Roversmountains

 Kooktoestellen voor trekkers… Het onderwerp komt regelmatig aanbod op Hiking Advisor.

Onbewust zijn mensen het slachtoffer van subtiele reclame of influencing inzake dure high-tech kooktoestellen. En de vraag komt altijd op hetzelfde neer: Welk high-tech kooktoestel moet ik kopen?

Het antwoord is duidelijk: een low-tech…

Verschillende modellen:

Sinds ik de Trangia ontdekte in een van de oudste buitensportzaak in België, zowat 35 jaar geleden, verkies ik brandalcohol als brandstof boven mijn toenmalig Campinggas vuurtje. Maar ik ben een tiental jaren geleden overgeschakeld van een ondertussen 35 jaar oude Trangia op een modernere Esbit CS985H-EX (360gr) met vlamverdeler, type pocketrocket voor solo gebruik. Hij is sneller en lichter dan de Trangia. Om een mij onbekende reden is deze alweer vervangen door een model zonder vlamverdeler, maar met deksel/pot/beker, die zowel in roestvrij staal (530gr) als aluminium (430gr) verkrijgbaar is. Voor 2 personen is er het anderhalve liter model met traditioneel deksel dat ook zowel in roestvrij staal (620gr) als aluminium (460gr) verkrijgbaar is. (www.esbit.de ) (www.bol.com )

Voor nog grotere gezelschappen is er het model dat er verdacht veel uitziet als een Trangia, maar dan met vlamverdeler. Deze set bestaat uit twee potten, twee deksels en één pan en is enkel in  de aluminium uitvoering verkrijgbaar en weegt bijna 1100gr als je de volledige set meeneemt!

Als merk is Esbit oorspronkelijk bekend als producenten van vuurtjes met vaste brandstof (tabletten), die zeer bekend en vertrouwd zijn bij militairen. Vroeger bestonden die tabletten maar in één formaat (14gr). Tegenwoordig kan je meerdere formaten krijgen. Het enige nadeel aan vast brandstof (behalve alweer de prijs 😦 ), is dat je maar één brandsnelheid ter beschikking hebt! Met vloeibare alcohol kan je met behulp van het deksel van de brander de brandintensiteit verminderen.

De praktijk:

Voor buitengebruik maak je best 2 windschermpjes uit de zijwand van 330ml drankblikken. Die wegen niets en passen perfect in de brandervoet.

Mijn volledige set inclusief 2 halve schoteldoeken (tegen het rammelen), windschermpjes, schuursponsje, aansteker, lucifers en plooibare mes, vork en lepel set weegt inclusief de Esbit meshbag 570gr. Blijft alleen nog de soort en hoeveelheid brandstof in functie van de duur van de tocht.

Verschillen alcohol / gas:

Een gaspatroon koop je steeds vol en moet je ook vol meedragen bij de start. En wat doe je met het restje gas in de patronen aan het einde van de tocht? Er bestaan apparaatjes, waarmee je van twee halve patronen terug één “vol” zou moeten kunnen maken, maar die vind ik gevaarlijk. Alcohol kan je perfect doseren en in een aangepast klein plastic flesje gieten. Methanol brandt zuiverder dan ethanol (minder roet op de potten!). Ethanol is heden vlot verkrijgbaar als bio-ethanol bij verschillende doe-het-zelf-zaken als brandstof voor sierhaarden voor moderne appartementen en huizen zonder schouw.

Het argument dat alcohol een lage calorische waarde heeft is enkel doorslaggevend boven de 4000m, namelijk als je sneeuw moet smelten voor drinkwaterproductie. Om een gevriesdroogde maaltijd op te warmen heb je echt niet zoveel brandalcohol nodig: 35ml ’s avonds voor een volle portie, 25ml ’s ochtends voor een halve portie. Gebruik een 60ml injectiespuit (Rohloff oliewisselset of apotheek) eventueel met een plastic slangetje dat voldoende lang is in functie van de hoogte van de gebruikte brandstoffles.

Het beperkte gewicht van 25gr weegt ruim op tegen de hoeveelheid alcohol die je verspilt bij incorrecte dosering!

Het aspect verpakking:

Bijkomend nadeel van gas: de wegwerpverpakking weegt zwaar en dus laten te veel trekkers hun lege gaspatronen achter in de bergen. 😦 100gr verpakking voor 250gr gas. Zelfs een Jetboil patroon van 100gr gas weegt leeg al 90gr! Een plastic fles van 500ml weegt 70gr, wat in mijn geval voldoende is voor 9 dagen. Dit is goed voor 500ml x 0,8 = 400gr + 70gr verpakking. Wie gas gebruikt, draagt voor zijn Jetboil 4 patronen mee, goed voor 760gr, waarvan 360gr verpakking of één verpakking van 450gr met een totaalgewicht van 680gr, waarvan 230gr verpakking. Door het gebruik van een cartouche van 450gr wordt jouw kooktoren van Pisa wel hoger en dus onstabieler! Ook als brandstof gedraagt alcohol zich veel stabieler dan gas. Geen risico op steekvlammen!

Energie vs gewicht:

Bij Jetboil beweren ze dat je 12L water kan koken met een cartouche van 100gr gas + 90gr wegwerpverpakking of 48L met 450gr gas + 230 gr wegwerpverpakking. Bij methanol is dat 7,5L voor 100gr methanol, wat overeenstemt met 125ml methanol. Bij ethanol is dat 10L voor 100gr ethanol, wat overeenstemt met 125ml ethanol. (https://www.engineeringtoolbox.com/fuels-higher-calorific-values-d_169.html )

Gewicht vs prijs:

De Jetboil Minimo weegt 415gr + 190gr voor het gas en de wegwerpcartouche. Verbruik: 100gr / 12L (volgens de eigen website). Samen: 605gr. Aankoopprijs: 125€ bij Bol.

De Jetboil Flash weegt (slechts) 371gr +190gr, maar verbruikt 100gr / 10L (volgens de eigen website) en is niet regelbaar qua verbrandingsniveau. Samen 561gr, maar eenzelfde verbruik als ethanol! Aankoopprijs: 108€ bij Bol.

De Esbit CS985HA weegt 430gr + 100gr ethanol (10L water) + 50gr voor een herbruikbare plastic bus. Samen goed voor 580gr. Aankoopprijs van de Esbit: 54€ bij Bol.

Kostprijs brandstof:

Kostprijs bio-ethanol: 6€/L (Gamma) goed om  80L water te koken.

Kostprijs type Jetboil cartouche 100gr: 4€ of 32€ om diezelfde 80L water te koken!

Kostprijs type Jetboil cartouche 450gr: 11€ of 22€ om diezelfde 80L water te koken! Nog steeds bijna 4 keer duurder dus dan ethanol.

Tel uit uw winst!

Samenvatting:

Om 80L water op te warmen met bio-ethanol, heb je in gewicht evenveel verpakkingsmateriaal nodig als om 12L water op te warmen met gas. De plastic fles van de bio-ethanol gaat in mijn geval in België bij het PMD. Waar jouw gaspatroon eindigt weet alleen jij.
Bio-ethanol wordt gemaakt van mais, die tijdens het groeien evenveel CO2 heeft opgenomen uit de atmosfeer dan het teruggeeft aan diezelfde atmosfeer bij verbranding. Gas voegt bij verbranding CO2 toe aan de atmosfeer (plus uitstoot van transport en productie voor beiden). Het probleem van het landgebruik laat ik hier eventjes buiten beschouwing.
Bio-ethanol sluit dus beter aan bij de “Leave no trace” gedachte.

Onderstaande foto komt uit een plaatselijke krant in Galicië en geeft de cijfers weer van het aantal pelgrims dat zich op het Pelgrimsbureau aanbiedt en dit per Camino.

De cijfers inzake de Camino Francés spreken voor zich… Alleen moet je daarbij verstaan dat niet iedereen vertrekt in Saint-Jean-Pied-de-Port. De grootste aantallen vertrekken vanaf Saria of nog dichter tegen Compostela. En dus is vooral het laatste stuk van de Francés te mijden.

Vooral de cijfers van de Portugués en de Costa hebben mij verbaasd. In praktijk hebben die alweer betrekking op de Camino vanaf Porto.

Wie rust zoekt, weet dus wat gedaan….

Zelf ben ik net terug van mijn derde maal op de Camino Sanabrès en na een tussenpauze van 5 jaar de voltooiing van mijn tocht welke ik aanving in 2020 in Alicante op de dag dat aldaar de eerste Corona dode viel. Eén maand lang weinig van gemerkt tot de terugvlucht in een vliegtuig vol met Spanjaarden in een tijd dat er een tekort was aan mondmaskers. Bij thuiskomst ging België op slot en zat ik thuis met mijn eerste variant van Corona.

In Galicië hebben ze de kalme periode van de Corona gebruikt om herbergen bij te bouwen en paden te verbeteren waar dit nog kan. De meeste drassige stukken werden voorzien van stapstenen. Ook de variante via de Abdij van Osiera werd sterk verbeterd qua markeringen op het terrein en voorzien van een herberg in beheer van het provinciebestuur van Galicië.

Het volledige verslag vind je terug via deze link:

Wat doet een mens als zijn vriendin een nieuw werk aanvat op 1 juli, en het een beetje lastig is is om al onmiddellijk grote vakanties te vragen bij de nieuwe werkgever? Je zoekt iets dat toch wat leuk wandelen is, niet te ver weg met toch voldoende comfort (voor de vriendin) en toch nog betaalbaar lastminute.

En dat werd dus de Moselsteig. 4 dagen wandelen. Je laat de auto achter in Perl, waarna je de trein neemt naar Trier, om aldaar je eerste nacht door te brengen. Vervolgens stap je in 4 dagen terug naar Perl, alwaar je jouw auto achterliet. Er was in 2024 sprake van een aangepaste vakantieregeling! Kijk dus zeker de frequentie van de treinen na op het internet.

Het volledige verslag vind je terug via deze link.

De Silvretta Runde staat in de gids ‘Ostalpen Hüttentrekking’ van Rother Selection aangegeven met de kleurmarkering “Zwart”, en bepaalde stukken zijn zelfs “Donker Zwart”. Zoals eerder beschreven in de verslagen van Wenen – Nice 4, zijn de hellingen op de grens met Zwitserland vaak heel steil. Als dat gecombineerd wordt met grote hoogte en vroeg op het seizoen, maakt dit de zaak alleen maar lastiger. Wie zich baseert op oude of oppervlakkige en te commerciële beschrijvingen van deze tocht, kan zwaar bedrogen uitkomen! Zelfs de DAV bezondigt zich hieraan in hun folder Silvretta Runde.

Voorbereiding is hier het halve werk! Weet waaraan je begint en waarvoor je kiest!Vergeleken met 20 jaar geleden, dien je heden geen touw meer mee te slepen, om over de hier beschreven gletsjers te gaan. Bijna allen zijn sterk geëvolueerd. Soms zijn ze gemakkelijker geworden, maar soms ook terug absoluut te mijden, zoals tussen de Tübinger en de Saarbrücker Hütte. Sommige gebieden zullen voor langere tijd te mijden zijn, tot zij opnieuw een evenwicht gevonden hebben zoals het gebied rond de Piz Buin.

Een goede staptechniek is vereist. Ook vertrouwdheid met gezekerde routes en het gebruik van stokken en eventueel stijgijzers is raadzaam. Je dient vrij te zijn van hoogtevrees. En kom vooral laat in het seizoen of zoek een gemakkelijker gebied op, voor jouw vakantie.

Voor mij persoonlijk heeft deze tocht ertoe geleid dat ik nooit meer een bergtocht ben aangevat, waarbij je meerdere dagen een cordée touw diende mee te nemen voor één enkele traverse van een gletsjer. Ik vind dit persoonlijk teveel gewicht voor die ene passage, en plan mijn tocht liever zonder deze passage. Ik heb mijn Type D schoenen met staalplaat afgedankt en ingeruild voor een modernere en vooral lichtere type C schoen, die voor de meeste van deze tochten volstaat. Ik heb bovendien een korter en lichter touw gekocht om het daarna nooit meer feitelijk te gebruiken. Later heb ik ook nog lichtgewicht stijgijzers en een lichtgewicht ijspickel gekocht.

Destijds hadden wij een 60m enkeltouw mee, goed voor zowat 4kg. Ik heb mezelf nooit als fysiek sterk beschouwd. Maar door ervaringen zoals deze, heb ik wel mijn grenzen leren kennen en heb ik binnen deze grenzen toch veel gerealiseerd. In Scandinavië moet je soms vertrekken met een gewicht van 21kg, omdat je naast een tent ook nog jouw eigen voedsel dient mee te dragen! Maar het voordeel daar is dat je in de wetenschap leeft, dat jouw rugzak elke dag 750gr lichter wordt, door het voedsel dat je opeet! Bovendien ligt het aantal te overwinnen hoogtemeters hier ook lager.

In de Alpen wordt jouw rugzakgewicht grotendeels bepaald door de hoeveelheid technisch materiaal die je meedraagt (als het niet door overbodige zaken is :-(). Hierdoor blijft jouw rugzak gewicht eerder constant, op het variërend gewicht van de hoeveelheid drinkwater na. En bij veel hoogtemeters wreekt zich dat hoge rugzak gewicht dubbel!

Deze ervaring heeft er in 2010 ook toe geleid dat ik langere tochten voor mezelf ben beginnen plannen, toen mijn toenmalige wandelcollega opnieuw afkwam met een tocht waarbij voor één passage een touw diende meegedragen te worden. En zo is dus uiteindelijk deze website tot stand gekomen!

Ga naar de bergen , maar keer vooral terug (levend)!

Het nieuwe verslag vind je terug via deze link.

Gezien iedereen tegenwoordig de mond vol heeft over ChatGPT, dacht ik bij mijzelf: “Misschien moet ik dat zelf ook eens proberen.” En dus formuleerde ik volgende vraag:

“Maak een gedetailleerde beschrijving van de GR5 met dagetappes tussen Modane en Nice.”

Na een korte reflectie kwam volgend antwoord:

De GR5 is een langeafstandswandelpad dat door de Franse Alpen loopt, van Modane in het noorden tot Nice in het zuiden. De route is ongeveer 660 km lang en biedt wandelaars een prachtig uitzicht op de bergen, valleien en pittoreske dorpjes.

Dag 1: Modane – Lanslebourg-Mont-Cenis De eerste dag van de wandeling begint in Modane, een klein stadje aan de voet van de Alpen. Vanuit Modane volgt de route de bergachtige paden richting Lanslebourg-Mont-Cenis, een charmant dorpje dat bekend staat om zijn prachtige uitzicht op het meer van Mont Cenis.

Dag 2: Lanslebourg-Mont-Cenis – Termignon Op de tweede dag van de wandeling gaat de route verder door de bergen, langs groene weiden en diepe valleien. Wandelaars wandelen door het schilderachtige dorpje Termignon, waar ze kunnen genieten van lokale gerechten en de traditionele architectuur.

Dag 3: Termignon – Bonneval-sur-Arc De derde dag van de wandeling leidt wandelaars naar Bonneval-sur-Arc, een van de mooiste dorpen in de Franse Alpen. Dit middeleeuwse dorpje is bezaaid met oude stenen huizen en smalle steegjes, en biedt een prachtig uitzicht op de omliggende bergen.

Dag 4: Bonneval-sur-Arc – Lanslebourg-Val-Cenis Op de vierde dag van de wandeling maken wandelaars een lus terug naar Lanslebourg-Val-Cenis, een kleine stad aan de voet van de Col du Mont-Cenis. Onderweg passeren ze alpenweiden en bergmeren, en kunnen ze genieten van het panoramische uitzicht op de omliggende bergtoppen.

Dag 5: Lanslebourg-Val-Cenis – Termignon Op de vijfde dag van de wandeling gaat de route verder naar Termignon, waar wandelaars kunnen uitrusten en genieten van de lokale keuken. Het dorpje Termignon is een uitstekende uitvalsbasis voor verdere verkenning van de omgeving.

Dag 6: Termignon – Lanslebourg-Mont-Cenis Op de laatste dag van de wandeling keren wandelaars terug naar Lanslebourg-Mont-Cenis, waar ze hun tocht door de Franse Alpen voltooien. Hier kunnen ze genieten van een welverdiende rust en reflecteren op de prachtige ervaringen die ze hebben opgedaan tijdens hun tocht langs de GR5. Overall, the GR5 between Modane and Nice offers a challenging yet rewarding trek through the French Alps, with stunning mountain views and picturesque villages along the way. It is a must-do for any avid hiker looking to explore the beauty of the Alps on foot.

Het menselijk antwoord vind je via deze link: https://roversmountains.com/wenen-nice-5/

En ja, ik heb er langer dan 15 seconden aan gewerkt.

Omdat de waarde van informatie nu eenmaal daalt naarmate ze ouder wordt, werd er een volledige update gedaan van alle links op Roversmountains. Bovendien werden er links toegevoegd om de pagina’s interactiever te maken.
Prijzen werden ook geactualiseerd voor zover die online beschikbaar waren. Indien ze niet meer representatief waren, werden ze verwijderd. Voor overnachtingsmogelijkheden, die niet meer actief waren, werd er een alternatief gezocht.

Wie ooit al eens trachtte om na aankomst aan een berghut het thuisfront telefonisch te contacteren, kent het probleem: geen netwerk. In het beste geval lukt het vanaf een nabij gelegen bergpas of heuveltje. En als het al niet lukt om simpelweg te bellen, waarvoor je slecht één zendmast nodig hebt, waarom denk je dan dat het in geval van nood zal lukken om te navigeren met diezelfde smartphone?

Om te navigeren heb je namelijk meer dan G2 nodig en ook nog signalen van meerdere zendmasten. Om geen signaal van 3 of meer satellieten te ontvangen moet je al in een erg nauwe vallei of canyon zitten en dan nog zal het toestel zijn best doen om jouw positie zo goed mogelijk te bepalen aan de hand van jouw laatste positie waar minstens 3 satellieten binnen het ontvangstbereik van jouw echte GPS waren.

Toegeven: je moet investeren in de aankoop een bijkomend toestel en tijd investeren in het leren omgaan met het toestel en de bijbehorende applicatie. en in tegenstelling tot de gemiddelde smartphone app, die intuïtief is, zal dit leerproces tijd kosten. Een aandachtsspanne van meer dan 30 seconden om deze handleiding te doorworstelen, is absoluut noodzakelijk. Denk eerder in termen van uren.

Om die drempel toch wat te verlagen, heb ik een basishandleiding Garmin BaseCamp GPS gemaakt, waarin vertrokken wordt van een bestaande tracklog. Een tweede Case Study gaat uit van een summiere beschrijving van een tocht, en hoe je met deze beperkte informatie toch een tracklog kan opbouwen op basis van kwalitatief digitaal kaartmateriaal. In dit geval betreft het de informatie inzake een op de HA website aangeboden ervaringstocht, waarvan de inschrijving is afgesloten.

Deze laatste betreft een zuiver theoretische denkoefening, die geen enkele evaluatie inhoudt van typisch Scandinavische gevaren op het terrein, waaronder het doorwaden van rivieren en navigatie buiten paden. Deze vaardigheden kan je het snelst en het best aanleren binnen het kader van een dergelijke ervaringstocht.

Veel studieplezier! Het eindresultaat heeft een absolute meerwaarde voor jouw veiligheid en die van wie je lief is!

P.S.: Garmin heeft inzake hardware een feitelijke monopolie inzake off-road GPS-navigatie. Daar valt niet onderuit te komen, maar er bestaat zeer goed Open Street Map kaartmateriaal, waardoor je dat alvast niet meer hoeft aan te kopen bij Garmin.

Na 2 gezinstochten in Oostenrijk, was er een vraag om verandering van (wandel)omgeving bij de gezinsleden. En gezien ik reeds lang mijn tochtgenoot op mijn doorsteek van de Pyreneeën terug wou opzoeken, werd dit de Carros de Foc.

Een groot voordeel van de Carros de Foc is de dichtheid van het netwerk van hutten, naar Pyrenese normen. Belangrijkste nadeel blijft de prijs van de overnachtingen en de maaltijden. Bovendien staan onze Catalaanse vrienden geen kortingen toe, behalve voor leden van hun eigen verenigingen. Vandaar dat er gekozen is voor een verkorte versie van de tocht, om de prijs van de vakantie toch enigszins binnen de aanvaardbare normen te houden.

Wie beperkte ervaring heeft of met kinderen onderweg is, houdt best rekening met de opmerkingen in verband met één etappe en hoe die eventueel te vermijden. Het volledige verslag vind je terug via deze link.

Onder deze titel verscheen in De Standaard Magazine van zaterdag 21 januari 2023 (https://www.standaard.be/cnt/dmf20230117_95974683) een artikel van Dick van Eijk dat oorspronkelijk in het Nederlandse NRC gepubliceerd was.

En gezien ik zelf een redelijk palmares heb in de zoektocht naar eenzaamheid, was mijn interesse onmiddellijk gewekt. Alleen is het artikel eerder bedoeld als literatuur of smaakmakertje dan als een handleiding om een dergelijke tocht aan te pakken. Daarvoor is het artikel eerder vaag in zijn details.

Maar dankzij de hedendaagse digitale kaarten kun je toch met een beperkt aantal aanduidingen de betrokken plaats effectief terugvinden op de kaart. Ik heb er toch nog eventjes de papieren kaart Sarek BD10 moeten bijhalen om de juiste berg terug te vinden, namelijk de Oarjep Rissajavrre. De berg ligt op 6km van de Duottarstuga langs de Padjelantaleden (https://roversmountains.com/padjelantaleden-2/), en is dus ook langs dit pad het gemakkelijkste te bereiken. Indien je dat wens loop je eigenlijk maar de laatste 8,5km over padloos terrein.

De rest van de toch kan je via het Padjelantaleden lopen. De auteur koos voor een vertrek vanuit het Noorse Sulitjelma, waardoor je een uitloper van het Nordkalottleden dient te volgen, maar ook die is gemarkeerd, maar als pad iets ruiger dan het Padjelantaleden.

Vanuit Sulitjelma loop je richting Ny-Sulitjelma Fjellstue naar de Sorjushytta, waarbij je een hoogte van 1000m overschrijdt en mogelijks te maken krijgt met eeuwige sneeuw. Vervolgens dwars je vlak voor de grens een rivier via een brug, op weg naar de Zweedse onbemande Sarjasjaure Fjällstuga. 5km verder bereik je de bemande Staddajakk Fjällstuga. Vervolgens loop je in noordelijke richting tot aan het Staloluokta Fjällstation, alwaar je je voorraden kan aanvullen. Na je inkopen, keer je terug naar de splitsing van paden, om vandaar in westelijke richting verder te lopen tot de Duottarstuga. Aan het laatste wad voor de hut, ga je naar links en volg je de oever van het gelijknamige meer tot het einde ervan. Je vervolgt in dezelfde richting en stijgt tot aan het Rissajavrre (meer), waarna je de oever volgt in west,elijke richting tot aan het kleinere Lulep Rissajavrre, om vanaf hier de berg Oarjep Rissajavrre te beklimmen. De meest eenzame plek zou zich ter hoogte van een uitgedroogd meertje tussen de twee toppen bevinden. Dat er geen enkel teken van menselijke aanwezigheid zou zijn, vind ik op zijn zachts gezegd een literaire vrijheid. Nergens wordt er melding gemaakt van de aanwezigheid van het rendierhek, en daar kan je heus niet naast kijken. Je moet er zelfs overheen of onderdoor!

Dus theoretisch kan het wel waar zijn dat dat daar de meest eenzame plek van Europa is, maar ze is niet ontdaan tekens van menselijke aanwezigheid. Als je het geluk hebt om daar te zijn, bij mooi weer met open hemel, is het waarschijnlijk wel een mooie uitzichtberg.

Ook de voorgestelde terugkeerroute is niet de meest eenvoudige (paarse lijn)! Terugkeren naar de Duottarstuga en vandaar langs de Padjelantaleden (gele lijn) naar Kvikkjokk lopen is dat wel.

In februari begon ik aan de planning van een eerste gezinsbergtocht met de coronamaatregelen van 2021 in het achterhoofd. We zijn nu zomer 2022 en alle coronamaatregelen blijken achterhaald. De hutten zitten weer vol als vanouds.

Ik heb gekozen voor bekend terrein, zijnde de Stubai Hôhenweg. Ik heb mijn planning aangepast en ook een deel van de gewoontes van een oude bergrot.

We gaan met de kabelbaan omhoog naar de Dresdner Hütte. We lopen in, door wat normaal een dagtocht is op te splitsen in 2 halve dagtochten. Pas de vierde dag gaan we voluit!

En om toch een beetje ingelopen te zijn, plannen we een vierdaagse in de Ardennen. Niet “The hard way” met overnachtingen op bivak, maar met drie overnachtingen op hotel. The luxury version of Entre Lesse et Lomme.

Het aangepaste verslag van de Stubai Höhenweg vind je terug op zijn vertrouwde plaats.

Het nieuwe verlag van Entre Lesse et Lomme vind je terug onder Andere Wandelbestemmingen.

En ja, de gletsjers smelten verder af. Daar waar 12 jaar geleden toen nog “eeuwige” sneeuw lag, is die nu verdwenen.

Zorg goed voor jezelf en je geliefden. En zorg goed voor de natuur. Tegenwoordig is dat zelfs goed voor je portemonnee.

Groetjes,

RoVer