bootsteiger van Anonjalme via de Akka naar de Kisuris Fjällstugas of die van Vaisaluokta via Kutjaure, dien je je te laten leiden door 3 overwegingen:

1) Het vaarschema van de overzetboot M/S Storlule (2014):

		25/6-8/9	25/6-24/8	25/6-8/9
DEP	Ritsem	07:30	10:15	14:00
ARR	Änonjalme	08:10	10:55	14:45
DEP	Vaisaluokta	–	11:25	15:05
ARR	Ritsem	09:00	12:30	16:15

Nadere inlichtingen via http://www.svenskaturistforeningen.se/en/Inspiration/1/Weather-Transports-etc/Transports-in-the-mountain1/Boats-in-the-mountain/

2) Het traject vanaf Änonjalme is fysiek minder lastig, gezien het vanaf Änonjalme behalve een korte tussenklim nabij de Akka Stugorna, heel geleidelijk oploopt richting Kisuris. Het loopt volledig door bosgebied. Bovendien kan je bij aankomst met de middagboot van Ritsem naar Änonjalme nog probleemloos doorlopen naar Kisuris (14km).

3) Bij keuze voor het traject vanaf Vaisaluokta dien je 220m extra te stijgen en te dalen, maar heb je sneller uitzicht. Je komt een half uur later aan en ’s avonds is er buiten het hoogseizoen geen overzet richting Vaisaluokta. Je zal ook langer onderweg zijn naar de Kutjaure Stugan, gezien het grotere hoogteverschil. Indien je in de omgekeerde richting loopt en indien je gebruik wenst te maken van de ochtendboot, moet je tijdig opstaan en je spullen ingepakt hebben. Bovendien moet je als kampeerder ofwel bij de hut kamperen en daarvoor een bedrag betalen of dien je hoger op de helling tijdig een kampeerplaats te zoeken, waardoor je nog vroeger zal moeten opstaan.

Dag PL01: Änonjalme – Akka Fjällstuga – Kisuris Fjällstuga – (14km +200m -40m)

Vanaf de bootsteiger Änonjalme is het 2 km tot de Akka Fjällstuga

Akka Fjällstuga (STF): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 30 bedden verdeeld over 2 hutten, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7505390 Y: 1566130

Daarna volgt een klimmetje en een afdaling tot aan de grote hangbrug over de Vuojatatno (rivier). Vanaf de brug klimt het pad gestaag richting de Kisuris Fjällstuga.

Tijdens de overtocht had je reeds een prachtig uitzicht op de berggroep Akka. Vanaf de brug loop je onderaan de voet van deze berg, afwisselend door bos en moerasgebieden in de beddingen van bergbeken en rivieren die van de helling van Akka afkomen.

Kisuris Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 28 bedden verdeeld over 2 hutten, zeer beperkte proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7496785 Y: 1559445

Dag PL01V: Vaisaluokta Fjällstuga – Kutjaure Fjällstuga (18km +340m -220m)

In tegenstelling tot Änonjalme kom je bij Vaisaluokta direct aan bij de hut.

Vaisaluokta Fjällstuga (STF): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 20 bedden verdeeld over 1 hut, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7511200 Y: 1561310

Je loopt eerst 1,5km langs de oever van het meer, door een zone met veel kleine Sami zomerhuisjes, alwaar het moeilijk is om wild te kamperen, alvorens je de klim van 340m aanvat richting Kuossjajaure en de Karsajaure Rastskydd. Op zijn Scandinavisch gaat het steil naar omhoog.

Boven de bomenlijn passeer je eerst een vangkraal voor rendieren, en vervolgens loop je langs de rechteroever van een 2km lang smal meer, een lint van kleine meertjes, en dan het Kuossjajaure, gevolgd door de Karsajaure Rastskydd

Je kan in de Karsajaure Rastskydd slapen, maar reken daar niet te hard op, gezien je meestal niet de eerste zal zijn met dat plan.

De schuilhut staat op de waterscheidingslijn. Je loopt eerst langs de linker oever van het Kuossjajaure en voorbij het meer gaat het dus bergaf. Je dwarst 3 bruggen. Na de derde brug daal je diagonaal verder af over de helling richting Kutjaure Fjällstuga.

Kutjaure Fjällstuga (STF): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 20 bedden verdeeld over 2 hutten, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7499650 Y: 1552360

 

Dag PL02: Kisuris (Gisuris) Fjällstuga – Laddejakka Fjällstuga (23km +180m -170m)

Je verlaat de Kisuris hut en dwarst een eerste brug. Na een kort klimmetje, daal je terug af langs een riviertje richting Kutjaure Sameviste, waardoor je de meeste van de wilgenbossen vermijdt in de zone tussen beide punten. In de buurt van het meer, dwars je het riviertje. Je blijft op de rechter oever lopen, op enige afstand van de Vuoratno en het Tsakajaure, waarbij je meerdere bruggen dwarst. Vervolgens keer je terug naar de oever zelf, nabij het grote bruggencomplex, alwaar de variante komende van Vaisaluokta en de Kutjaure Fjällstuga het hoofdtracé terug vervoegt.

Dag PL02V Kutjaure Fjällstuga – Laddejakka Fjällstuga (19km +230m – 220m)

Je verlaat de Kutjaure Fjällstuga en dwarst een brug. Je klimt langzaam 40m om er vervolgens terug 60m af te dalen. Je dwarst eerst 2 kortere hangbruggen gevolgd door een zeer lange hangbrug. Het blijft een apart gevoel. Aan de overzijde van de brug vervoeg je het hoofdtracé.

Vanaf de splitsing tussen de twee voorgenoemde trajecten klimt het officiële pad langzaam tot 760m. Wie goed kijkt, vindt ter hoogte van de vangkraal op dit hoogste punt, sporen van een pad richting het historische wad, dat gebruikt werd voor de huidige brug gelegd werd.

Op een hoogte van 700m, voor het dwarsen van de bergbeek Virtjajakkatj, zie je sporen van een ongemarkeerd pad dat verder langs de beek de berghelling opgaat om over de Njerek naar Kisuris te gaan. Het pad stijgt substantieel meer dan het officiële pad. Het is in afstand wel korter, maar ik betwijfel of je sneller de afstand tussen Kisuris en Laddejakka zal overbruggen, gezien de staat van het pad, het ontbreken van loopplanken over drassige gebieden en het ontbreken van bruggen over de beken en uiteraard het ontbreken van merktekens. Ook het begin van het pad langs de zijde van Kisuris is moeilijk te vinden.

Vanaf dit punt, daal je via een zeer steil pad in rechte lijn af richting de Laddejakka hut.

Laddejakk Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 28 bedden verdeeld over 2 hutten, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7485802 Y: 1547079

http://www.padjelanta.com/en/karta/ladde.asp

Vrije kampeerders zoeken een plaats aan de overzijde van de rivier, links van het pad.

Dag PL03: Laddejakka (Laddejahka) Fjällstuga – Arasluokta Fjällstuga – Staloluokta Fjällstuga (25km +530m -520m)

Of je deze etappe in één of in twee dagen afwerkt is een keuze die volledig persoonlijk is. Als je kiest voor twee dagen, dien je ook voor een dag extra voedsel mee te dragen.

De brug ligt over de rivier op het smalste deel van de kloof.

Na de brug over de Laddejakka volgt een, naar Zweedse normen, stevige klim van 300 hoogtemeters. Je klimt hoofdzakelijke op de rechter oever van één van de vele beken die van de graad naar beneden komen richting Laddejakka. Vergeet bij helder weer niet achterom te zien en te genieten van het uitzicht over het Vastenjaure en de besneeuwde toppen van het grensgebergte. Op het hoogste punt vind je indien je goed kijkt nog sporen van het oude pad richting wad door de Laddejakka. De afdaling richting de Miëllatno verloopt ook vrij steil op de linker oever van een bergbeek.

Na de samenvloeiing van 2 armen dwars je deze en daal je een beetje naar rechts af richting brug en hut. Eenmaal je de afdaling hebt ingezet, krijg je bij helder weer zicht op het Virihaure (meer).

Je wint een 40-tal hoogtemeters en passeert een kleine Sami-kerk. Vervolgens loop je nog een stuk op gelijke hoogte, waarbij je boven het Lappendorp blijft om vervolgens opnieuw af te dalen tot de Arasluoktastugorna.

Arasluokta Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 32 bedden verdeeld over 6 hutjes, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7475802 Y: 1542779

Je dwarst de rendieromheining en de brug over de Arasjakka. Het deel in rechte lijn net over de brug heeft op het terrein een grillig verloop tussen rotsblokken en struiken. Je terreinsnelheid ligt hier laag. Let op voor je enkels in dit deel.

Je rondt de Stuor-titer en de Anna Titer in tegenwijzerzin en behoudt de ganse tijd zicht op het Virihaure. Je klimt tot een hoogte van 760 m om dan opnieuw de afdaling in te zetten richting het samevistet en de Staloluokta Stugorna.

Er loopt ook een oorspronkelijk Sami-pad langs de achterzijde van de berg, maar opnieuw gelden hier dezelfde opmerkingen inzake schoeisel en oriëntatievermogen als eerder in dit verslag. Langs de achterzijde heb je wel een hele grote kans om rendieren te treffen. Ze mijden vaak de gebieden waar de officiële paden passeren wegens de “drukte”.

Staloluokta Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 36 bedden verdeeld over 2 hutten, proviandverkoop in het Samendorp (ca 01/07 tot 20/08), sauna aan het meer Luoppal, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7469400 Y: 1538479

Wie vrij wil kamperen, kan best een plaats zoeken langs de Luoppal. De plaatsen langs het Virihaure, vlak tegen de hut en de brug zijn tegen betaling.

http://www.fiskflyg.se/welcome-to-fiskflyg/ritsem-english/ritsem-staloluokta/ (1100 SEK/p)

Dag PL04: Staloluokta Fjällstuga – Tuottar (Duottar) Fjällstuga (18km +320m)

Staloluokta Fjällstuga – Tuottar: 5u30’

Je steekt de rivier over via een brug en vervolgens wandel je oevers van het Virihaure, langs de Luoppal. Alhier passeer je splitsing van het normale Padjelantaleden en de variant via het Pieskehaure, waarover verder meer.

Het normale Padjelantaleden vervolgt op bijna gelijke hoogte langs de Kieddejakka en het het Kieddaure. Je gaat door een zone met veel wilgenstruiken.

Je raakt eventjes een bocht van de betrokken rivier en gaat dan verder in de richting van de brug over de Pallaurjakka.

In september 2014 lagen hier twee bruggen naast elkaar: één afgesloten hangbrug en één bruikbare statische vakwerkbrug.

Vergeet niet om bij min of meer zonnig weer, regelmatig eens achterom te kijken naar het prachtig zicht op het meer en de achterliggende grensketen van Noorwegen en Zweden, met zijn besneeuwde toppen. Het Virihaure wordt het mooiste meer van Zweden genoemd.

Je dwarst de Pallaurjakka via een brug en klimt langs de ander kant de vallei van de genoemde rivier in. 2km verder vind je een wegwijzertje richting Tuottar. Wie over een oude kaart beschikt, ziet hier nog een pad dat rechts van de Lettivare rechtstreeks naar de Tarraluoppal Fjällstuga gaat. Mogelijks is het pad nog zichtbaar vanuit de lucht of een satelliet, maar op dit ogenblik is het pad op het terrein nog weinig zichtbaar.

Wie uit principiële redenen het pad nog wil volgen, zal in hoge mate zelfredzaam moeten zijn. In praktijk ben je vermoedelijk gewoon sneller om het officiële pad te volgen, ook al is dit langer.

Je klimt op een heuvel boven het Leitjauratj (meer) en klimt dan verder de vallei van de de Ratokjakka (rivier) in, die in zijn bovenloop een aaneenschakeling van meertjes is.

Vlak voor de hutten van Tuottar, dien je 2 maal ondiep te waden: eerst door de uitloop, vervolgens door een toevoerrivier van het Tjekinjaure. Na de laatste waadpartij ben je aan de Tuottar hutten.

Tuottar Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 32 bedden verdeeld over 6 hutjes, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7464002 Y: 1552979

Dag PL05: Tuottar (Duottar) Fjällstuga – Tarraluoppal (Darreluopal) Fjällstuga – Sammarlappa Fjällstuga (25km + 40m -440m)

Tuottar Fjällstuga – Tarraluoppal Fjällstuga: 3u30’

Tarraluoppal Fjällstuga – Sammarlappa Fjällstuga: 3u00’

Je verlaat de Tuottar hutten en vervolgens gaat licht omhoog en omlaag tot aan het Unna Tuottar meer. In dit gebied vind je leuke vrije kampeerplekken. Vervolgens klim je weer een beetje tegen de flank van een heuvel om steeds in dezelfde richting verder te lopen. Opnieuw loop je langs en tussen meren en meertjes.

 

 

 

 

 

Je loopt eerst in de richting van een nauwe doorsteek tussen 2 onderling verbonden langgerekte meren. Vervolgens klimt het pad tegen de bergwand op tot aan een pas op 960m. Kijk hier nog eens achterom naar het wondermooie uitzicht op de merenzone. Vanaf de pas daal je af richting Tarraluoppal Fjällstuga, eerst door open landschap, maar in de diepte zie je reeds de wilgenzone die begint in de buurt van de hutten. Vlak voor de Tarraluoppal Fjällstuga dwars je de Tarrajakka via een hangbrug.

Tarraluoppal Fjällstuga (SNV): (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 36 bedden verdeeld over 6 hutjes, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7455843 Y: 1557026

 

Aan de picknicktafel bij de hut, wordt reclame gemaakt voor Zweeds licht bier en chocolade. Alleen de prijzen ervan zijn zwaar :-(.

Aan de overzijde van de rivier is het oude pad richting Staloluokta eigenlijk niet meer zichtbaar in het landschap. Dit pad vermijdt Tuottar en is iets korter, maar het wordt niet meer onderhouden. Verwacht er dus niet de loopplanken en bruggetjes die je gewoon bent op het officiële pad. Enkel geschikt voor mensen die met kaart en kompas overweg kunnen en ook beschikken over schoenen met een verhoogde schacht (>20 cm).

Je daalt af in een zone van wilgenstruiken. 750m voorbij de hut dwars je eerst een beek via een wad (PL0510), alwaar je ook een kampeerplaats. Nog wat verder vind je een landingsplaats voor helikopters (www.fyskflyg.se).

Vervolgens rond je de Tarraluoppal. Je verlaat de onmiddellijke omgeving van de rivier en komt in een zone iets hoger op de helling om de drassige delen lager in de vallei te vermijden. De eerste berkenbomen duiken op. De zone tussen de bomen loopt lastig. Verderop wordt het weer iets gemakkelijker. Je dwarst meerdere kleine beken, waarvan je bij sommige kan kamperen. Je nadert de grens van het Padjelanta Nationaal Park, aangeduid door een bord en vervolgens daal je af naar de grensrivier, die je dwarst via een hangbrug.

Je dwarst nog een reeks kleinere beken en dan bereik je vlak voor de Sammarlappa Fjällstuga terug de hoofdrivier, met kampeerplaatsen die populair zijn bij vissers.

Door de bomen neemt de hoeveelheid wind af en de last van de muggen neemt toe, tenzij je zeer laat op het seizoen op pad bent.

Sammarlappa Fjällstuga: (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 18 bedden, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X:7441920 Y: 1558850

Dag PL06: Sammarlappa Fjällstuga -Tarrekaise Fjällstuga –Njunjes Fjällstuga (19km – 80m)

Sammarlappa Fjällstuga -Tarrekaise Fjällstuga: 3u45’

Tarrekaise Fjällstuga –Njunjes Fjällstuga: 3u00’

Na 1km loop je vlak langs de rivier. Hier vind je veel kampeerplaatsen, waarvan er veel voor langere tijd bezet zijn door vissers. Verderop loop je de volledige afstand tot de Tarrekaise Fjällstuga op grotere afstand van de hoofdrivier. Het bos is hier nog redelijk open, waardoor je nog redelijk zicht hebt op de rivier lager in de vallei.

Op 3km voor de Tarrekaise Fjällstuga ga je door een zeer brede rivierbedding, met veel grind en relatief weinig water in het najaar. Met wat geluk kan je hier rendieren spotten. 500m verder merk je de houten wegwijzer op die de afslag van het pad richting Vaimok en Pieskehaure aanduidt.

Het begin van het pad ziet er vrij onschuldig uit, maar wie verder doorloopt, wordt al snel geconfronteerd met het totaal ander karakter van deze variant in vergelijking met het hoofdpad van het Padjelantaleden.

2,5km verder bereik je de Tarrekaise Fjällstuga zelf. Vooral de afdaling naar de stuga langsheen de Katabäcken is bij regenweer een zeer natte bedoening.

In Tarrekaise kan je bevoorrading krijgen, wat belangrijk kan zijn als je in de gebruikelijke richting loopt en je rugzakgewicht laag tracht te houden. Tot aan de Njunjes Fjällstuga resten nog 6km. Bij heel slecht weer kan je in de hut even opwarmen, met het risico dat je niet meer terug naar buiten wil. Ikzelf blijf meestal buiten om dat te voorkomen.

Tarrekaise Fjällstuga: (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 26 bedden, proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X:7433300 Y: 1564880

Onmiddellijk na de hut bereik je de oevers van het meer, maar in praktijk zal je weinig langs de oever zelf lopen en verdwijn je al snel in de groene jungle. Wie gewoon is om in Belgische bossen te lopen, die vaak aangeplant zijn in mooie lijntjes en meestal onderhouden worden door een leger boswachters, zal voor een verrassing staan bij zijn eerste confrontatie met het Scandinavische oerbos. Gezien de stamhoogte door de hoge breedtegraad lager is, is het bladerdek ook lager. Bovendien worden de bomen hier niet uitgedund door en boswachter, maar moeten de planten zelf vechten voor licht en ruimte. Vandaar het ondoordringbare effect van het Noord Scandinavische bos. Aan het begin van het seizoen, kan je hier nog wel bloemen vinden, die het monotone van de groene wand breken.

Ondanks het feit dat de afstand tot de Njunjes Fjällstuga maar 6km betreft, zijn het toch 6 lastige kilometers met veel op en af. 2km voor de Njunjes Fjällstuga dien je ook nog een uitloper van de Njunjesvare (berg) te overwinnen.

Njunjes Fjällstuga: (bemand van ca 26/06 t/m 06/09) 22 bedden, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X:7430190 Y: 1570280

Dag PL07: Njunjes Fjällstuga – Bobäcken(boot -12km -125m) – Kvikkjokk

Njunjes Fjällstuga – Bobäcken: 4u00’

Waar je overnacht, dien je in hoofdzaak te laten bepalen door welke overzet je wenst te halen en eventueel daaraan gekoppeld, welke bus je wenst te halen. Zeker als je in de hier beschreven en meest gebruikelijke richting Ritsem – Kvikkjokk loopt, moet je maken dat je deze uren op voorhand hebt opgezocht op het internet (www.battrafikikvikkjokk.se & www.ltnbd.se)

Voor 2014 was dit: Voor de periode 26/05 t/m 28/09: telefonisch: Bjorn Sarstad +4670/205.31.93 of +4673/901.37.00, Kenth Arvidsson +4670/351.67.50

Kostprijs : 150 SEK (2014)

Tussen 23/06 t/m 07/09: 09.30 Heen vanaf Kvikkjokk, 10.00 terug vanaf Padjelantaleden

Tussen 23/06 t/m 14/09: 13.30 Heen vanaf Kvikkjokk, 14.00 terug vanaf Padjelantaleden

Tussen 07/07 t/m 17/08: 17.30 Heen vanaf Kvikkjokk, 18.00 terug vanaf Padjelantaleden

Het deel tussen de Njunjes Fjällstuga en Njunjes zelf is nog een pad. Voorbij Njunjes verandert het pad in een soort weg. In de omgeving van de nederzetting vind je tegenwoordig quadsporen :-(.

Net na Njunjes, vind je opnieuw veel kampeerplaatsen langs de rivier, die vaak langdurig bezet zijn door vissers. Je passeert een complex van 3 bruggen (PL0704 t/m 06) over de westelijke arm van de Njunjeskarsa. Na hevige regenval, staat de zone tussen de verschillende bruggen ook gedeeltelijk onder water, waardoor het vinden van de juiste weg bemoeilijkt wordt en je beter geen lage schoenen kan dragen.

Verderop (PL0708) dien je het historische pad te verlaten voor een nieuw pad richting een nieuwe brug (PL0709). Na de brug ben je snel terug op het historische pad (PL0710). Het pad blijft nog een stuk de rivierkloof volgen en in dit deel vind je ook een aantal leuke kampeerplaatsen (PL0712 & 13), met wat lawaai van de rivier.

2km voor de bootsteiger bij Bobäcken passeer je een laatste grote hangbrug (PL0717) over de Vallebacken. Bij de bootsteiger zelf, vind je een gesloten schuilhut met een GSM, welke aangesloten is op een autobatterij, waarmee je uitsluitend de nummers van de Bjorn Sarstad of zijn vervanger kan bellen. Er is hier tevens een droogtoilet, vuilnisbak en plaats om een paar tenten recht te zetten.

Wie een oude kaart heeft zal zien dat er een pad doorloopt tot vlak tegenover Kvikkjokk, doch dit deel wordt niet meer onderhouden. Ook daar scheidt de Kamajakka je van Kvikkjokk zelf en ook hier is de boottaxi de enige manier om in Kvikkjokk zelf te geraken. Indien je zou doorlopen tot de plaats genaamd Vallevare, zal je moeten hopen dat Bjorn klanten heeft voor de dagwandeling naar de Prinskullen.

Meestal passeert hij dicht genoeg tegen Vallevare om de klanten van op de boot een fotootje van de stroomversnellingen van de Kamajakka te laten maken, zodat je zijn aandacht kan trekken, maar hem bellen is zekerder (als je gsm niet plat is :-().

Als je vanop de boot met enige weemoed terugkijkt richting Padjelanta, zie je een mooie synthese van het Noord Zweedse landschap: een tot meer verworden rivier, moerassig grasland, in de lagere delen dennen, hogerop laagstammige zilverberken, en boven de duidelijk zichtbare boomgrens de fjäll met zijn korstmossen, korte grassen en bosbesstruiken.

Afhankelijk van je uur van aankomst in Kvikkjokk, neem je onmiddellijk de bus richting beschaving of dien je onderdak te zoeken voor de nacht. Dit kan op de camping, niet behorend tot het fjällstation of in het STF Fjällstation zelf. Vrij kamperen langs de rivier (Kamajakka) is ook mogelijk (oordoppen raadzaam :-)).

Kvikkjokk Fjällstation: (bemand van ca 12/06 t/m 20/09) 56 bedden, restaurant, proviandverkoop, sauna, boottaxi richting Padjelanta Leden, busverbinding (www.ltnbd.se Lijn 94 Murjek – Jokkmokk – Kvikkjokk) waarbij Murjek een station is op de lijn naar Stockholm of Abisko www.sj.se ), telefoon 0971/210.22 GSM: 070/337.16.83 , RT90 coördinaten: X:7429970 Y: 1583700.

’s Avonds neem je nog een kijkje bij de indrukwekkende stroomversnellingen en de mooie kerk van Kvikkjokk. Hopelijk kan je slapen ondanks het gedruis van de rivier.

 

Variante via Pieskehaure (Nordkalottleden):

Dag PL07 & 06: Kvikkjokk (Bobäcken) – Tarrekaise (18km +200m)

Bobäcken – Tarrekaise: 7u00’

Geen brave inloopdag meer; onmiddellijk 6 km erbij. Beschrijving in omgekeerde richting zie hoger.

Dag NK01: Tarrekaise – Vaimok (22 km +650m -350m):

Tarrekaise – Kurajaure Rastskydd: 4u30’

Kurajaure Rastskydd – Vaimok: 4u00’

Je volgt Padjelantaleden over een afstand van ca 3km tot aan een houten wegwijzer. Nu is het helemaal gedaan met spelen. Het karakter van het pad verandert snel. Daar waar het zeer breed begint, geraakt het al snel meer overgroeid, gezien het veel minder gebruikt wordt dan het hoofdpad van het Padjalantaleden. De aanduidingen zijn in slechtere staat. Je passeert een eerste lichte waadpartij. Verderop kom je aan een beek, waar er sporen zijn van een brug, die weggespoeld is. Hier geraak je enkel door met waadsandalen of gespecialiseerd schoeisel met hoge schacht (20cm, als je geluk hebt J). Verderop vind je een brug (NK0101) die het wel nog overleefd heeft. Anderhalve km voorbij de splitsing sta je aan de brug over de Tarrajakka (NK0102). Vlak voor de brug vind je aantal goede kampeerplaatsen. 750m voorbij de brug vind je een splitsing aan een houten paal, zonder enige wegwijzer. Naar links gaat het richting Taäralvshyddan (private hut). Je moet dus naar rechts. Het pad is vrij smal en markeringen zijn zo goed als onbestaand. Eenmaal boven de bomenlijn is het pad duidelijker ingesneden in het landschap, maar verwacht niet iets als Kungsleden of Padjelantaleden.

Je loopt langs de linker oever van de Kurajakka tot aan het gelijknamige meer. Bij GPS NK0105 zie je de aanduidingen van het winterspoor. Langs het eerste meer vind je nog houten loopplanken die je door het drassige gedeelte helpen.

Aan het einde van dit meer vind je ook een schuilhut (NK0108 Kurajaure Rastskydd). De hut is van het klassieke type met een adeldak, een houtkachel zonder hout, mogelijkheid tot slapen voor 3 personen, toilet, vuilnishok en vuilwaterput. Je bent bijna op je hoogste punt en dus is dit een goede plaats voor je middagpauze.

 

Voorbij de hut klim je nog een stukje tot 1000m. Je passeert het volgende meer (Kurajaure) en dat zit je op de waterscheidingslijn. Je daalt af naar het meer langs de ander kant en dan klim je verder langs een toevoerrivier naar een volgende pas, vanwaar je definitief afdaalt richting Vaimok (meer). De helling waarvoor de hut staat (Vaimokpakte), zie je al van ver. Het pad langs het meer is niet ondubbelzinnig aangeduid, en dus is het zoeken naar de beste manier om je van A naar B te begeven. De Vaimok Fjällstuga vind je voor je de klim aanvat, weg van de oever van het meer.

Vaimok Fjällstuga (STF): (bemand van ca 04/07 t/m 06/09) 26 bedden verdeeld over 1 hut, geen proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7439340 Y: 1547080

De meest recente, maar ook nog steeds minst gebruikte hut hier in deze streek nabij het meer met het helderste water.

 

Dag NK02: Vaimok – Pieskehaure (19 km +600m -860m)

Vaimok – Pieskehaure: 7u30’

Na de hut vat je bijna onmiddellijk de klim aan naar de top van de Vaimokpakte, je uitzichtberg over Vaimok en omgeving. Onderlangs kan niet, want de helling van de berg eindigt met een verticale wand rechtstreeks in het meer.

De oriëntatie bovenop de Vaimokpakte verloopt moeizaam, gezien de cairnes eerder klein zijn en de sporen van rode verf op die cairnes zeer oud en uitgebleekt zijn. Het hoogste punt vind je bij GPS NK0204. Daarna daal je af tot de brug (NK0206) en vervolgens tot aan het Vistekjaure (928m).

Aanvankelijk volg je de oever van het meer, maar na ongeveer 400m verlaat je die en klim je langzaam de helling op naast het meer en klim je verder over een uitloper van de Vistek, opnieuw tot 1000m. Vanaf hier daal je echt af, eerst tot de splitsing (NK0209) met het op recente kaarten nu als ongemarkeerd zijnde rechtstreekse pad naar de Staddajakka Fjällstuga op 840m.

 

Tenttrekkers staan hier voor een belangrijke beslissing. Indien je voldoende mondvoorraad bij hebt om tot aan Staloluokta te geraken, spaar je zowat 13 km uit door niet tot aan de hutten van Pieskehaure te lopen. Je gaat dan naar rechts en daalt af tot aan de rivier en volgt deze zo dicht als het terrein dit toelaat. Je loopt verder tot aan de private (en dus gesloten) Varvekstuga, waarna je langzaam verder daalt tot het punt waar het pad vanuit Pieskehaure zich weer voegt bij dit rechtstreekse pad. Hou wel rekening met het feit dat het pad bijna niet meer ingesleten is in het landschap, gezien het in onbruik geraakt is. Aan de splitsing (NK0209) stonden er nog wel grote cairnes recht, maar of dit verderop langs het pad nog zo is, is een groot vraagteken. Je moet dus echt ervaring hebben met ongemerkte paden alvorens je dit pad wil aanvatten.

Wie geen tent bijheeft, heeft deze keuze niet en moet vanaf hier nog zowat 8km tot aan de hut aan het Pieskehaure. Geniet van het uitzicht over de meanderende rivier (Varvekjakka) en daal dan af richting benedenloop. Na anderhalve kilometer kom je opnieuw aan een splitsing (NK0211) met een pad dat afdaalt naar een private Sami-hut aan het Pieskehaure. Om de STF hut te bereiken dien je de loop van de hoofdrivier stroomafwaarts te volgen richting een opvallende meanderbocht, waar een zijrivier uitmondt in de hoofdstroom en waar volgens de kaart de brug zou moeten zijn. Echter sinds 2007 is deze brug verdwenen en dien je nabij (NK0213) een omleiding naar links te volgen, die met rood gemarkeerd is. Vervolgens kom je aan de betrokken rivier, die je moet doorwaden. Ook hier dien je te beschikken over gespecialiseerd schoeisel en dan lukt het nog maar net. Met waadsandalen lukt het altijd, maar dat kost meer tijd L. Bij GPS NK0214 keer je terug op het oorspronkelijk pad. Na de omleiding vanwege de verdwenen brug klim je nog over een uitloper van de Talput om na nog een zijrivier en een uitloper af te dalen tot de Pieskehaure Fjällstuga.

Pieskehaure Fjällstuga (STF): (bemand van ca 04/07 t/m 06/09) 26 bedden verdeeld over 1 hut, proviandverkoop, sauna (tegen betaling), hulptelefoon, RT90 coördinaten: X: 7437430 Y: 1531600

 

Dag NK03: Pieskehaure – Staddajakka (Staddajahka) (30 km +730m -640m)

Pieskehaure – Staddajakka: 11u30’

De zwaarste dag, niet alleen door de afstand, maar ook door het hoogteverschil. Wie op de hutten loopt, tracht zijn rugzak maar beter zo licht mogelijk te houden. Wie een tent bijheeft, kiest er best voor om een deel van het traject toe te voegen aan de vorige etappe en wild te kamperen aan één van de vele bruggen in de zone achter de Stuor Varvek.

Je dwarst de hoofdstroom van de Varvekjakka via de brug (NK0302) en doorkruist vervolgens de delta van de zijrivier genaamde Lappajakka. Hier vind je nog loopplanken, maar dit zijn wel degelijk de laatste tot aan de Staddajakkastugan. Nabij GPS NK0303 vind je de splitsing met het pad naar de Mavas Stugan (24km) in Noorwegen.

Je slaat hier dus rechts af en klimt langzaam tot een hoogte van 800m langs de achterzijde van de Stuor Varvek (berg) door een gebied gelardeerd met zijriviertjes en meertjes. Je vindt hier het grootste aantal bruggen op de kortste onderlinge afstand van elkaar. Dit deel loopt vrij aangenaam. Het pad is goed ingesleten in het eerder droge en goed afgewaterde landschap en door de bruggen heb je geen waadproblemen Net voorbij het Varvekjaure kom je op de waterscheidingslijn tussen de hoofd- en de zijrivier. Je krijgt zicht op het Zwin-achtig gebied van de hoofdrivier, dat je nu volgt via de rechteroever tot hij weer smal genoeg wordt om hem te kunnen dwarsen via een brug (NK0312) , en vervolgens het rechtstreekse pad vanaf het Pieskehaure te vervoegen. Na de brug klim je zo snel mogelijk weg van de oever van de rivier om “droger” gebied op te zoeken. Je moet nog door de bovenste delta die gevormd wordt door de Kallojakka (NK0314) en de Haddit-jakka (NK0315). Beide rivieren zijn zeer breed en zeer moeilijk te doorwaden, zelfs bij een late zomerstand. Met de Matterhorns lukte het net. Wie niet over dit type schoeisel beschikt, zal hier zeker 2 maal de waadsandalen dienen boven te halen.

Vervolgens klim je tegen de flank van de berg langs de hoofdrivier, genaamd Kailavakkejakka op. Er zijn zeer veel zijbeken, wat in combinatie met het geringe hoogteverschil dit gebied drassig maakt. Bij mooi weer is dit gebied zeer fotogeniek, maar het pad is onaangenaam. Bovendien is de oriëntatie bij NK0322 moeilijk. Je volgt de “vallei” van de hoofdrivier tot de waterscheidingslijn om vervolgens af te dalen langs de rechter oever van Kailajakkatj (om het simpel te houden), die op zijn beurt uitmondt in de Staddajakka (rivier).

Ook hier is de oriëntatie, vooral in de beddingen van de zijrivieren zeer moeilijk, omwille van het ontbreken van goede markeringen op het terrein. Ook hier vind je een snoer van meertjes die de rivier verbindt, maar minder uitgesproken dan langs de andere kant van de waterscheidingslijn.

Zowat 1km voor de hut, vind je een opvallende hangbrug, waarlangs je de hoofdstroom kan dwarsen richting Sulitjelma (Noorwegen). Op de splitsing staat geen enkele aanduiding of wegwijzer. Deze mogelijkheid is enkel geschikt voor mensen die beschikken over een Interrail of Scanrail ticket. In Sulitjelma zelf is bijna niets te vinden. Je moet verder per bus tot Fauske om een plaats van enige omvang te bereiken.

Reken vanaf de Staddajakka hut op 25 km tot de nieuwe en oude Sorjus hytta en op nog eens 16 km tot Sulitjelma. Je loopt hier op hoogtes tot 1000m, waar je permanent eeuwig sneeuw vindt. De routemarkering in Noorwegen is wel goed.

Staddajakka Fjällstuga (SNV): (vroeger niet maar nu wel bemand van ca 04/07 t/m 06/09) slechts 18 bedden verdeeld over 3 hutten, zeer beperkte proviandverkoop, hulptelefoon, RT90 coördinaten: (circa) X: 7460797 Y: 1534063

 

Dag NK04: Staddajakka (Staddajahka) – Staloluokta (12 km +20m -110m)

Staddajakka (Staddajahka) – Staloluokta: 3u45’

Vooral voor de huttrekkers is dit slechts een halve dagetappe, die je kan gebruiken na de marathon van gisteren. Het traject vertoont weinig hoogteverschil en is vooral in dalende lijn. Bovendien zijn de loopplanken hier weer royaal aanwezig, wat het loopcomfort en de terreinsnelheid ten goede komt. Je loopt de grootste deel van deze etappe langs de Stalojakka (rivier), die door zijn geringe verval breed uitwaaierend. Net voorbij de berg Jallevare, klim je over de waterscheidingslijn om vervolgens af te dalen richting brug (NK0403) over de zijrivier Viejejakka. Net voorbij de brug vind je zeer bruikbare kampeerplaatsen. Daarna volgt een onoverzichtelijk gebied, waarbij je tussen meertjes, wilgenstruiken en verspreide berken, langzaam afdaalt tot het kruispunt met het Padjelantaleden (PL0402).

Afhankelijk van het feit of je met het openbaar vervoer dan wel met eigen vervoer gekomen bent, dien je hier te kiezen tussen een verderzetting van je tocht richting Ritsem of Kvikkjokk.

Richting Ritsem is landschappelijk mooier, maar je zal je moeten trachten te herbevoorraden in de Sami nederzetting van Staloluokta. Als de conditie het nog toelaat en je dezelfde dag nog doorloopt richting Arasluokta Fjällstuga, ben je in 2 dagen in Ritsem. Verwijzen voor de rest van de tocht naar het verslag van het hoofdtraject.

Suggesties voor voortzetting van de tocht:

1. Wie wil terugkeren naar Kvikkjokk, neemt vanuit Ritsem de bus naar Kebnats om hier aansluitend over te steken per boot naar het Saltoluokta Fjällstation. Voor de verder tochtbeschrijving verwijs ik naar het reisverslag “Kungsleden”.
2. Wie verder wil trekken richting noorden kan ofwel dezelfde bus nemen tot Vakkotavare en aldaar de Kungsleden in omgekeerde richting volgen. Verwijzen terzake naar het reisverslag “Kungsleden”.
3. Wie helemaal te voet verder wil, kan vanuit Ritsem de jeepweg volgen richting Sitasjaure, om vandaar verder te trekken richting Hukejaure. Vanuit Hukejaure kan je de Kungsleden bereiken tussen de Singi- en Salkahutten. Voor een beschrijving van dit verbindingsstuk verwijs ik naar het reisverslag Sarek 2001.

Eindconclusie:

Padjelanta zelf is een ideale tocht als kennismaking met Lapland en Scandinavië. Wat minder gladgestreken dan Kungsleden. Weinig technische moeilijkheden in verhouding tot tochten die je kan maken in Noorwegen. Landschappelijk zeer mooi. Hier gelukkig nog geen Fjällräven Classic.

De variante over de Nordkalottleden langs het Pieskehaure is veel zwaarder dan de hoofdroute van Padjelantaleden. Indien je dit traject wil aanvatten, doe dit dan enkel als de weersvoorspellingen gunstig zijn. Raadpleeg hiervoor de gedetailleerde plaatselijke weerberichten die je aantreft in de inkom van het Kvikkjokk Fjällstation. Anders zal je er weinig plezier aan beleven wegens de hoogte en de lange dagetappes. http://www.yr.no/

Coördinatenlijst: