Voor deel 4 van mijn tocht van Wenen naar Nice (Biasca – Val d’Aosta), begin je met een klim van meer dan 2000m vanuit het dal. En voor wie geen zin heeft om te overnachten in een zelfbedieningshut, komt daar nog een afdaling van 1400m bij. En dus komt het erop aan om de grenzen van je lichaam te kennen en deze vooral niet te overschrijden.

Omwille van familiale redenen diende ik, in 2019 eerder op reis te gaan dan voor mij gebruikelijk is. Vroeger vertrekken betekent in de regel meer problemen met sneeuwresten. Uit conversatie met de plaatselijke bevolking vernam ik dat mei 2019 uitzonderlijk koud was in de desbetreffende regio, waardoor er nog veel oude sneeuw aanwezig was in de hogere regionen van de GTA en omgeving.

Mijn oorspronkelijk plan was om vanuit Lavizzara via de Rifugio Poncione di Braga (2003) naar Robiei te gaan en vandaar door te steken naar de GTA aan de Rifugio Margaroli. Dit betekende echter dat ik 3 dagen boven de 2600m zou moeten gaan. Gezien de sneeuwlast werd mij dit afgeraden, en ik heb dat advies ook opgevolgd. Uiteraard had ik thuis reeds een alternatieve route uitgezet, die iets lager bleef en daardoor meer sneeuwvrij was.

De eerste feitelijke etappe op de GTA, Dag 069 Alpe Devero – Alpe Veglia, na mijn beslissing om mijn plannen bij te sturen, was toch nog een harde dobber, hoofdzakelijk omwille van slechte aanduidingen op het terrein. Voor details verwijs ik naar de beschrijving van de desbetreffende etappe in het verlag zelf. Verderop ben ik geen noemenswaardige moeilijkheden meer tegengekomen omwille van oude sneeuw.

Flexibiliteit in de planning en kennis van de eigen beperkingen en kunde blijken eens te meer van doorslaggevend belang bij het uitvoeren van bergtochten, zeker wanneer dit vroeg in het seizoen gebeurt. Ga in de bergen, maar kom vooral terug (levend!)

Gezien veel van deze toch een herneming was van de GTA, werd ook het verslag GTA-Noord aangepast.

Veel leesplezier en inspiratie voor komende vakanties!

RoVer