Silvretta Runde

Algemene info bij het reisverslag.

Silvretta Runde, Oostenrijk

Streek: Tirol en Vorarlberg en het Zwitserse kanton Graubünden.

Traject: Silvretta Runde

Periode:

16/08/2025 t/m 20/08/2025 (eerste maal: 2003)

Reisgezelschap:

De vriendin.

Transport:

Heen: met de auto via Duitsland naar Oostenrijk

Terug: idem.

Autowegenvignet 10 dagen voor Oostenrijk: 12,50€ (https://www.asfinag.at/en)

In 2025 was de Silvretta Hochalpen Strasse onderbroken ter hoogte van het Vermunt stuwmeer. Volgens de laatste berichten blijft deze onderbroken tot het voorjaar van 2026. Informeer je dus als je plannen maakt. Wie dus vanop de Bielerhöhe wou vertrekken diende zowat 100km rond te rijden via de Aralberg tunnel (tol), maar mocht als compensatie gratis de Silvretta Hochalpen Strasse op. Wie gereserveerd heeft bij het Madlenerhaus of een ander hotel op de Bielerhöhe, mag er sowieso gratis op, bij vertoon van de reservatie. Wie wou/wil vertrekken via de Versettla lift, dient dus rekening te houden met het feit dat de auto aan het andere deel van de onderbreking staat. Maar hopelijk is dit euvel opgelost tegen de zomer van 2026.

Openbaar vervoer:

Trein:

Bus: met Flixbus tot Innsbruck en vandaar per postbus naar je vertrekplaats. (goedkoop, maar lange reistijd!)

Logies: berghutten tijdens de tocht (39 à 46€ HP (2025)+ overnachtingsprijs: 10€ jongeren, 18€ volwassenen op Zimmer Lager + 10€ indien geen lid bergsportvereniging/ppn).

Wie dus de volledige tocht doet, heeft financieel  voordeel bij het lidmaatschap van een bergsportvereniging. Bijkomend voordeel: Bergsteigeressen, Theewasser en Bergsteiger getranke aan een lager prijs dan de niet-leden) De prijs voor het bier blijft voor iedereen hetzelfde. Verschilt wel soms per hut, net zoals de prijs voor een douche…

Verdere info, zie verslag.

Reizen kost: ca. 70 tot 90 € per dag (voor overnachting, ontbijt, avondmaal, douche, hoofdzakelijk afhankelijk van het drankgebruik )

Betalingswijze:

  • cash (zorg dat je er voldoende van  bij hebt.)
  • Visa of andere kaart of online betaalvorm bijna onmogelijk wegens te zwakke internetverbindingen! Staat meestal uitdrukkelijk vermeld op de website van de hut!!!
  • Zorg ook voor Zwitsers geld indien mogelijk! In de Silvretta Hütte worden wel Euro’s aanvaard! Betaal dus je douche met Euro munten! Dat is namelijk goedkoper! 😉
  • Ondanks dat de Heidelberger Hütte in Zwitserland ligt, betaal je daar in Euro’s, gezien de verbinding met de bewoonde wereld via Oostenrijk verloopt!

Reisliteratuur:

Internet:

Silvretta Runde

Inleiding:

Voor de volledige tocht, verlengd met de Erich Endriss-weg, had je 7 dagen nodig. Alleen lijkt de optie via de Chamonna Tuoi Hütte steeds minder raadzaam, en zal het in deze omstandigheden maximaal een 6-daagse worden. Maar door de nabijheid van de Silvretta Hochalpen Strasse met de Bielerhöhe, kan je dit probleemloos verkorten naar eigen smaak en inzichten. Sommige dagtochten zijn aan de langere kant en zijn fysiek vermoeiend, zeker voor personen met weinig ervaring of een mindere fysieke conditie.

Deze tocht wordt in het boek Hüttentrekkig Ostalpen, Ralf Gantzhorn & Andreas Seeger (www.rother.de), aangeduid als een “zwarte” route. Voorheen was deze route zelfs “donker zwart”, maar door de opwarming van de aarde en het terugtrekken van de gletsjers zijn deze of “open” of spaltenvrij geworden, waardoor een specifieke gletsjer uitrusting niet meer noodzakelijk is. DAV raadt echter aan om deze tocht bij voorkeur te ondernemen, laat in het seizoen aan te vatten, om minder/geen problemen te hebben met de aanwezigheid van nog niet gesmolten “wintersneeuw”, welke alsnog problemen zou kunnen verhullen, die dat normaal gesproken niet zouden mogen zijn. Moderne lichtgewicht stijgijzers lijken wel raadzaam. En vooral: “Informeer u bij de hut, alvorens uw dagetappe aan te vatten!” De grootste mogelijke problemen doen zich op dit ogenblik voor in de grensketen met Zwitserland. Lees vooral de opmerkingen in het verslag aangaande de etappe tussen de Tübinger & de Saarbrücker Hütte en de etappes voor en na de Tuoi Hütte!

Er wordt een grote mate van staptechniek vereist. Het gebruik van telescopische stokken wordt sterk aangeraden. Zeker voor wie toch beslist om vroeg in het seizoen deze tocht aan te vatten, worden ook stijgijzers in combinatie met telescopische stokken aangeraden. verwijzen terzake naar berichten op de website van de Tübinger Hütte. En verder wordt er een goede vertrouwdheid met de omgang met staalkabel zekeringen verwacht.

Overzicht Madlenerhaus – Galtür

Overzicht Madlenerhaus – Galtür

 

 

Overzicht Silvretta varianten

Overzicht Silvretta varianten

Fysieke voorbereiding:

Hoe beter je fysieke conditie bij het vertrek, hoe groter de kans is, dat je van je reis zal kunnen genieten. Misschien heeft het bij mij met het toenemen der jaren te maken, maar ik geraak steeds meer overtuigd van de noodzaak van  een goede fysieke voorbereiding. Wandelen in de Ardennen is goed, maar het gevoel van een klim of afdaling van 1000m non-stop kan je er toch niet evenaren. Een bij de Klim- & Bergsportfederatie gewaardeerde kuitenbijter is het GR16 traject Bouillon-Vresse, waar je qua stijgings- en dalingsmeters aardig in de buurt komt.

 

Uitrusting en voeding:

Kledij op het lichaam:

  • schoenen: bergschoenen van het type B tot C (La Sportiva Trango Alp Evo GTX – Löwa Alpine Evo GTX of Cadin II GTX Mid) bij voorkeur van een gekend merk en liefst in combinatie met een onderlaag in Gore-tex. Het gebruik van schoenen van het type A/B leidt tot vroegtijdige schade aan de stiksels van de neus van de schoenen (Löwa Renegade). Behalve de normale weg naar de Wiesbadener Hütte kom je hier weinig berijdbare grindwegen tegen!
  • stel sokken: bij voorkeur 2 van goede kwaliteit (lusjesweefsel langs de binnenzijde en in materialen gaande van wol tot Coolmax)
  • zomerklimbroek (Mammut met Schoeller Dryskin of alweer Decathlon).
  • synthetisch ondergoed: slip (mijn voorkeur gaat naar de microvezel van Nur Die) en T-shirt met lange of korte mouwen ( te koop: in Decathlon of de klassieke buitensportzaken)
  • lichte fleece
  • zonnehoedje

Kledij in de rugzak:

  • Gore-tex jas met kap of regenhoed (Outdoor Research). (Gore-tex geniet nog steeds de voorkeur, maar wie afgeschrikt wordt door de hoge aanschafprijs kan voor redelijke alternatieven terecht bij Decathlon)
  • een zonnebril met hoge filteringgraad, zonnecrème (beschermingsfactor 20 of hoger) en eventueel lippenzalf met beschermingsfactor)
  • reserve synthetisch T-shirt en slip
  • stel reserve sokken
  • lichte droge reserve kledij voor in de hut en eventuele hutten pantoffels. In veel hutten vind je in het schoenenrek plastic badslippers of Crocks. In de andere hutten loop je gewoon op je sokken op de gladde houten vloeren. Dat spaart weer minstens 450gr uit en voor zo een reis telt alles.

Andere uitrusting:

  • telescopische wandelstokken (ontlasten de knieën bij het dalen) Koop bij voorkeur stokken van de merken Leki of Decathlon als goedkoper alternatief. Nog goedkoper vind je bij Naturehike via AliExpress. Besteed aandacht aan het materiaal van de handgrepen (geen hard plastic) en mijd vooral stokken met een gesp in de polslus. Bij langdurig gebruik gaat die gesp irriteren.
  • rugzak van 45+10l.van Lowe Alpine, die lichter is dan mijn vroegere Decathlon en toch niet zoveel duurder. Steek alles in je rugzak in plastic zakken afgesloten met metaal-clip (een regenhoes helpt namelijk niet als je in een beek valt). Kleine spullen gaan allemaal in diepvrieszakjes.
  • een zijden slaapzak (Sea to Summit)
  • 1 handdoek van 50 x 30 cm, bij voorkeur in microvezel (droogt sneller en geeft minder geur af, wanneer hij niet goed gedroogd kan worden.)
  • 1 washandje met een klein busje douchezeep en shampoo, een reistandenborstel met kleine tube tandpasta (een bijna lege tube sparen voor op reis kan ook), een stick scheerzeep en wegwerpmesjes of reisscheerapparaat op batterijen.
  • een paar pakjes papieren zakdoekjes, doet dubbel dienst als toiletpapier
  • bij voorkeur een camelbak met slang met een gezamenlijke inhoud van 2 à 3 liter (reken zeker in de zomer niet te veel op water onderweg. Of de nieuwe modellen met rits even betrouwbaar zijn blijft af te wachten.)
  • Opinel of Zwitsers zakmes
  • micro zak- of hoofdlamp om het toilet te vinden in het donker
  • persoonlijke apotheek: rekverband, steriele doekjes, ontsmettingsmiddel, wondpleisters, schaartje, sporttape, Compeed, Ibuprofen, Dafalgan, Rinomar (tegen neusloop) Imodium (generisch: Loperadomine tegen diaree)
  • reserve plasticzakken
  • naald en draad
  • tube handwaszeep (1 voor 2 personen)
  • GSM (dekking niet overal verzekerd) of satellietcommunicatie voor wie het kan of wil betalen.
  • oriëntatiemiddelen: stafkaarten (zie hoger), kompas en/of GPS.

Technische uitrusting

Voeding:

Wie niet heel hard op de centen moet letten bestelt een lunchpakket in de hut! (8,50 à 12€)

Volgens de voedingsleer zou je voeding een verhouding van 15% proteïnen, 30% vet en 55% koolhydraten moeten bevatten Voor sommige sporten gaat men zelfs tot 70% koolhydraten.

Hou echter rekening met het feit dat vet meer calorieën bevat voor eenzelfde gewicht voeding.

Mijn menu is zodanig samengesteld dat ik in principe alles wat ik onderweg moet eten, los uit de hand kan eten. Dit is handig bij slechte weersomstandigheden en spaart bovendien gewicht uit aan verpakkingsmaterialen, besteken, enz…

Mijn dagrantsoen voor onderweg stop ik per dag in een afzonderlijke plastic zak. Als het dan regent, steek ik die zak op de plaats waar ik anders mijn regenjas steek, zodat de rugzak niet telkens open moet, wanneer je je energiepeil wat wilt aanvullen.

Wie zwaarder is, zal in verhouding iets meer nodig hebben.

Een menu moet voldoende gevarieerd zijn en moet uiteraard voor jou aanvaardbaar zijn.

Weet echter dat ik thuis ook wel iets anders eet dan dit.

Veel sportvoeding vermeldt reeds de samenstelling. Indien je deze niet terugvindt op de verpakking, zal je gebruik moeten maken van een algemene lijst met de samenstelling van voedingsmiddelen. Die vind je terug in een boek over dieetleer in de bibliotheek of op het internet.  Als je weet dat 1gr proteïnen of eiwitten overeenkomt met 17 kJ of 4kcal, 1 gr vet met 38 kJ of 9 kcal en 1 gr koolhydraten met 17 kJ of 4 kcal, dan kan je zelf aan de slag.

Naam: Gr.: Proteïnen: Koolhydraten: Vet: KJ:
Muesli reep Aldi 75 5,2% 52,20% 9,00% 1313,25
Energie Bar 80 3,9% 56,72% 7,52% 1308,08
Chocolade noten 120 9,84% 41,72% 13,57% 1374,65
Snickers (Foré) 60 5,7% 34,80% 15,00% 1243,20
Totaal: 335 7,39% 56,75% 13,60% 5239,18

De chocolade is meestal van Ritter Sport. Alternatieven vind je ook bij Lidl of Aldi.

Energy of Protein Bars vind je soms bij Aldi of Lidl, maar in elk geval vind je die van Isostar bij sportzaken. Foré (namaak Snickers) vind je bij Aldi. Koop harde Muesli repen en geen zachte, want daar blijft niet veel van over na een verblijf in je rugzak. Of je moet ze in een doos steken en dat weegt weer extra.

Heenreis:

Door Duitsland richting Munchen tot Ulm, daar tot Memmingen en verder tot Bregenz, Feldkirch, Gaschurn en eventueel de Bielerhöhe.

Autowegenvignet 10 dagen voor Oostenrijk: 12,50€ (https://www.asfinag.at/en)

Tijdsaanduidingen op wegwijzers:

De tijdsaanduidingen op de wegwijzers zijn in dit gebied van het genre: “Enkel te halen door jonge berggidsen met dagrugzak!!!!” Voor gewone stervelingen vermenigvuldig je die minstens maal anderhalf!!!!

De verbinding tussen de Saarbrücker en de Tübinger Hütte was oorspronkelijk wit/rood/wit maar is heden overschilderd met wit/blauw/wit wat in andere gebieden overeenstemt met “Zwart”. Om de verwarring nog groter te maken, zijn de aanduidingen op de wegwijzer soms wit/rood/wit, daar waar die op het terrein wit/blauw/wit zijn. En langs de Zwitserse zijde houden ze er dan nog eens een andere mening op na en zijn de paden vaak weer wit/rood/wit. Dit draagt zeker niet bij tot een correcte beoordeling van de moeilijkheidsgraad van een pad door een “leek”, niet-specialist….

Dag 1: Gaschurn (979m) – Tübinger Hütte(2237m) (+900m -700m – 6u):

Op de parking (AUTSVR0000) van de Gaschurn Versettlabahn kan je jouw wagen achterlaten. Er is hier ook een halte van de postbus (AUTSVR0100). 150m verder vind je het basisstation van de kabellift met kleine gondeltjes. De lift heeft een middenstation. Je gaat door tot bovenstation (2020m)(AUTSVR0002).

Je verlaat het station en loopt achterlangs het gebouw naar links, in zuidelijke richting dus. Er staat een klein wegwijzertje naar de Burg Klettersteig! De wandelboom staat iets lager naar links. Er is hier zelfs een Intersport winkel, die uiteraard alleen geopend is in de winter. Snel weg van hier!!!!

 

Je loopt in de richting van de Burg (2247m) (AUTSVR0004), die je rondt langs zijn oostelijke flank. Je passeert het wegwijzertje naar de Burg Klettersteig, bedoeld voor kinderen en opleiding. Een pad vervoegt jouw pad vanuit het dal en je klimt naar een zadel aan de zuidzijde van de Burg. Je loopt verder langs de graad naar de top van de Versettla (2368m) (AUTSVR0005) (1u), die zijn naam gaf aan de kabelbaan.

Een uurtje verder vind je de afslag naar de top van de Madrisella (2466) (AUTSVR0007). Je kan deze top ook vermijden door het pad rechtdoor te volgen en de berg via zijn zuidoostelijke flank te passeren. Het pad naar de top is smal en het gebruik van de handen kan noodzakelijk zijn in de afdaling. 400m verder vind je het pad dat terugkeert van de top.

Het pad blijft op en af gaan en bereikt via de graad het Matschuner Joch (2423m) (AUTSVR0009), alwaar je een kruispunt van paden treft op en net onder de graad in de zuidelijke flank. Je daalt een paar meter af van de pas, alwaar je de wegwijzer naar de Tübinger Hütte vindt. Je vervolgt in zuidwestelijke richting en daalt af in de richting van een meertje, dat je langs de oostelijke zijde passeert.

Na het meer vat je alweer de klim aan richting de Kuchenberg (2523m) (AUTSVR0011). Na de top daal je een weinig af, om dan opnieuw naar de volgende top, de Vorderberg (2553m) (AUTSVR0012). Hiermee bereik je het hoogste punt van de dag.

Je daalt af in zuidelijke richting tot op het Vergaldner Joch (2515), alwaar de Zentralalpen-Weitwanderweg 302 de graad vervoegt vanuit westelijke richting. Je vervolgt in zuidelijke richting, om de graad te verlaten in zuidoostelijke richting naar het Mittelbergjoch (2415) (AUTSVR0014).

Vanaf hier kan je de Tübinger Hütte zien liggen (nog 1u). Je daalt nu in zigzag steil bergaf in zuidelijke richting, waarbij je de eindkom van het dal rondt om onnodig hoogteverlies te vermijden en alzo de hut te bereiken, welke aan de zuidoostelijke kant van de kom ligt.

 

Tübinger Hütte (2193m) (AUTSVR0200):  DAV 85 lager, Tel: +43 (0)664 88 00 85 74 (01/07 tot eind september) Lager: 11€, Kamer (16€)  H/P: 38€ (2024)

Nota: Gezien de uitzonderlijke sneeuwval gedurende de winter van 2024 en het natte en vochtige voorjaar, meldt de hut op 28/06/24 op haar website, dat de overgangen naar de aanpalende hutten nog niet begaanbaar zijn. Zowel op de winterweg en nog meer op de zomerweg naar de hut wordt nog veel sneeuw gemeld! Plan uw tocht naar dit gebied laat in het seizoen!

Dag 1B: Madlenerhaus (1980m) – Tübinger Hütte(2237m) (+900m -700m – 5u):

Madlenerhaus (1980m) (AUTSVR0252):

Overnachtingen: eind juni tot eind september

(Sinds 2013 geen DAV hut meer!)

Prijzen 2025:

Lager: 31€ (Vanaf 6j)

Kamer 4p: 34€ (Vanaf 6j)

Kamer 2p: 44€ x 2 (Douche en WC gemeenschappelijk.

H/P (4 gangen + ontbijt): 46€ x 2

Avondeten zeer verzorg met ruime portie vlees, dat mooi gebakken is. Op hotelniveau!

Nog steeds een ideaal uitgangspunt! Nu wel wat prijzig geworden, maar in verhouding tot het prijsniveau zeer goed.

Geen echte Hüttenruhe…. 😦

 

 

Nota: Indien je hier met het openbaar vervoer bent, kan je eventueel afstappen aan het einde van het Vermunt stuwmeer. Dit betekent echter ca 200 hoogtemeters extra klimmen, maar je bespaart ca 2km in horizontale afstand. Wie met eigen vervoer komt, laat dit best achter in de buurt van het Madlenerhaus. Bij navraag mocht de auto gewoon blijven staan!

Je verlaat het Madlenerhaus in westelijke richting via de grindweg, die je bij het eerste teken verlaat naar links via een pad (AUTSVR0101).  Na 800m bereik je een haakse bocht (AUTSVR0102) alwaar zowel het pad naar de Saarbrücker (AUTSVR0300) als de Tübinger Hütte (AUTSVR0200) richting bedding gaan. Je dwarst de bedding en vervolgt in westelijke richting. 750m verder vind je de splitsing tussen het pad naar de Saarbrücker (AUTSVR0300) als de Tübinger Hütte (AUTSVR0200). Na 1,7km bereik je de Kromerbach (AUTSVR0107), die overbrugd is. Aan de overzijde vind je het pad door de vallei, dat je 150m in dalende richting volgt. Hier vind je het pad (AUTSVR0109) naar het Hochmadererjoch (AUTSVR0110)(2505) en de Tübinger Hütte (2193).

Het pad klimt eerst hoofdzakelijk westelijke richting, met een reeks korte haarspeldbochten, waarna het pad in noordelijke richting langzamer klimt tot in de bedding van de Maderneratälbach. Langsheen de rivier gaat het verder omhoog tot op een hoogte van 2200m, alwaar de rivier gedwarst wordt, waarna het verder gaat langs een zijbeek.

Eenmaal voorbij de bron van deze beek gaat het pad weer in zigzag omhoog tot een hoogte van 2400m, waarna het pad meer traverseert in westelijke richting tot aan het Hochmadererjoch (2505) (AUTSVR0110).

Je volgt de graad in noordelijke richting over een afstand van 150m (AUTSVR0111) om deze dan te verlaten in westelijke richting. Het pad daalt in zigzag tot een hoogte van ca 2300m, alwaar een pad uit noordelijke richting jouw pad vervoegt (AUTSVR0112). Je vervolgt in zuidelijke richting, nu meer geleidelijk dalend in de flank van de berg, tot aan de Tübinger Hütte (2193m) (AUTSVR0200).

Tübinger Hütte (2193m): 

Info: zie hoger.

Dag 2: Tübinger Hütte(2237m) – Saarbrücker Hütte (2540m) (+800m -450m – 3u30):

 

Je verlaat de Tübinger Hütte in zuidelijke richting en klimt omhoog in de richting van de bedding van de Gamerabach, die je dan verder omhoog volgt tot zijn bron (AUTSVR0201). Je passeert onderlangs het Skijoch . Vervolgens richt je jouw blik op de Ostliche Plattenspitze (2852), om zo de oostelijke zijde van de Plattengletscher (AUTSVR0202) te vinden. Je rondt deze en bereikt alzo het Plattenjoch (2778) (AUTSVR0203).

Daar waar in het boek Hüttentrekkig Ostalpen, Ralf Gantzhorn & Andreas Seeger (www.rother.de) (2009), nog de route via de Schweizer Lücke (2865) werd aangeraden, wordt deze route al niet meer aangeraden in de DAV folder Silvretta Runde (2019) en zelfs ronduit ontraden op website van Alpenvereinaktiv (bericht 2023), wegens het afsmelten van de beide gletsjers langs de Oostenrijkse kant.

Je daalt dus af in zuidelijke richting. Onderweg vind je kabelzekeringen in het eerste deel! Je daalt af tot aan een splitsing van paden (AUTSVR0204), alwaar je naar links gaat en onderlangs een uitloper van de Kromer Spitze passeert. Kijk eens goed in de richting van de Schottensee. Mogelijks merk je hier steenbokken op!

Vanaf dit punt wordt de klim ingezet naar de Seelücke (2756) (AUTSVR0302), waarbij je de vroegere bedding van de gelijknamige gletsjer langs de noordelijke zijde rondt. Net onder de pas wordt het pad verstevigd langs de dalzijde met boomstammen. Soms is het fijn grind uitgespoeld!!!

Langs de Oostenrijkse vind je een oude tolhut die toegankelijk is, maar daar is zowat alles mee gezegd. Je daalt af in zigzag. Eenmaal de hellingshoek afneemt, draait het pad in noordoostelijke richting naar de hut. 200m voor de hut vind je de grindweg (AUTSVR0301) naar de Saarbrücker Hütte (AUTSVR0300).

Saarbrücker Hütte (2540m) (AUTSVR0300):

Open: eind juni – eind september

tel: +43-664-8925587
tel: +43-650-8301434
info@saarbrueckerhuette.com

Bedden: 51 Lager + 37 Zimmerlager

Prijzen 2025:

Lager: 9€

Zimmerlager: 14€

H/P: 37€

Opgelet: geen actuele info inzake toegankelijkheid van de hut vanuit andere hutten! Zie Tübinger Hütte.

Dag 1A: Madlenerhaus (1980m) – Saarbrücker Hütte (2540m) (+700m -150m – 3u00):

Nota: Indien je hier met het openbaar vervoer bent, kan je eventueel afstappen aan het einde van het Vermunt stuwmeer. Dit betekent echter ca 200 hoogtemeters extra klimmen, maar je bespaart ca 2km in horizontale afstand. Wie met eigen vervoer komt, laat dit best achter in de buurt van het Madlenerhaus.

Je verlaat het Madlenerhaus in westelijke richting via de grindweg, die je bij het eerste teken verlaat naar links via een pad (AUTSVR0101).  Na 800m bereik je een haakse bocht (AUTSVR0102) alwaar zowel het pad naar de Saarbrücker (AUTSVR0300) als de Tübinger Hütte (AUTSVR0200) richting bedding gaan. Je dwarst de bedding en vervolgt in westelijke richting. 750m verder vind je de splitsing tussen het pad naar de Saarbrücker (AUTSVR0300) als de Tübinger Hütte (AUTSVR0200).

In normale omstandigheden, sla je hier links af en vat je reeds de klim diagonaal door de helling richting Saarbrücker Hütte (AUTSVR0300) aan. Na ruim 1km dwars je een aantal beken. 300m verder, onder de Tschifernella (2260) verandert het pad van richting, en ga je het Kromertal in. Je blijft verder klimmen in de flank van dit dal. Op een hoogte van ca 2320m passeer je twee kleine meertjes langs hun westelijke zijde. Vanaf hier blijf je op min of meer gelijke hoogte  doorlopen tot aan de brug over de Kromerbach, waarna je aan de overzijde de jeepweg naar de hut vindt, die je verder omhoog volgt. 150m verder verlaat je deze echter opnieuw naar rechts voor een pad, dat een aantal bochten in de weg afsnijdt.

Saarbrücker Hütte (2540) (AUTSVR0300):

Info: zie hoger.

 

Dag 3: Saarbrücker Hütte(2540m) – Wiesbadener Hütte (2443m) (+800m -850m – 6u00):

 

Je verlaat de hut in westelijke richting via het pad dat de bochten van de jeepweg afsnijdt, tot dit pad terug de jeepweg nadert. Je loopt in de richting van de jeepweg tot aan een wegwijzer (AUTSVR0320) in een haakse bocht. Hier vind je het feitelijke begin van het pad in zuidelijke richting naar het Litznersattel (2731 – T4 – AUTSVR0321). Het pad dat een meer omtrekkende beweging in de kom maakte, wordt heden niet meer in stand gehouden. Je passeert de heden volledig verdwenen Litznergletscher (AUTSVR0302) en loopt in bijna rechte lijn vanaf de genoemde wegwijzer richting het Litznersattel (2731) (AUTSVR0321)..

Je daalt eerst langzaam af richting een meertje, dat je rondt langs de westelijke en zuidelijke zijde. Na een korte klim uit de kom van het eerste meertje, daal je af in de echte kom van het Verhupftäli. Rechts van het pad, zie je twee meertjes, waarvan het dichtste de bron van de Klostertaler Bach vormt.

Het pad is gemarkeerd met talrijke steenmannen. Wanneer het pad dichter bij de rivier komt, neemt de hellingsgraad toe en verloopt het pad in zigzag, waarbij in sommige delen staalkabels zijn aangebracht, om de afdaling te beveiligen.

Je bereikt het Klostertal. Vlak voor de samenvloeiing van de Klosterbach met een zijrivier, kan je deze beiden dwarsen via bruggen. Op die manier kan je de Klostertaler Umwelthütte (2354) (AUTSVR0411), een zelfverzorgingshut, bereiken. Of je hier de rivier dwarst om via de grindweg te lopen, dan wel of je het pad volgt op de linker oever, is een geval van persoonlijke voorkeur. 2km verder dien je sowieso de Klostertalerbach te dwarsen op weg naar de Wiesbadener Hütte (AUTSVR0400).

650m verder, vlak boven de Silvretta-Stausee, vind je opnieuw een splitsing, alwaar je naar rechts gaat en langzaam in de flank daalt naar de brug (AUTSVR0416) over de Ochsentaler Bach. Aan de overzijde ga je naar rechts omhoog, en klim je in anderhalf uur tot aan de Wiesbadener Hütte (AUTSVR0400).

 

Wiesbadner Hütte (2443m) (AUTSVR0400)

Open: half juni – eind september

tel: +43- 664 5127117

info@wiesbadener-huette.com

Bedden: Lager + Zimmerlager : 160

Lager: 11€

Zimmerlager: 16€

H/P: 45€ (Incl 1L marsthee)

Dag 3A: Saarbrücker Hütte(2540m) – Silvrettahütte (2341m) (+1100m -1300m – 7u00):

 

Vanaf de hut volg je de grindweg in westelijke richting over een afstand van 200m tot aan de wegwijzer (AUTSVR0301). Het pad is wit/blauw/wit gemarkeerd, wat in de meeste gebieden in Oostenrijk overeenstemt met “zwart”. Oorspronkelijk was dit pad wit/rood/wit gemarkeerd. Deze wijziging inzake de inschatting van de technische moeilijkheidsgraad heeft vooral te maken met het vervolg richting Tübinger Hütte.

Op iets minder dan een uur sta je boven op de Seelücke (AUTSVR0302). Langs de Oostenrijkse vind je een oude tolhut die toegankelijk is, maar daar is zowat alles mee gezegd. De afdaling langs de Zwitserse kant, verloopt in de rechter flank, via een pad dat verstevigd is met boomstammen om het gruis op zijn plaats te houden. Op sommige plaatsen is er sprake van uitspoeling.

Wanneer het pad een bijna haakse bocht (AUTSVR0303) maakt, zie je rechts sporen van een pad in de vorm van cairnes dat een bocht afsnijdt. Of je door het gebruik van dit pad enig voordeel behaalt, valt te betwijfelen. Kijk vanaf dit punt wel al in de richting van de Schottensee. Mogelijks spot je hier steenbokken!

Loop verder door tot aan de wegwijzer (AUTSVR0203) en de splitsing tussen het pad naar de Tübinger Hütte en de Seetalhütte en de Silvrettahütte. Hier sla je links af en zet je de afdaling in. Je dwarst een gebied met meerdere beken, welke zonder brug te dwarsen zijn.

Op een mini zadeltje net voorbij dit gebied vind je een wegwijzer naar de Hüenersee (AUTSVR0305). Je daalt af in zigzag. Vervolgens is dit rechtlijnig in vrij steil terrein. Dan volgen weer een paar zigzag bewegingen. Blijf hier geconcentreerd, want het pad is eerder smal en sterk overgroeid door grassen door een gebrek aan begrazing door runderen! Dit is letterlijk een uithoek van Zwitserland. Verwacht hier dus weinig andere passanten!

Wat lager vind je nog een wegwijzer naar de Hüenersee (AUTSVR0306). Ter hoogte van een rotsblok vind je een technische passage die met staalkabel en stiften gezekerd is. De tussenafstand tussen de stiften is groot!!!

Je passeert de brug (AUTSVR0307). Het meer alwaar de Seetalhütte gelegen is, is al zichtbaar, maar de hut zelf is lang onzichtbaar. Kijk uit naar een Zwitserse vlag!

Vlak voor de hut vind je een wegwijzer (AUTSVR0308) naar de Silvrettahütte (4u). Tenzij je Superman bent negeer je beter deze wegwijzer, want de weg via het dal is korter (3u)!!!

Wat verder vind je dan de Seetalhütte (AUTSVR0309).

Seetalhütte:

  • Zelfverzorgingshut!
  • Enkel bier en frisdrank, gekoeld in de drinkbak!
  • Gasvuur en hout beschikbaar.
  • Dekens en hoofdkussens beschikbaar. Lakenzak verplicht!
  • Reservatie verplicht!
  • WC = HUDO!
  • Overig sanitair: de drinkbak buiten!!! :-)))

Net onder deze hut ligt er nog een private hut, die eigendom is van de boerderij in het dal. Maar koeien hebben we enkel in het dal gezien!

De afdaling naar het dal is in principe probleemloos. Vanaf het begin van het struikgewas, heb je GSM bereik. Je daalt volledig af tot een picknicktafel links van de boerderij.

Alhier vind je de wegwijzer (AUTSVR0310) naar de Silvrettahütte (2u). Wie nog energie over heeft, wordt gevraagd een blok brandhout mee naar boven te dragen. Of deze vraag veel succes heeft, is mij onbekend!

Op dit pad kom je wel dagjesmensen tegen, die reeds aan het afdalen zijn, terwijl jij je nog een weg naar boven zwoegt. Negeer het pad naar links bij de volgende wegwijzer (AUTSVR0311). Op een hoogte van 2100m vind je opnieuw een splitsing, alwaar het pad naar rechts, over de beek als iets rustiger wordt aangegeven. Het pad rechtdoor verloopt door stenig terrein, daar waar het pad over de rivier door alpenweiden verloopt.

Vlak onder de hut komen beide varianten terug samen. Je volgt het pad verder omhoog tot aan de hut zelf.

Silvrettahütte (2341m) (AUTSVR0400)

Open: half juni – eind september

Tel:  +41 (0)81 422 13 06

Mobile +41 (0)79 778 06 09

info@silvrettahuette.ch

Bedden: Lager + Zimmerlager : 160

Lager: 27 CHF

Zimmerlager: 37 CHF

H/P: 42 CHF

Douche: 2€/min!!! (zeer duur dus)

Witbier van het vat: 6,50 CHF

Skiwasser: 5,50 CHF (of bijna zo duur als het bier!!!!)

Aantal gasten: 13, waarvan 1 berggids met een groep van vier voor een gletsjertocht!

Dag 4A: Silvrettahütte (2341m) – Wiesbadener Hütte (2443m) (+800m -700m – 6u00):

 

Je verlaat de hut in oostelijke richting Rote Furka (AUTSVR0405) (2688). Je klimt langzaam evenwijdig aan een beek. Na het dwarsen van een zijbeek (AUTSVR0403), maakt het pad een haakse bocht.

Bij GPS AUTSVR0404 vind je blauw-gele markeringen van de Silvretta Gletsjer ronde.

Hier verlaat je het grasland en vat je de klim naar de Rote Furka aan door een blokhelling. Dit blijft zo tot op de pas. Vlak voor de pas vind je een hut die afgesloten is! De pas zelf is relatief vlak. Maar al snel volgt de afdaling. Het terrein bestaat hier uit vlakke plaat, met veel rood gesteente, wat wijst op sporen van ijzererts, en waaraan de pas zijn naam te danken heeft.

Als snel bereik je de splitsing met het pad naar de Klösterpass. Blijf hier het pad via de kom volgen, want dat is korter dan het pad via de flank! De markeringen op het terrein bestaat uit cairnes in combinatie met miniscule rode cirkels met witte centrale stip, die een verfbeurt kunnen gebruiken. De oriëntatie vraagt de nodige aandacht. Wie hier in nat weer is, is maar beter in het bezit van schoeisel type C!

In het wat vlakker gedeelte, rond je een meertje. Let hier goed op de cairnes in combinatie met de verftekens! De signalisatie is hier niet optimaal en lijkt vooral geschilderd vanuit het oogpunt van mensen die uit het dal komen! Let op bij het dwarsen van de beken!

Bijna ongemerkt vervoeg je een ander pad afkomstig van de gletsjer. Je nadert een beek via een hoge oever, die door de erosie van het water afgekalfd is (AUTSVR0407). Verlaat tijdig deze hoge oever en zoek je een weg richting rivierbedding!

In de verte zie je een relatief groot wit-rood teken op een rotsblok. Daartussen liggen 3 beekbeddingen, die je zelf moet zien te dwarsen via de hoge stenen. Eenmaal aan de overzijde wordt het pad wat breder en het terrein wat vriendelijker. Na nog een laatste beek bereik je een wegwijzer op een groen en drassig eilandje.

Je vervolgt je weg richting de Klostertaler Umwelthütte:

Betreft een zelfverzorgingshut welke afgesloten is met een AlpenVerein standaard sleutel.

Zelf mee te brengen, naast de sleutel (borg 100€):

  • WC-papier
  • Keukenhanddoeken
  • Lucifers
  • Huttenlakenzak

Dus eventjes binnenwippen zit er niet in!!!

Je verlaat de hut via de grindweg. Bij GPS AUTSVR0413 vind je de wegwijzer naar de Saarbrücker Hütte.

Ruim 2km verder, vlak boven de Silvretta-Stausee, vind je opnieuw een splitsing, alwaar je naar rechts gaat en langzaam in de flank daalt naar de brug (AUTSVR0416) over de Ochsentaler Bach. Aan de overzijde ga je naar rechts omhoog, en klim je in anderhalf uur tot aan de Wiesbadener Hütte (AUTSVR0500).

 

Wiesbadner Hütte (2443m) (AUTSVR0500)

Open: half juni – eind september

tel: +43- 664 5127117

info@wiesbadener-huette.com

Bedden: Lager + Zimmerlager : 160

Lager: 11€

Zimmerlager: 16€

H/P: 45€ (Incl 1L marsthee)

Dag 4 & 5: Wiesbadener Hütte (2443m) – Tuoi Hütte (2250m) – Jamtalhütte (2165m):

 

Over problemen gesproken:

Op 26/05/2023 was er een grote rots en sneeuwlawine aan de Zwitserse zuidkant van de Piz Buin, vooral bekend als merk van zonbeschermingsproducten :-))). Nadere info hierover vind je hier. Alleen werd hier door ook een sectie van de toegangsweg vanuit het dal naar de Chamonna Tuoi Hütte onbruikbaar. Voor de voetgangers werd er iets hoger op de helling een alternatief pad aangelegd, maar dat betekent wel dat delen van de bevoorrading van de hut per helikopter dienen te gebeuren tot de weg hersteld is!

De betrokken hut zelf is dan wel “veilig” verklaard, maar hoe veilig is veilig…. De toegangsweg zou beschadigd zijn door de drukgolf van de lawine, maar wil je daar zelf zijn, als daar nog wat naar beneden komt…. Wie de kaart goed bekijkt, ziet dat het pad komende van het Vermuntjoch binnen de zone van de drukgolf ligt. Welke impact dit op het pad aldaar heeft blijft ook te bekijken, maar men zwijgt er over in alle talen… Een potentiële bron van inkomsten mag niet drooggelegd worden….

 

Bron: website Cumün da Scuol (Link: zie de website van de de Chamonna Tuoi Hütte!)

En dan is er nog de terugkeer naar Oostenrijk:

Te beginnen met de Furcletta (2735)! Ook weer een berg, waar in de folder van de DAV, nauwelijks een paar woorden aan vuil worden gemaakt. In een folder van 1902 wordt het reeds een stenige en moeizame overgang tussen de vallei van de Tuoi en de Tasna genoemd… Dit heeft vooral betrekking op de aanwezigheid van groot blokwerk, waarbij de afdaling ook nog relatief steil is. Ook de markering op het terrein is “niet optimaal”.

De Zwitserse kant van de Futschölpass is vooral in de afdaling en bij natte omstandigheden ook onaangenaam. De afdaling langs de Oostenrijkse zijde is probleemloos.

En dan is er nog de verbinding met de Heidelberger Hütte. Ook hier weer schieten zowel de beschrijving in de DAV folder evenals de website van de Heidelberger Hütte schromelijk tekort! Enkel op de website van de Chamonna Tuoi Hütte vind je terug dat deze overgang via de Fuorcla Tasna (2808) niet meer doorgaand gemarkeerd is en wordt het pad als T4 omschreven! Feitelijk is deze overgang dus enkel te gebruiken in de late zomer en onder de meest optimale omstandigheden, door mensen met ervaring op dit vlak!

 

Chamonna Tuoi (SAC) (2250) (AUTSVR0500)

Opening: begin juni tot half oktober

Bedden: 69

Tel. Hut +41 81 862 23 22
Gsm +41 79 926 47 35 (enkel via WhatsApp bereikbaar)

info@tuoi.ch

Lager: 25 CHF

H/P: 40 CHF

Kaartbetaling mogelijk mits een toeslag van 2,5%. Men aanvaardt ook EURO’s tegen wisselkoers.

 

Dag 4/5A: Wiesbadener Hütte (2443m) – Jamtalhütte (2165m) (+900m -1200m – 6u30):

 

Misschien wel de grootst verrassing van deze Silvretta Runda is de nieuwe verbinding tussen Wiesbadener Hütte en de Jamtalhütte (2165). Op de website van de Wiesbadener Hütte vindt je enkel een summiere vermelding dat deze weg nu via de Tiroler Scharte verloopt, daar waar alles wat je terugvindt over deze verbinding nog steeds verwijst naar het pad via de Gletschnerscharte. Dat deze nieuwe route er gekomen is heeft alles te maken met de opwarming van de aarde en de bijbehorende terugschrijding van de gletsjers. Een exacte tracklog van deze route heb ik tot op heden niet gevonden, ook niet op Alpenvereinaktiv. Deze site slaagt er zelfs in om jou met zijn routeplanner via de Chamonna Tuoi Hütte te sturen, een optie die hierboven reeds behandeld werd….

Je verlaat de Wiesbadener Hütte en vindt aan de achterzijde ervan een wegwijzer die de Jamtalhütte vermeldt. Na een kleine 100m klimmen bereik je een tweede wegwijzer, op een hoogte van 2530m, alwaar je een splitsing met het pad naar de Vermuntkopf (2851). Wanneer dit de rivier dwarst, blijf je op dezelfde oever en klimt verder richting Tiroler Scharte (2935) (AUTSVR0520) en Ochsenkopf. Op de Tiroler Scharte daal je af richting de zijkant van de noordelijke rand van de Jamtalferner of wat daar nog van rest, want het afsmelten daarvan heeft deze route mogelijk gemaakt voor wandelaars zonder specifieke gletsjeruitrusting. Je daalt verder af via de route (AUTSVR0521) komende van de Obere Ochsenscharte. Vanaf de afslag naar de Russkopf (AUTSVR0523) bevind je je op een pad T2, en dit tot aan de Jamtalhütte. Deze route is zowel korter en heeft daarenboven minder hoogteverschil, ook al ligt het hoogste punt ervan hoger. Bovendien is de afdaling van de Gletschnerscharte (2828) delicaat….

Wie voor de historische route kiest, dwarst hier de beek en vervolgt in noordelijke richting. Op 2580m dwars je een moerassig gebied (AUTSVR0352). Vervolgens daal je weer wat af naar een meertje, dat je langs de westelijke zijde passeert. Je dwarst de toevoerbeek (AUTSVR0353). 300m verder vervoegt een pad vanaf de Zomerweg jouw pad (AUTSVR0354). Je vervolgt nu in zigzag tot aan het Radsattel (2652) (AUTSVR0355). Hier verlaat je via de Edmund-Lorenz-Weg de graad naar rechts richting het Bieltachbachtal. Op een hoogte van 2470m passeer je de Radsee, die vroeg in het seizoen nog partieel bevroren kan zijn. Je daalt verder af, tot je vlak voor de Bieltachbach een splitsing (AUTSVR0357) vindt, met het pad door het dal, waardoor je op vlotte wijze en met minder technische moeilijkheden de Silvretta Hochalpenstrasse en het Madlenerhaus kan bereiken.

Wie naar de Jamtalhütte wenst te gaan, dient hier de Bieltachbach te dwarsen via de brug (AUTSVR0354), welke niet ingetekend is op de digitale kaart van Freizeitkarten. Je klimt in de flank van de helling richting een klein plateau op een hoogte van 2440m. Indien je hier vroeg op het seizoen bent, kan je hier al substantiële sneeuwvelden treffen. Je klimt naar de vallei van de Weisser Bach. De splitsing (AUTSVR0610) met het pad naar de Silvretta Hochalpenstrasse en het Madlenerhaus bevindt zich aan de overzijde van de Weisser Bach. Of het zinvol is om deze 2 maal te dwarsen, dien je te bekijken in functie van de stroming, de terreingesteldheid en de aanwezige sneeuwvelden.

Aanvankelijk is de hellingsgraad nog beperkt, en gezien je door de gekozen looprichting al dichter bij het middaguur komt, kan de eventueel aanwezige sneeuw al wat zachter worden, waardoor het gebruik van stijgijzers niet noodzakelijk is. Hogerop onder de Gletschnerscharte (2828) (AUTSVR0604), neemt de hellingsgraad echter toe. Gebruik je gezond verstand in functie van de keuze van sporen in de sneeuw en blijf oog houden voor de zichtbare markeringen op het terrein. Opnieuw heel veel redenen om deze tocht laat op het seizoen te ondernemen! De wegwijzer op de Scharte geeft uitsluitend bestemmingen met wit/blauw/wit gemarkeerde paden weer!

Vanaf de Gletschnerscharte (2828) (AUTSVR0604) zie je de Jamtalhütte al liggen. Maar tegelijk volgt er nog een zeer lastige afdaling, die over de hele lengte steil, hoog-alpien en dus lastig is. Het is dan ook belangrijk om geconcentreerd te blijven in de afdaling.

Vanaf de pas, kijk je in eerst instantie uit naar wat er zichtbaar is aan markeringen op het terrein. Je vertrekt in oostelijke richting, langs de noordkant van de kom, waar nog het langste sneeuw kan blijven liggen. Als je niet over sneeuw loopt, loop je over alle vormen van los gesteente, van ultra fijn tot zeer grof. Eenmaal je deze zone met begroeiing bereikt, dien je in de nabijheid van grotere rotsblokken en rotswanden aandachtig te zijn voor de aanwezigheid van dieren en het feit dat deze soms steenslag veroorzaken!

Ook in de lagere delen blijft de afdaling uitdagend!

Vlak voor de brug (AUTSVR0602) over de Jambach vind je een pad naar rechts dat richting de Totenfeld Gletsjer klimt. Je dwarst de brug en klimt richting de Jamtalhütte (2165) (AUTSVR0600).

Nota: wie overweegt om deze etappe in omgekeerde richting via de historische route te doen, moet rekening houden met het feit dat door de het vroege uur de nog aanwezige sneeuw een hogere kans heeft om nog bevroren te zijn, waardoor de steilte van de helling het gebruik van stijgijzers misschien ook raadzaam maakt. Elke gekozen looprichting heeft dus zijn specifieke problemen!

Jamtalhütte (2165) (AUTSVR0600)

Open: half juni – half oktober

tel: +43-5443 84 08

info@jamtalhuette.at

Bedden: Lager 60 + Zimmerlager : 120 verdeeld over 36 kamers, gaande van 2 tot grotere kamers met  meer bedden

Lager: 15€ (60 plaatsen in 7 ruimtes)

Zimmerlager 2p: 31€/p

Zimmerlager: 22€/p

H/P: 52€ (Incl 1L marsthee en brood voor de lunch!) (Mag ook wel, voor die prijs!)

 

Dag 4B: Wiesbadener Hütte (2443m) – Madlenerhaus (1980m) (+450m -900m – 3u30):

De afdaling via de jeepweg spreekt dusdanig voor zichzelf, dat deze niet verder behandeld wordt in dit verslag.

Een alternatieve mogelijkheid is dat je  de Wiesbadener Hütte verlaat en de Edmund-Lorenz-Weg volgt in westelijke richting.

Op een hoogte van 2530m vind je een splitsing (AUTSVR0350) met het pad naar de Vermuntkopf (2851). Je dwarst hier de beek en vervolgt in noordelijke richting. Op 2580m dwars je een moerassig gebied (AUTSVR0352). Vervolgens daal je weer wat af naar een meertje, dat je langs de westelijke zijde passeert. Je dwarst de toevoerbeek (AUTSVR0353). 300m verder vervoegt een pad vanaf de Zomerweg jouw pad (AUTSVR0354). Je vervolgt nu in zigzag tot aan het Radsattel (2652) (AUTSVR0355). Hier verlaat de Edmund-Lorenz-Weg de graad naar rechts richting Jamtalhütte (AUTSVR0600).

Wie via het Bieltal wenst verder te gaan, blijft echter de Edmund-Lorenz-Weg bergaf volgen. Op een hoogte van 2470m passeer je de Radsee, die vroeg in het seizoen nog partieel bevroren kan zijn. Je daalt verder af, tot je vlak voor de Bieltachbach een splitsing (AUTSVR0357) vindt, met het pad door het dal, waardoor je op vlotte wijze en met minder technische moeilijkheden, maar toch op landschappelijk interessantere wijze dan via de jeepweg, de Silvretta Hochalpenstrasse en het Madlenerhaus kan bereiken. Je volgt het pad langsheen de rivier tot je aan de samenvloeiing met de Weisser Bach, het pad vanaf de Gletschnerscharte (2828) (AUTSVR0604) en de Jamtalhütte (AUTSVR0600) vervoegt. Alhier daal je verder probleemloos af tot de in de stouwmuur van de Silvrettasee.

Het pad richting Madlenerhaus via de Radschulter (2692), verlaat ook de graad. Je klimt kort, daalt dan wat af om tenslotte terug in zigzag naar de Radschulter (2692) (AUTSVR0356) te klimmen. Hier vind je naar links het pad naar de Hohes Rad (2934).

Vanaf hier is het pad “zwart” gequoteerd met de bemerking “Enkel voor geoefenden”. Maar gezien datgene dat je reeds afgelegd hebt, mag dit geen probleem meer vormen. Je vervolgt rechtdoor door een geul in de flank van de berg, waar vroeg in het seizoen uiteraard sneeuw te vinden is, en zet de afdaling in. Op een hoogte van 2450m passeer je een klein meertje langs de oostelijke kant. Je keert langzaam terug naar de graad van de berg. Vanaf een hoogte van 2200m gaat het pad over in zigzag. Vooral dit deel van het pad wordt heden omschreven als zijnde in zeer slechte toestand. Op een hoogte van 2040m vervoeg je het pad (AUTSVR0615) komende van de Jamtalhütte (AUTSVR0600). Je vervolgt in de richting van de stouwmuur, die je volgt in noordelijke richting. Aan het einde volg je het pad evenwijdig aan de Silvretta Hochalpenstrasse naar links tot de parking, de bushalte of het Madlenerhaus.

Madlenerhaus (1980):

Info: zie hoger.

Dag 5/6A: Jamtalhütte (2165m) – Heidelberger Hütte (2264) (+600m -1300m – 5u30):

Je verlaat de JamtalHütte in oostelijke richting en loopt langs de Futschölbach omhoog. Na de samenvloeiing met een zijrivier, volg je deze, tot je hem op een hoogte van 2360m dwarst. Daarna keer je terug naar de hoofdrivier en volg je deze verder bergop, richting Finanzerstein (AUTSVR0605). Hier houd je rechts aan.

200m verder dwars je opnieuw een zijrivier van de Futschölbach via een brug (AUTSVR0510). 150m verder vind je de splitsing (AUTSVR0607) tussen de weg naar de Heidelberger Hütte (AUTSVR0700) (links) en de Chamonna Tuoi Hütte (rechts).

Het Kronenjoch (2980) (AUTSVR0608) is zichtbaar vanaf de splitsing. In relatie tot de hoogte is de klim eerder gemakkelijk. Wie hier echter vroeg in het seizoen staat heeft hier gezien de hoogte, uiteraard ook te maken met sneeuwvelden. Enkel in het laatste deel van de klim neemt de hellingsgraad toe.

Voor wie officieel nog geen drieduizender op zijn/haar palmares staan heeft, zijn er hier een aantal mogelijkheden, indien de omstandigheden het toelaten. Er is Bischofspitze (3029) (AUTSVR0609) in zuidelijke richting en de Breite Krone (3079) in oostelijke richting.

Je vervolgt licht stijgend in oostelijke richting over een afstand van 300m, om dan de klim naar de Breite Krone (3079) af te breken (AUTSVR0610) en in noordelijke richting af te buigen om dan heel geleidelijk de afdaling in te zetten. Langzaam ga je iets verder weg van de bedding van de Fimbabach.

Op een hoogte 2650m vind je de splitsing (AUTSVR0611) met het pad naar de Chamonna Tuoi Hütte. De markering van de route wordt echter niet meer onderhouden.

Wat verder draait de rivier in meer noordelijke richting, en het pad doet dit ook. Ter hoogte van een klein meertje vind je een pad dat de rivier dwarst. Eenmaal in de begroeiing, nadert het pad de Fimbabach, om er zich dan weer te verwijderen richting de Heidelberger Hütte (2264) (AUTSVR0700).

Heidelberger Hütte (2264) (AUTSVR0700)

Open: half juni – half september

Heidelberger Hütte
Bruckfeldweg 7b
6511 Zams

Tel Hütte: +43-664-4253070
Tel Tal: +43-664-4618999

info@heidelberger-huette.at

Bedden: 120 (Lager + kamer)

Lager: 11€ (60 plaatsen in 2 ruimtes)

Zimmerlager: 16€/p (12 kamers)

H/P: 48€

Douche 3′: 2€

Alle prijzen in €, ondanks dat deze hut feitelijk in Zwitserland ligt. Enkel Cash… (Echte Zwitsers… Veel in het zwart….)

Dag 6/7A: Heidelberger Hütte (2264) – Galtür (+600m -1300m – 4u30):

De grindweg naar het dal kan ook…. Maar is totaal oninteressant. Skigebied….

Het betere alternatief, voor wie niet opziet tegen nog 400 extra officiële hoogtemeters!

Volg de weg 311 in noordoostelijke richting. Eerst verloopt de klim diagonaal in de flank, om op een hoogte van bijna 2400m in westelijke richting te draaien. Vanaf hier verloopt het pad in zigzag, en dat betekent dat de hellingshoek toeneemt. De steenhelling wordt vermeden tot vlak onder het Ritzenjoch (2680) (AUTSVR0701) (Staat niet bij naam vermeld op de digitale kaart!).

Op de pas ga je 50m naar links om dan de afdaling in te zetten in de steenslaghelling. De hellingshoek is aanvankelijk laag, maar neemt lager terug toe, waarbij het pad meer in zigzag verloopt. Het pad daalt af tot de rivierbedding van de Lareinbach, om deze een 400-tal meter te volgen alvorens deze te dwarsen via een brug (AUTSVR0702).

Vanaf hier daal je verder af via een grindweg. Aan de Lareinalm (AUTSVR0705) kan je iets eten of drinken. 350m verder verlaat je in een haarspeldbocht de grindweg (AUTSVR0706) naar links, om 300m verderop beter op gelijke hoogte te blijven. Aldaar keert het pad terug naar een grindweg, die in de flank blijft en verderop ook licht stijgt richting Maisswald (AUTSVR0708). Je vervolgt hier in westelijke richting. 700m verder ga je op een tweesprong (AUTSVR0709) naar rechts en neem je de dalende weg.

In een volgende haarspeldbocht vind je de afslag (AUTSVR0710) naar de Stafaliweiher (AUTSVR0711), een vijver met bijbehorend grasveldje. In een volgende bocht verlaat je opnieuw de weg voor een pad (AUTSVR0712) dat de bochten afsteekt. Het pad dwarst de weg 2 maal, om bij een derde maal vlak voor een beek (AUTSVR0713) deze verder bergaf te volgen.

150m verder vervoegt een pad de weg van rechts. Na een brug over de Ahorntobelbach (AUTSVR0714) vervolg je rechtdoor via de dalende weg. 150m verder ga je scherp rechts (AUTSVR0715) en volg je het de grindweg verder omlaag. Je bereikt het asfalt, alwaar je naar links gaat. Je dwarst de Trisanna (rivier) (AUTSVR0717) en bereikt de hoofdweg, alwaar je links de bushalte (AUTSVR0718) vindt.

 

Eindconclusie:

De Silvretta Runde staat in de gids ‘Ostalpen Hüttentrekking’ van Rother Selection aangegeven met de kleurmarkering “Zwart”, en bepaalde stukken zijn zelfs “Donker Zwart”. Zoals eerder beschreven in de verslagen van Wenen – Nice 4, zijn de hellingen op de grens met Zwitserland vaak heel steil. Als dat gecombineerd wordt met grote hoogte en vroeg op het seizoen, maakt dit de zaak alleen maar lastiger. Wie zich baseert op oude of oppervlakkige en te commerciële beschrijvingen van deze tocht, kan zwaar bedrogen uitkomen! Zelfs de DAV bezondigt zich hieraan in hun folder Silvretta Runde.

Voorbereiding is hier het halve werk! Weet waaraan je begint en waarvoor je kiest!Vergeleken met 20 jaar geleden, dien je heden geen touw meer mee te slepen, om over de hier beschreven gletsjers te gaan. Bijna allen zijn sterk geëvolueerd. Soms zijn ze gemakkelijker geworden, maar soms ook terug absoluut te mijden, zoals tussen de Tübinger en de Saarbrücker Hütte. Sommige gebieden zullen voor langere tijd te mijden zijn, tot zij opnieuw een evenwicht gevonden hebben zoals het gebied rond de Piz Buin.

En zelfs met de beste voorbereiding kom je soms nog voor verrassingen te staan, zoals de nieuwe route tussen de Wiesbadener en de Jamtalhütte.

Een goede staptechniek is vereist. Ook vertrouwdheid met gezekerde routes en het gebruik van stokken en eventueel stijgijzers is raadzaam. Je dient vrij te zijn van hoogtevrees. En kom vooral laat in het seizoen of zoek een gemakkelijker gebied op, voor jouw vakantie.

Voor mij persoonlijk heeft de eerste versie van deze tocht in 2003 ertoe geleid dat ik nooit meer een bergtocht ben aangevat, waarbij je meerdere dagen een cordée touw diende mee te nemen voor één enkele traverse van een gletsjer. Ik vind dit persoonlijk teveel gewicht voor die ene passage, en plan mijn tocht liever zonder deze passage. Ik heb in 2003 mijn Type D schoenen met staalplaat afgedankt en ingeruild voor een modernere en vooral lichtere type C schoen, die voor de meeste van deze tochten volstaat. Ik heb bovendien een korter en lichter touw gekocht om het daarna nooit meer feitelijk te gebruiken. Later heb ik ook nog lichtgewicht stijgijzers en een lichtgewicht ijspickel gekocht. Dit jaar heb ik deze opnieuw ingeruild voor Grödels van Grivel en een wandelstok met ingebouwde mini-pickel, tevens van Grivel.

Destijds hadden wij een 60m enkeltouw mee, goed voor zowat 4kg. Ik heb mezelf nooit als fysiek sterk beschouwd. Maar door ervaringen zoals deze, heb ik wel mijn grenzen leren kennen en heb ik binnen deze grenzen toch veel gerealiseerd. In Scandinavië moet je soms vertrekken met een gewicht van 21kg, omdat je naast een tent ook nog jouw eigen voedsel dient mee te dragen! Maar het voordeel daar is dat je in de wetenschap leeft, dat jouw rugzak elke dag 750gr lichter wordt, door het voedsel dat je opeet! Bovendien ligt het aantal te overwinnen hoogtemeters hier ook lager.

In de Alpen wordt jouw rugzakgewicht grotendeels bepaald door de hoeveelheid technisch materiaal die meedraagt (als het niet door overbodige zaken is :-(). Hierdoor blijft jouw rugzak gewicht eerder constant, op het variërend gewicht van de hoeveelheid drinkwater na. En bij veel hoogtemeters wreekt zich dat hoge rugzak gewicht dubbel!

Deze eerdere ervaring van 2003 heeft er in 2010 ook toe geleid dat ik langere tochten voor mezelf ben beginnen plannen, toen mijn toenmalige wandelcollega opnieuw afkwam met een tocht waarbij voor één passage een touw diende meegedragen te worden. En zo is dus uiteindelijk deze website tot stand gekomen!

Dit jaar heb ik vooral geleerd dat ik met mijn vriendin geen zwarte routes meer mag plannen…

Ga naar de bergen , maar keer vooral terug (levend)!

 

Coördinatenlijst:

Commentaar? Vragen? Reacties, altijd welkom.

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.