Garmin GPS – Case Study 3:

Oulanka Nationaal Park.

Rukatunturi of het Berenpad.

Inleiding:

Daar waar in het artikel “Garmin GPS Navigatie” werd uitgegaan van een bestaande tracklog, welke je terugvond op het internet, gaan we nu uit van een papieren kaart met uitgiftedatum 1994! De tocht werd dus ooit door mij fysiek gelopen op basis van de kaart, maar in een tijd dat ik nog geen reisverslagen schreef over de door mij uitgevoerde tochten. Het blijft echter een tocht waarover ik jaarlijks vragen krijg op de Reismarkt en waarover er ook vragen opduiken op de Facebook pagina van Hiking Advisor.

In zo een geval biedt het programma Garmin Bascamp in combinatie met de OSM Freizeitkarten Scandinavië uitkomst. Deze kaart dient geïnstalleerd te zijn om deze case study te kunnen reproduceren. Basistechnieken welke reeds behandelde werden in het artikel “Garmin GPS navigatie“, zullen niet meer hernomen worden.

Concreet:

Eerst en vooral begin je met het aanmaken van een Lijstmap, in dit geval met de naam van Berenpad – Rukatunturi.

Om de juiste locatie op de Scandinavische kaart terug te vinden, voer je de zoekterm Ruka in onder het selectiecriterium “Cities”

Vervolgens maak je Ruka effectief aan als Waypoint.

Op het internet vind je de uurregeling van de bus vanuit Ruka terug via deze link.

Destijds nam ik de bus vanuit Ruka, om het beginpunt van de tocht te bereiken. Van daaruit liep ik terug naar het eindpunt Ruka. Afhankelijk van jouw reisdag, rijdt de bus op een ander ogenblik van de dag. Het zal een Finse logica hebben, waar je best rekening mee houdt, bij de keuze van jouw startpunt

Rond het eindpunt werden er  de bushalte waar de bus voor het Berenpad vertrekt opgezocht, samen met de aanwezige hotels.

 

 

Deze werden als waypoint aangemaakt.

 

Het resultaat: een lijst met waypoints: 3 hotels, 1 bushalte en 1 plaats.

 

 

Aan de hand van de uurregeling, gaan wij op zoek naar het vertrekpunt, waarbij we “Karhunk” in voeren onder de zoekterm “All points of interest”. In dit geval vinden we het gewenste resultaat onder nr 2, waarna we het aanmaken als waypoint.

Het tweede mogelijke vertrekpunt vinden we op dezelfde wijze, door de zoekterm Ristikalio in te voeren onder de zoekterm “All points of interest”.  Vanop de papieren kaart neem je de naam over van de eerste hut, namelijk Savilampi. Ook deze maak je aan als waypoint.

 

Wanneer je met de hand-functie het pad langs de rivier afloopt, vind je een beetje lager op de kaart “Taivalsköngäs”.

Dit betreft een autiotupa of vrij toegankelijke hut.

Je gaat op zoek naar verdere hutten langs het pad, te beginnen met de autiotupa’s, gezien die het meest handige begin- of eindpunt van een etappe zijn. Als je die gevonden hebt, kan je beginnen met het aanmaken van routes tussen je vertrekpunt en de eerste autiotupa. Daar waar het pad komende van Karhunkierroksen bushalte de rivier bereikt, vind je ook nog een mogelijke kampeerplaats. Afhankelijk van de periode die je koos voor het uitvoeren van deze tocht, zullen er meer trekkers onderweg zijn, en zal je mogelijks moeten uitwijken naar alternatieven voor de autiotupa’s. Het is dus ook handig dat je die goed lokaliseert in de planningsfase van jouw tocht.

 

Dit betreft een Laavu. Dit zou een tent met houten stokken en zeildoek betreffen, maar of dit in praktijk ook zo is, is mij heden onbekend. Voorzie een eigen tent als je van deze locaties gebruik wenst te maken. 100% op de autiotupa’s rekenen is onverstandig. De ongeschreven regel inzake het gebruik ervan is namelijk: First in, first out. Wie dus reeds het langste in de hut is moet plaats ruimen  voor laatkomers. Dit is begrijpelijk vanuit het standpunt dat dit noodhutten zijn. Wie dus het laatst toekomt is het langste onderweg geweest en is dus meer vermoeid of mogelijks in nood.

Verder op de route vind je andere kampeerlocaties, met verschillende omschrijvingen. Indien deze zich nabij een (grind)weg bevinden, kan er sprake zijn van een vorm van commerciële uitbating, waarbij er bepaalde diensten aangeboden worden tegen betaling.

 

Daar waar het pad de rivier kruist, dien je na te gaan of daar een brug aanwezig is. De bruggen zijn in dit gebied uitsluitend grafisch weergegeven en zelden als waypoint, waardoor je deze gericht zal moeten zoeken om er vervolgens manueel waypoints van te maken.

 

Aan de meeste Laavu’s en andere campsites, zal je ook droogtoiletten vinden. Het loont ook de moeite om de droogtoiletten of restrooms zelf op te zoeken, zelfs in afwezigheid van één of andere vorm van kampeerplaats, daar deze “mogelijks” als kampeerplaats kunnen gebruikt worden in functie van de plaatsgesteldheid en de aanwezigheid van drinkbaar water. Deze restrooms zijn wel als waypoint op de kaart terug te vinden.

 

Zoals reeds aangegeven vind je met de handfunctie gemakkelijk de restrooms (droogtoilet of hudo) in de buurt van o.a. de autiotupa’s en andere waypoints.

 

De brug over de Kitkajoki is er een waar je gericht naar op zoek moet gaan! Wanneer je te ver uitgezoomd bent op je scherm, kijk je er namelijk over. Dat is zeker het geval op het terrein op het scherm van je GPS, als je dit niet als tracklog met bijbehorende waypoints hebt voorbereid.

 

Of je kiest om langs het Basecamp Oulanka hotel en andere faciliteiten te passeren is een persoonlijke keuze. Opgelet: de kortere route betreft een winterpad!

Nabij de Porontimajoki autiotupa zie je door het gebruik van de hand-functie welke andere “diensten” er beschikbaar zijn in de omgeving ervan. Zo is er ook de betalende gelijknamige hut en meerdere vormen van shelters en een restroom (droogtoilet of hudo), alwaar het redelijk is om aan te nemen dat je er ook kan kamperen.

Hier is de brug wel als waypoint aangegeven!

 

Verderop, langs de route vind je nog een “Laavu” nabij een grindweg. Ook deze maak je aan als waypoint.

 

Verder in westelijke richting vind je nog een basic hut, waarna het pad in zuidelijke richting naar Ruka gaat. Daarbij worden nog een paar heuveltoppen gepasseerd. Op de top van de Valtavaara vind je een daghut terug, die volgens gegevens op het internet te klein is voor overnachting.

 

In de afdaling naar Ruka vind je ook nog een “Shelter”, die niet nader omschreven is. En daarmee ben je rond met je zoektocht naar de belangrijkste referentiepunten op deze tocht. Nu kan je beginnen met het aanmaken van de routes tussen de door jou gekozen waypoints.

 

Als vertrekpunt van onze eerste dagtraject nemen we uiteraard de bushalte van Karhunkierroksen. En als eindpunt, de eerste hut/autiotupa, namelijk Savilampi.

 

In eerste instantie levert de autoroute functie niet helemaal het gewenste resultaat op.

 

En dus tracht je dit euvel op te lossen door een tussenpunt op het door jou gewenste traject in te voeren. De “Laavu” waar het Berenpad de rivier nadert, lijkt daarbij de meest voor de hand liggende keuze.

Je voegt dit punt toe, waarbij BaseCamp dit punt automatisch als nieuw eindpunt beschouwt. Met de pijltjes beweeg je dit punt naar de gewenste positie, waarna je op “herberekenen/recalculate” drukt.

Alzo krijg je het gewenste resultaat.

 

Vervolgens maak je jouw tracklog aan met “Create Track” en kan je eventueel de route definitief verwijderen met “Shift Delete”.

 

Je wijzigt de kleur van jouw net aangemaakte tracklog naar een kleur van jouw voorkeur. De naam aanpassen is ook zinvol.

Vervolgens pas je hetzelfde proces toe voor de tweede dag met eindpunt de Ansakämppä autiotupa.

Hier dient er verder niet manueel ingegrepen te worden en kan de route onmiddellijk omgezet worden naar een tracklog.

Ook hier pas je weer de kleur aan naar jouw voorkeur.

Zoals in het begin van dit artikel opgemerkt, rijdt de bus, afhankelijk van jouw reisdag, op een ander ogenblik van de dag. Indien dit laat op de dag is, kan je eventueel overwegen om niet vanaf de bushalte Karhunkierroksen te vertrekken, maar vanaf de bushalte Ristikalio, gezien je dan op kortere afstand een eerste hut, namelijk de Ristikalio autiotupa vindt. En dus maak je ook tussen beide punten een route aan, waarna je deze omzet in een tracklog op de gekende werkwijze.

 

Na minder dan 5km ben je dan op jouw bestemming. En gezien, afhankelijk van het door jou gekozen tijdstip van uitvoering van de tocht, het vermoedelijk niet erg vroeg donker wordt, kan je deze optie als alternatieve vertrekplaats overwegen.

 

De volgende dag kan je vanaf de Ristikalio autiotupa naar de reeds gekende Ansakämppä autiotupa stappen.

Ook hier levert de autorouteer-functie onmiddellijk het gewenste resultaat op.

Vervolgens zet je deze om in een tracklog via de ondertussen gekende werkwijze.

De eerstvolgende autiotupa (Jussinkämppä) is gelegen op slechts 9km van jouw vertrekpunt, en dus kan je deze eventueel overslaan en onmiddellijk doorlopen naar de volgende, zijnde Siilastupa of het reeds vermelde Basecamp Oulanka hotel. In deze Case Study kiezen we voor de Siilastupa.

 

Ook hier kiest de automatische route functie voor een traject langs het reeds genoemde Basecamp Oulanka hotel, via een wat op de papieren kaart aangegeven is als een skiroute. Op de digitale kaart vind je verwijzingen in het Fins, naar het feit dat dit inderdaad om een Nordic Ski of Langlauf route gaat. Dit achten wij niet wenselijk . En dus dien je bij te sturen door toevoeging van tussenpunten.

Gezien we langs de rivier willen lopen, voegen we een “Laavu” toe, gelegen langs de rivier. Met de pijlen beweeg je dit toegevoegd punt naar zijn logische positie.

 

Waarna je bovenstaand resultaat krijgt. Hier kiest de route functie voor een traject over de bergrug en niet langs de rivier, en dus dienen we dit opnieuw bij te sturen. Indien je kiest voor de passage over de bergrug, passeer je ook een aanduiding op de digitale kaart die verwijst naar een klim van 300 treden!

 

Deze keer kiezen we voor de brug over de Kitkajoki rivier. Vervolgens brengen we dit punt met behulp van de pijlen op de gewenste logische positie in de route, waarna we een herberekening (Recalculate) uitvoer.

Uiteindelijk bekomen wij het gewenste resultaat. Op de papieren kaart uit 1996, verliep het pad nog via de noordelijke oever van de Kitkajoki rivier. Heden is dit de zuidelijke oever. Vervolgens kan de tracklog aangemaakt worden.

Vanaf Siilastupa trachten wij Ruka te bereiken. Afhankelijk van de weersomstandigheden, kan je kiezen voor een route via de Porontimajoki autiotupa. Alleen is deze erg klein (4 bedden). Er is wel ruime kampeermogelijkheid in de omgeving.

 

Net voorbij de Porontimajoki autiotupa zie je op de digitale kaart een pad dat rechtstreeks van de brug nabij de Porontimajoki autiotupa in westelijke richting vertrekt en een groene stippellijn die meer noordelijk verloopt. Op de papieren kaart uit 1996 is dat het pad. Alleen verloopt dit door erg drassig gebied, waardoor de keuze om het pad te verleggen over een heuvelrug niet onlogisch lijkt.

In de volgende sectie is er een soortgelijk probleem. De autorouteer-functie stuurt jou vanaf de Kumpuvaaran laavu langs de gele lijn. Vermoedelijk is dit een grindweg. Aan de splitsing ga je in zuidelijke richting. Op de papieren kaart uit 1996 verlaat het pad deze weg na de bocht om dan langs de noordkant van het meertje te passeren en dan de klim aan te vatten naar de Konttainen (heuvel). Volgens de digitale kaart zou het huidig traject vanaf Kumpuvaaran laavu in westelijke richting verdergaan tot aan de Basic Hut, om daar in zuidelijke richting te draaien en vervolgens de klim aan te vatten naar de Konttainen (heuvel). Op deze manier blijft de route hoog en vermijdt zij de meest drassige stukken terrein.

 

 

Dit is het eindresultaat voor de laatste dag!

 

 

En dit is het eindresultaat van het geheel.

Tips:

Wie sneller en ordelijker wil werken, kan de zoekterm “autiotupa” invoeren onder de categorie “All points of interest”. Dan krijg je het resultaat, zoals hierboven te zien is!

 

Hetzelfde kan je doen door de zoekterm “Laavu”, opnieuw in te voeren onder de categorie “All points of interest”. Dan krijg je het resultaat, zoals hierboven te zien is!

Nog een interessante zoekterm is “Lean-to”, opnieuw in te voeren onder de categorie “All points of interest”. Dan krijg je het resultaat van hierboven! In dit geval wat mager, maar toch interessant…

 

En dan is er ook nog de zoekterm “Restroom”, opnieuw in te voeren onder de categorie “All points of interest”. Dan krijg je het resultaat van hierboven! In dit geval mogelijks wat teveel van het goede…

 

Eindconclusie:

Deze tocht overstijgt zeker niet het niveau van de Kungsleden en de Padjelantaleden, en ze kunnen alle 3 uitgevoerd worden met een relatief beperkte voorkennis inzake specifieke Scandinavische technieken zoals waden en navigatie buiten gemarkeerde paden. Landschappelijk zijn Kungsleden en de Padjelantaleden wel mooier…

Iedereen die het wil horen, wijs ik op de grote verschillen in moeilijkheidsgraad tussen de 3 reeds genoemde paden en al de rest van de Scandinavische paden. In het Hoge Noorden zijn voor zover mij bekend enkel nog de paden in het Muddus Nationaal Park in Zweden en uiteraard het Berenpad in Finland als eerder laagdrempelig te bestempelen. Voor deze laatste 2 kies je best een periode van uitvoering na half-augustus, vanwege de muggen. Tot zolang je een busverbinding hebt, kan het… Met uitzondering van zeer vroege sneeuwval… Maar het gebied ligt lager dan de fjäll van de Kungsleden en de Padjelantaleden, waardoor dat risico kleiner is.