Reisverslag Bergwandeltochten en een beetje Klettersteig (Oostenrijk).

Gesäuse

1)Algemene info bij het reisverslag.

Streek: Steiermark.

Gebied: Gesäuse

Periode: juni 2005 (Updated 2024)

Reisgezelschap: Duo (Initiators Bergwandelen)

Transport:

Heen- en terugreis: met personenauto door Duitsland (Achen, richting Köln), Koblenz, Ludwigshafen, Speyer, Hockenheim, Heilbronn, Nurenberg, Regensburg, (Passau) Uitrit 118 voor wie geen autowegenvignet wil kopen: Passau, Scharding (137), Grieskirchen,Wels, Liezen (138) Admont-Hall (146)

Overnachting en eten:

Overnachting (beste adres):

Op rotonde in Hall: richting Steyr, over brugje, voorbij betoncentrale. Aan licht zalmkleurig huis op de rechter kant, vind je een pijl met opschrift: “Weissensteiner”. Voorlaatste huis:

Pension Weissensteiner (AUTGS0001)

Hall 433,
8911 Admont AT

0043(0)3613.2787

Studio 2p: vanaf 60€ (2024)

Dit pension komt in aanmerking voor de lijst met droompensionnetjes, vanwege zijn ligging aan een klein meertje en het zicht op de rotsmuren van het dal.  Bovendien is de ligging zeer rustig. Enkel wat geluid van de trein in de verte als de wind verkeerd zit. Enkel kamers met ontbijt, maar in het dorp zijn voldoende restaurants te vinden.  Geen pretentie, bij lage bezetting ontbijt je in de keuken van de uitbaters zelf. Ari Weissensteiner is berggids met Nepal ervaring. In Gesäuse is gids een nevenberoep, gezien het ontbreken van bergtoppen met echt grote namen. Hij was monteur in buitendienst en is nu op rust. Samen met 3 andere berggidsen staan ze in voor de bergredding en het gidsen in Gesäuse. Ze staan altijd klaar met tips en advies in functie van uw kunnen en het weer.

Avondeten (beste adressen):

Buchner, Schmiedgasse 65, 8911 Admont,

+43 3613 2801

Gelegen tegenover de abdij, aan de andere kant van het parkje: relatief klassieke Oostenrijkse keuken (dus rijk aan calorieën, maar na een bergwandeling kan je wat gebruiken). zeer goede prijs – kwaliteit verhouding, betaalbare wijn.

 

Gasthaus Ennsbrucke (Heden gesloten)

Hall 300, Admont 8911 Oostenrijk

 

Gasthof Zeiser

Hauptstraße 6, 8911 Admont
Österreich
Tel. +43 (0) 03613 2147
Email:gasthof.zeiser@aon.at

Aan de grote weg door Admont tegenover de toeristische dienst: goed gelegen, maar het is in negatieve zin te zien aan wat je krijgt voor je geld o.a. geen groentenschotel bij je hoofdschotel, wijn ook aan de dure kant.

Reizen kost:

Brandstof in het buitenland

Algemeen advies: neem je middageten in de vorm van krachtvoer mee vanuit België

Betalingswijzen:

Cash in de hutten. Cash afhalen kan via Bancontact in o.a. Admont (cash afhalen uit de biljettenautomaat)

 Reisliteratuur:

• Hüslers Klettersteig Atlas (Uitgeverij J.Berg bei Bruckmann ISBN 3-7654-2848-5) (Enkel nog tweedehands te vinden!)
• Klettersteig-Guide Österreich – Csaba Szépfalusi (Uitgeverij Tyrolia ISBN 3-7022-2548-X

Internet:

• www.xeis.at (site van Gesäuse)
• www.bergsteigen.com (zeer veel routebeschrijvingen van Klettersteigen; zoekfunctie op naam) (Zie verslag!)
• www.haindlkarhuette.at
• www.hesshuette.at
• www.ennstalerhuette.at
• www.publish.at/trekking (alle lange afstandstrekkingroutes in Oostenrijk)
• www.alpin-koordinaten.de
• www.postbus.at
• www.meteo.at

2) Inleiding.

Gesäuse is een Nationaal Park. Bij gevolg zal je er weinig kabelbanen en andere storende inrichtingen vinden. Het voordeel hiervan is dat her hier relatief rustig is. Het nadeel is dat je op eigen kracht naar boven moet. De aanloop naar de verschillende hutten bedraagt meestal rond de 1000 meter en dan moet je nog beginnen aan eventuele Klettersteigen, zodat een goede conditie aan te raden is en dat in sommige gevallen een overnachting in de hut aan te raden is (zie terzake ook de routebeschrijvingen in de gidsen).

De Klettersteigen waarmee Gesäuse zich profileert zijn: Wildfrauensteig (Bosruck, 1992m (B-C)), Hexensteig (Hexenturm, 2170m (B-C)), Jungfernsteig (Grabnerstein, 1848m (A-B)), Teufelsteig (Tieflimauer, 1882m (C-D)), Wasserfallweg (Hesshütte 1699m (A-B), Alpinpark (Johnsbach ca. 860m (B-C), Josefinensteig (Hochtor, 2369m (A-B) en de Südwandband-Klettersteig (Grosser Buchstein 2224m (B)

Door de slechte weersomstandigheden, met noodlottige gevolgen later in het seizoen is het voor ons gebleven bij de oefen-Klettersteig in Johnsbach (AUTGS0002) en hebben wij ons voor de rest moeten beperken tot gewone bergwandelingen tot aan de hutten.

3) Fysieke voorbereiding:

Hoe beter je fysieke conditie bij het vertrek, hoe groter de kans is, dat je van je reis zal kunnen genieten. Misschien heeft het bij mij met het toenemen der jaren te maken, maar ik geraak steeds meer overtuigd van de noodzaak van  een goede fysieke voorbereiding. Wandelen in de Ardennen is goed, maar het gevoel van een klim of afdaling van 1000m non-stop kan je er toch niet evenaren. Een bij de Klim- & Bergsportfederatie gewaardeerde kuitenbijter is het GR traject Bouillon-Vresse, waar je qua stijgings- en dalingsmeters aardig in de buurt komt.

Voor deze reis ben ik 7 kg afgevallen, om de simpele reden dat je niet alleen elke kilo uitrusting die je meedraagt moet torsen, maar ook elke kilo overgewicht. En dus heb ik mijn BMI tot onder de 25 gebracht en die zal daar vanaf heden ook blijven.

Ondanks het feit dat het hier geen huttentocht betreft, ga je toch elke dag meer dan 1000 meter naar omhoog  en omlaag. Bij goed weer kan je na het bereiken  van de starthut verder gaan via Gezekerde & Klettersteig-routes, bij slecht weer blijf je beter weg van deze routes en zoek je je heil in de omliggende beboste hellingen.

4) Klettersteig techniek:

• Zorg dat beide musketons op de kabel zijn ingeklikt bij verticale passages. Wanneer je een bevestigingspunt van de kabel dient te passeren, ben je dus een ogenblik slechts met één musketon ingeklikt (kritisch moment). Bij een maximale val op één musketon, bestaat er een risico van breuk (hoofdzakelijk van de carabines, gezien die minder sterk zijn dan de bandsling van de moderne Klettersteigset, (Berg und Steigen, Öav). Bij horizontale traversen volstaat één ingeklikte musketon en wissel je van musketon ter hoogte van een bevestgingspunt van de kabel, gezien de belasting bij een val op een horizontaal stuk kleiner is. In klare taal: bij een verticale passage val je tot aan het volgende bevestigingspunt van de kabel plus de lengte van je Klettersteigset om de schok te absorberen. Bij een horizontale passage val je enkel op de lengte van je Klettersteigset plus eventuele rek en speling van de kabel.
• Werk snel, maar zorgvuldig. Hoe langer je je in de kritische passages bevindt, hoe langer je je spieren belast. Niets is zo vervelend als een file in de kritische passages, waardoor je dient te wachten in oncomfortabele posities. Kijk dus vooruit en wacht op een meer comfortabele positie, indien de volgende passage niet vrij is.
• Haak bij over hang van de ladder je arm over een sport, terwijl je je musketons één per één voorbij een bevestigingspunt brengt. Bij zeer technische routes wordt het gebruik van een derde musketon aangeraden, die je kort tegen het inbindpunt van je gordel aanbrengt, en inpikt op de kabel of een sport, om alzo beide handen vrij te hebben of je armspieren tijdelijk te ontlasten.
• Overbelast geen ladders of kabels. In principe mag zich slechts één persoon inpikken op een sectie kabel tussen twee bevestigingspunten.
• Maak zelf geen Klettersteigset: knopen zijn zwakke punten en minder sterk dan de bevestigingen of stiksels gebruikt door producenten van gekeurd bergsportmateriaal. Koop een recente Klettersteigset. Oude sets vertonen soms productiewijzen, waarvan men achteraf bij tests heeft vastgesteld dat deze onvoldoende sterk zijn bij uitzonderlijke vormen van belasting. (Productiedatum staat steeds ergens vermeld op de verpakking of het label van het product zelf.)
• Behandel je materiaal met zorg. Je leven hangt ervan af.
• Draag je helm.
• Zorg dat je voldoende gegeten hebt, alvorens je een kritische passage aanvat. Zorg voor een paar krachtrepen binnen handbereik. Zorg voor drinken binnen handbereik. (Camelbak of soortgelijk drinksysteem). Voeg eventueel een isotoon poeder toe aan je drinkwater.
• Overschat je eigen kunnen niet. Bouw geleidelijk op.

5) Uitrusting en voeding:

Kledij op het lichaam:

• schoenen: bergschoenen van het type B tot C (La Sportiva Trango Alp Evo GTX) bij voorkeur van een gekend merk en liefst in combinatie met een onderlaag in Gore-tex.
• stel sokken: bij voorkeur 2 van goede kwaliteit (lusjesweefsel langs de binnenzijde en in materialen gaande van wol tot Coolmax)
• zomerklimbroek (Mammut met Schoeller Dryskin of alweer Decathlon).
• synthetisch ondergoed: slip (mijn voorkeur gaat naar de microvezel van Nur Die) en T-shirt met lange of korte mouwen ( te koop: soms in Decathlon of de klassieke buitensportzaken)
• lichte fleece
• zonnehoedje (als je je klimhelm niet draagt)
• baseballpet, zweetband of bandana voor onder de klimhelm

Kledij in de rugzak:

• Gore-tex jas met kap of regenhoed (Outdoor Research). (Gore-tex geniet nog steeds de voorkeur, maar wie afgeschrikt wordt door de hoge aanschafprijs kan voor redelijke alternatieven terecht bij Decathlon)
• een zonnebril met hoge filteringgraad, zonnecrème (beschermingsfactor 20 of hoger) en eventueel lippenzalf met beschermingsfactor)

Andere uitrusting:

• telescopische wandelstokken (ontlasten de knieën bij het dalen) Koop bij voorkeur stokken van de merken Leki of Decathlon als goedkoper alternatief. Nog goedkoper vind je bij Naturehike via AliExpress. Besteed aandacht aan het materiaal van de handgrepen (geen hard plastic) en mijd vooral stokken met een gesp in de polslus. Bij langdurig gebruik gaat die gesp irriteren.
• rugzak van ca. 30L. Steek alles in je rugzak in plastic zakken afgesloten met metaal-clip (een regenhoes helpt namelijk niet als je in een beek valt). Fleece en eten in plastic zak, mocht het plotseling beginnen regenen.
• een paar pakjes papieren zakdoekjes, doet dubbel dienst als toiletpapier
• bij voorkeur een drinkzak met slang met een gezamenlijke inhoud van 2 à 3 liter (reken zeker in de zomer niet te veel op water onderweg. Of de nieuwe modellen met rits even betrouwbaar zijn blijft af te wachten.)
• zakmes
• persoonlijke apotheek: rekverband, steriele doekjes, ontsmettingsmiddel, wondpleisters, schaartje, sporttape, Compeed, Ibuprofen, Dafalgan, Rinomar (tegen neusloop) Imodium (generisch: Loperadomine tegen diaree)
• GSM (dekking niet overal verzekerd) of satellietcommunicatie voor wie het kan of wil betalen.
• oriëntatiemiddelen: stafkaarten (zie hoger), kompas en/of GPS.

Technische uitrusting:

• Klettersteigset in Y-vorm met elastische bandweefsels en type Salewa Attack carrabinnes musketons (worden ook al nagemaakt door Mammut of Camp). Vermijdt screw-lock of twist-lock musketons  gezien die vermoeiend en traag zijn in het gebruik, wat leidt tot incorrect gebruik
• Integraalgordel.
• Helm

Voeding:

Volgens de voedingsleer zou je een verhouding van 15% proteïnen, 30% vet en 55% koolhydraten moeten bevatten. Voor sommige soorten sport gaat men zelfs naar 70% koolhydraten. Hou echter rekening met het feit dat vet meer calorie‰n geeft voor hetzelfde gewicht. Mijn menu is zodanig samengesteld dat ik in principe alles wat ik onderweg moet eten, los uit de hand kan eten. Dit is handig bij slechte weersomstandigheden en spaart bovendien gewicht uit aan verpakkingsmateriaal, bestekken, enz. Bovendien heb je op een Klettersteig niet altijd de tijd, plaats en ruimte om uitgebreid te lunchen.

Ikzelf weeg 78kg. Wie zwaarder is zal in verhouding iets meer nodig hebben. Een menu moet voldoende gevarieerd zijn en moet uiteraard voor jou aanvaardbaar zijn. Weet echter dat ik thuis ook wel iets anders eet dan dit. Veel sportvoeding vermeldt reeds de samenstelling en de energieopbrengst op de verpakking. In dien je het niet vindt op de verpakking, zal je gebruik moeten maken van een algemene lijst met voedingsmiddelen. Die kan je terugvinden in een boek over dieetleer in de bibliotheek. Als je weet dat 1g proteïnen of eiwitten overeenkomt met 17kJ of 4kcal, 1g vet met 38kJ of 9kcal en 1g koolhydraten met 17kJ of 4kcal, dan kan je zelf aan de slag.

NAAM:                        gr.      prot.      koolhyd.        vet           kJ

Bridge Biscuit            87.5     5,1          68,0             5,86           1.458,62

Isostar H.E.                80       3,8          71                  14             1.442,88

Ritter Sport              100      8,2         34,77            11,31          1.145,54

Snickers(Fore)           60       5,7         34,8               15             1.243,20

Totaal:                     327,5    6,96%    63,69%       14,10%        5.290,24

of     1.263,84 Kcal

Energy of Protein Bars vind je soms bij Aldi of Lidl, maar in elk geval vind je die van Isostar bij sportzaken. Foré (namaak Snickers) vind je bij Aldi. Koop harde Muesli repen en geen zachte, want daar blijft niet veel van over na een verblijf in je rugzak. Of je moet ze in een doos steken en dat weegt weer extra.

 

6) Dag 1:Johnsbach (oefenklettersteig) – Modlinger Hütte (1523)- Anhartskogel (1764) – Johnsbach (753):

Johnsbach is het Durbuy van het Gesäuse en wel zo dat het gehucht ingepalmd is door het Alpincentrum Johnsbach, de plaatselijke versie van Durbuy Adventure. Je kan hier onder commerciële begeleiding leren Klettersteigen, afdalen, raften en nog zo een paar activiteiten die tegenwoordig door de commerciële bedrijven ingepalmd zijn. Door dit bedrijf is hier in Johnsbach een kleine Klettersteig aangelegd, die goed is als opwarmertje. Je stijgt 110m en daalt 20m af over een Klettersteig die B-C gequoteerd is. C wil zeggen dat het bijna volledig verticaal en soms met heel lichte overhang is en dat klopt in dit geval vooral voor het begin en het laatste stuk in afdaling. Vooral dit laatst stukje vond ik het pikantste, omdat je bij een afdaling in lichte overhang moeilijk je volgende steunpunt vindt.

Vanaf de parking in het dorp (AUTGS0002), loop je terug bergafwaarts langs de asfaltweg tot net voor het brugje en het gat in de rots, waardoor de asfaltweg loopt. Hier ga je voor de beek links en door de bedding van een klein zijbeekje tot aan het beginpunt van de kabel. Er hangt hier een bordje: ‘Privaat Geen toegang’, maar dat hebben we niet begrepen omdat het in het Duits was ;-). Als je deze Klettersteig wil doen, moet je hier zeker om 08.00 uur staan, want vanaf 09.30 uur komen er groepen toe van het Johnsbach Alpinpark. Gezien je nog geen uur nodig hebt voor deze Klettersteig, ben je er als vroege vogel al weer af, tegen dat die groepen afkomen. Wij hebben steeds de meest verticale route gekozen. Er komen soms een aantal zijkabels toe, maar die hebben we niet verkend. Er zijn twee rustpunten met een bankje, goed voor en foto van wie achter U komt. In het verticale stuk van de afdaling neem je zo snel mogelijk de rechter kabel. De linker is niet zo handig. Beneden op het einde van de kabel met de rug naar de wand, ga je een beetje schuin omhoog tot aan de Bijbelweg, met een uitzichtpunt en uiteraard een bijbel. Vanaf dit punt neem je de laagste weg en kom je automatisch uit aan de kerk van Johnsbach, waar een mooie lijst hangt met al wie overleden is in de bergen. Er zitten maar weinig buitenlanders tussen.

Gezien het nog maar 09.30 uur was en het pas vanaf de middag zou beginnen regenen, zijn we via de normale weg 601 – 608 naar de Modlinger Hütte (AUTGS0003A) geklommen. Er wordt 2 uur opgegeven, maar wij deden het in anderhalf. Na een soep en drank zijn we via het pad 673 langs een omweg teruggekeerd. Je passeert eerst een hutje van de Bergredding en dan kom je aan een modderige splitsing (AUTGS0003). Het pad is niet zo veel belopen en ook niet echt super gemarkeerd. Je loopt hier over drie opeenvolgende bulten met telkens wat klimmen en dalen. De eerste top is de Spielkogel (1731m – AUTGS0004). Het pad moet hier wat onderlangs de top lopen, want op de top zelf was er niets meer te zien en dien je op zicht af te dalen naar het zadel schuin rechts, alwaar je terug merktekens vindt. Vervolgens gaat het terug omhoog naar een niet genoemde top (AUTGS0005). Hier daal je af tot het zadel Brunntörl (AUTGS0005A) met een wegwijzer. Hier ga je terug omhoog tot de Anhartskogel(1764m – AUTGS0005B). Je daalt deze langs de andere kant af en dan volgt er een traverse achter een topje en weer een klimmetje tot Niederberg (1688m).  Je daalt hier terug af tot je een pijl naar Johnsbach vindt en pad 635 (AUTGS0006).

Eerst volg je een stukje pad, tot je in een bosbouwgebied komt, waar je via de bosbouwweg afdaalt tot een echte grindweg (AUTGS0007). Deze blijf je afdalen tot een brug over de rivier. Op de kaart zie je een zwarte stippellijn die op het terrein ook aangeduid is, maar wel moeilijk te volgen is vanwege de modder en de dichte vegetatie, vooral in de buurt van de Wölgeralm. Verder wordt het wel beter en daal je af langs een beek tot aan de Wolfsbacher Nieder Alm (AUTGS0008). Je blijft dalen langs de rivier. In het begin moet je ook opletten vanwege de dichte vegetatie. Je daalt af tot je zicht krijgt op een weg. Daar daal je langs een vast betonstuw tot aan de weg en daal je via deze weg tot aan een bord C3 ‘Forststrasse’ Wie het liever iets gemakkelijker doet, daalt vanaf het eerst genoemde brugje af via de weg.

Je komt aan een reeks wegwijzers met aanduidingen gericht naar de klimmers.Hier ga je links , opnieuw langs een rivier. Bij een eerste brug, blijf je op dezelfde kant en ga je rechtdoor, licht klimmend tot in een bocht, waar je via een pad terug afdaalt tot aan de rivier. Wanneer je hier een houten brug over de rivier ziet en aan de overzijde een grote metalen buis, dwars je de rivier en loop je langs de oever en de metalen buis tot aan de asfaltweg. Hier daal je via het asfalt af tot aan de parking in Johnsbach.

Voor het stuk over de graad heb je ongeveer 2u nodig. Voor de afdaling tot Johnsbach hetzelfde. Ondertussen was het licht beginnen regenen.

7) Dag 2: Gstatterboden (577m) – Hochseibenalm (1189m) – Ennstaler Hütte (1544m) – Gstatterboden:

Met de auto door Admont, aan de spoorweg naar links en dan de weg volgen tot net voorbij het dorp Gstatterboden, net voorbij een riviertje aan een wegje vind je een kleine parking (AUTGS0009), waar je je auto kan achterlaten. Groot infobord, maar geen aanduidingen met wandelpijlen. Klim via het asfalt tot aan een  splitsing van het asfalt (rechts) en grind (links).

Hier vind je het pad dat vanuit het dorp vertrekt en hier de weg dwarst. Je volgt de aanduiding naar de Ennstaler Hütte tot je op een splitsing van grindwegen de laagste weg blijft volgen, richting Hroissenalm. Je blijft dezelfde weg volgen tot je op de Hochscheibenalm (AUTGS0010) komt. Hier moet je vanaf de boom met wegwijzers door de alm klimmen tot aan de rand van het bos. In de alm zelf zie je niet zoveel aanduidingen door gebrek aan steunpunten. Er lopen hier soms paarden los, die nogal wild kunnen zijn. Via een jachtpad dat nog maar recent geopend is voor het publiek en op de kaart nog aangeduid is met een zwarte streepjeslijn, kom je probleemloos aan de Ennstaler Hütte (AUTGS0011). Op het deel tussen de Hochscheibenalm en de hut, kwam de regen met bakken uit de lucht. Ondanks dat het weekend was, waren we alleen in de hut. De huttenwirt wist ons de vertellen dat alle gasten afgebeld hadden. Na wat eten en drinken en nog een schnaps op het huis voor de moeite, daalden we via de gewone weg terug af naar Gstatterboden en onze auto. (klim: 2u40, afdaling 1u30).

8) Dag 3: Köbelwirt (870m) – Hesshütte (1699m) – Köbelwirt:

Je rijdt met de auto tot Johnsbach en blijft dan dezelfde weg verder volgen tot je net voorbij Gasthof Köbelwirt een kleine parkeerplaats (AUTGS0012) vindt, aan het begin van het pad naar de Hesshütte (AUTGS0014). Het pad loopt aanvankelijk deels door almen en bos. De delen door de almen waren drassig (mogelijks door de vele regen van de afgelopen dagen).

 

 

 

 

Rond 1550m moet je wat terug afdalen in een kom, waar je de bemande Stadlalm vindt (AUTGS0013). Vanaf hier ze je de hut ongeveer liggen en vat je de definitieve klim aan. Aan de hut was er eindelijk een opening in het wolkendek, wat het ogenblik was voor wat foto’s van de Höchtor en de Rösskuppe. Na wat eten en drinken in de hut zijn we langs dezelfde weg terug afgedaald. (klim: 2u30, afdaling: 2u00)

Bij mooi weer kunnen de sportievelingen naar de Hesshütte klimmen vanuit het Ennsdal (572m) via de Wasserfallweg (Klettersteig A-B) naar de Hesshütte. Dit wordt echter niet aangeraden bij vochtig weer vanwege de vele mogelijks modderige passages tussen de rotsen (Ari Weissensteiner). Opnieuw bij mooi weer kan je vanaf de Hesshütte via de Josefinensteig (A-B) naar de Hochtörl (2369m) – (niet geschikt voor mensen met hoogtevrees of andere evenwichtsstoornissen).

9) Dag 4: Ennsthal (603m) –Haindlkarhütte (1121m) – Gsengschärte – Sagenweg – Ennsthal:

De Haindlkarrhütte (AUTGS0015) is de laagst gelegen hut in het Gesäuse. met een klim van 518m is ze ook haalbaar voor de wat oudere Oostenrijkers, die er van hun zondagse koffie met gebak komen genieten. Indien het niet zwaar geregend heeft is de normale toegangsweg probleemloos. Het grootste probleem bevindt zich in het feit dat je een bergrivier moet dwarsen, zonder brug. Bij normale waterstanden is dit probleemloos, maar indien je hier ’s ochtends vroeg staat, na een nacht van regen, kan de beek wel hoog staan en moet je de iets hogere route nemen bij een wit-rood-wit markering. Er lopen twee paden vanuit de bedding tegen de flank omhoog, maar die komen iets hoger weer samen.

Het verdere pad is absoluut probleemloos. (klimmen: 1u00 à 1u15, dalen: 45′ à 1u00. Wie nog iets meer wel doen vanuit de hut, heeft zeer weinig mogelijkheden voor niet-alpinisten. Als gewone wandelaar kan je nog tot aan de Gsengschärte. Het pad dat echter afdaalt vanuit de Gsengschärte (AUTGS0015A) naar het Johnsbachthal was in 2005 niet verzekerd.

Dit wil zeggen dat je het afdaalt op eigen risico. Het probleem is dat het pad nog niet hersteld is van lawineschade, waardoor een aantal passages op zijn zachts gezegd wat pikant zijn. Het moeilijkste deel betrof een niet gestabiliseerde puinhelling, waar je moest traverseren zonder pad. Het tweede slechtste punt op het pad, betrof een passage, waar het pad weggespoeld was. Er was al een variante gemaakt bovenlangs, maar dat was ook nog niet gestabiliseerd. Veel planken die het pad tot trap moesten omvormen, liggen er doelloos bij ten gevolge van lawineschade. Dit pad is vooral in de afdaling ongeschikt voor minderjarigen en niet-geoefenden. Het klimmen is steeds gemakkelijker dan het afdalen en dit heeft bovendien nog het voordeel dat je niet de volledige afdaling naar de steengroeve in het dal zit te kijken.

In de week heb je er bovendien het geluid van de passage van betonmolens en dergelijke bij. Wanneer je tussen de groene containers tegen de bosrand loopt, kan je afdalen naar de Sagenweg die hier langs deze kant van de rivier loopt. In de omgekeerde richting kan je de containers ook zien staan vanaf het pad langs de rivier. Via de Sagenweg daal je probleemloos langs de oever van de Johnsbach af tot het Ennsdal. Aan de weg ga je naar rechts tot aan de toegang tot de tunnel, die je via de oude weg  (fietsroute) kan omzeilen. Wie de rondwandeling toch wil maken dient zich eerst te informeren naar de toestand van het pad en bij voorkeur de wandeling in de omgekeerde dan de hier beschreven richting te doen.

Vanuit de Haindlkarrhütte vertrekt het Peternpfad, dat  B gequoteerd is, en I/II voor de niet gezekerde passages. Enkel geschikt voor mensen met alpiene ervaring of begeleid door een gids. De voormalige Bergführersteig werd in 2018 afgebouwd, wegens sterke beschadigingen door erosie!!!

Gezien het weer voor de eerste dagen geen dusdanige verbetering vertoonde dat we eindelijk zouden kunnen doen, waarvoor we feitelijk naar hier gekomen waren, zijn we naar huis teruggekeerd. En dan mogen we nog van geluk spreken in vergelijking met de mensen die de echte overstromingen van de rivieren hebben meegemaakt later in het seizoen.

10) Coördinatenlijst: