Dit traject van 195km is naar Zweedse normen goed bereikbaar, met het openbaar vervoer. De meeste mensen die ik tegenkwam, liepen het traject vanuit Abisko in de richting noord-zuid. Opnieuw zijn er heel veel zinnige argumenten om dat niet te doen, gezien je dan eerst het eenvoudigste deel voor de kiezen krijgt en je je meegebrachte voorraden opgebruikt, daar waar dit het minste nodig is.

Vertrekken vanuit Ritsem geniet daarom steeds de voorkeur. Wie voor het officiële traject van de Nordkalottleden kiest, loopt langs de zuidzijde van het Akkajaure. Op het traject tussen Zweedse Vaisaluokta hut, vlak aan de aanlegsteiger van de boot vanuit Ritsem en de Noorse Røsvatnhytta met een totale lengte van 55km, vind je slechts één schuilhut na 13,3km. Dan blijft er nog steeds 42 km te overbruggen, en dat kan zeer moeilijk zonder tent. Een alternatief is het recentere Grenseleden langs de noordzijde van Akkajaure, alwaar je 3 schuilhutten vindt op Noors grondgebied en nog 4 schuilhutten op Zweeds grondgebied, netjes gesponsord door het Interreg fonds van de Europese Gemeenschap. Op de BD7 kaart zijn 2 schuilhutten terug te vinden op Zweeds grondgebied.

De afstand tussen Ritsem en de Røsvatnhytta bedraagt hier 43km. Op die manier zou je het traject Ritsem – Abisko kunnen overbruggen zonder tent, mits je uiteraard beschikt over een sleutel van de Noorse hutten. Deze sleutel is te verkrijgen zowel in Ritsem als in Abisko tegen een borg van ca. 25€. Reken in de Zweedse schuilhutten niet op matrassen. Het eventueel aanwezige hout is enkel bestemd voor noodgevallen.

Eten dien je zowel op het traject Ritsem – Salkastugan of Ritsem voor het volledige traject mee te dragen. Op Kungsleden vind je in principe bevoorrading in Salka, Alesjaure en Abisko.

Landschappelijk is er weinig verschil met Kungsleden of Padjelantaleden. Alleen lopen deze paden veel gemakkelijker, omwille van de aanwezigheid van loopplanken over drassige gebieden en de aanwezigheid van bruggen over de meeste rivieren. Het grootste deel van dit pad verloop over Noors grondgebied, en daar gelden Noorse opvattingen over paden en wat daarbij vooral niet gedaan moet worden om het de wandelaar gemakkelijker te maken. Zonder aangepast schoeisel, zal je of vaak van schoenen moeten wisselen of in staat moeten zijn om te lopen met natte voeten, zonder deze volledig de verdommenis in te helpen. Weet dus waaraan je begint….

Daarnaast is er het bijkomend probleem inzake de stiefmoederlijke behandeling van grensoverschrijdende paden tussen Noorwegen en Zweden (Røysvatnhytta – Paurohytta). Beide landen en de bijbehorende bergsportverenigingen hebben het liefst dat je in hun land blijft, wat een beetje in tegenspraak is met een grensoverschrijdend project als Nordkalottleden. De Noren blijven op de vlak het meest in gebreke. Maar dat past ook in hun benadering van bergpaden. Je moet hier je plan kunnen trekken. Wie Noorwegen enkel kent van gebieden als Jotunheimen, kan op dat vlak bedrogen uitkomen, maar zelfs in een gebied als Jotunheimen zal men enkel maar een brug leggen als het echt niet anders kan. Hetzelfde geldt voor loopplanken over drassige gebieden.